به گزارش همشهری‌آنلاین، کشورهای غربی در ۲قرن اخیر برای توسعه صنعتی خود به‌دنبال نیروی کار ارزان بودند و یکی از دلایل پیشرفت آنها پس از انقلاب صنعتی در قرن ۱۹و اوایل قرن ۲۰، استفاده از نیروی کار ارزان بود، اما تاریخ اقتصادی نشان می‌دهد کشورهای غربی فقط از طریق نیروهای مهاجر، خلأ نیروی کار ارزان را جبران نکردند، بلکه زنان‌هم نقش مهمی در این زمینه داشتند.
این موضوع در آمریکا پررنگ‌تر بود. بررسی تاریخی نشان می‌دهد اساسا به رسمیت شناختن بسیاری از حقوق زنان در اوایل قرن ۲۰در آمریکا و اروپا، نه در راستای دمکراسی، بلکه در راستای به‌کار کشیدن زنان در عرصه صنعت به‌عنوان نیروی کار ارزان بود. در این زمینه کتاب‌ها و مقالات بسیاری در کشورهای غربی منتشر شده و نسبت به این نوع بهره‌برداری ابزاری از زنان در این کشورها انتقادات گسترده‌ای مطرح شده است. استثمار زنان به‌عنوان بردگان مزدی در صنعت سرمایه‌داری، مفهومی است که در کتب غربی زیاد از آن یادشده و به‌عنوان تمثیلی از آن دوران کاربرد دارد.
اشتغال زنان در غرب بعد از انقلاب صنعتی، به‌صورت گسترده شکل گرفت. افزایش مشارکت زنان در عرصه فعالیت اقتصادی و اشتغال به سبب نیاز شدید جوامع صنعتی به نیروی کار ارزان بود؛ نه به‌علت اینکه گسترش مشارکت زنان در جهت رعایت شخصیت و منزلت آنان باشد. از آغاز انقلاب صنعتی تاکنون زنان در عرصه‌های مختلف اقتصادی فعالیت می‌کنند، ولی رفتار غرب با آنها هیچ‌گاه مبتنی بر تساوی حقوق زن و مرد نبوده و این امری است که به شهادت اطلاعات و آمارهای رسمی منتشر شده توسط مجامع بین‌المللی و ملی، قابل توجه است. در ۲جنبه مقدار دستمزد و کیفیت شغل، زنان در مرحله‌ای پایین‌تر از مردان قرار دارند.