همشهری آنلاین - یکتا فراهانی: زبان‌های نوشتاری باستانی به‌عنوان تحولی انقلابی در تاریخ بشر ظهور کردند و به تمدن‌ها اجازه دادند دانش، فرهنگ و تاریخ خود را برای نسل‌های آینده ثبت و حفظ کنند. رایج‌ترین آنها مقایسه یک‌زبان باستانی با زبان‌های شناخته شده برای شناسایی شباهت‌ها در دستور زبان، واژگان و نحو است؛ بنابراین، اگر محققان لاتین و یونانی باستان را بدانند، می‌توانند از این دانش برای درک متون تمدن‌هایی که همسایه یونانیان و رومی‌ها بودند استفاده کنند.
مطالعه زبان‌های باستانی که به‌عنوان زبان‌شناسی یا زبان‌شناسی تاریخی شناخته می‌شوند، برای رمزگشایی متون کهن، درک تعاملات فرهنگی و ردیابی الگوهای مهاجرت جمعیت‌های اولیه انسانی حیاتی است. تحلیل زبان‌شناختی تطبیقی به محققان امکان می‌دهد خانواده‌های زبانی را شناسایی و زبان‌های اولیه را بازسازی کنند؛ چیزی که می‌تواند بینشی در مورد جوامع ماقبل تاریخ و شیوه‌های زندگی آنها ارائه دهد.
قدیمی‌ترین زبان‌ها و اهمیت نوشتن
به نظر می‌رسد اختراع سیستم‌های نوشتاری کامل حداقل در چهار مورد مجزا به طور مستقل صورت‌گرفته است. بین ۹۰۰ تا ۶۰۰ سال قبل از میلاد، نوشتن در فرهنگ‌های میان آمریکایی نیز ظاهر شد. اما اسکریپت‌ها رمزگشایی نشده باقی می‌مانند.
به گزارش سایت Greekreporter اگرچه تاریخ این تحولات احتمال انتشار نوشتار از یک نقطه اصلی مبدأ را نشان می‌دهد، شواهد محدودی از پیوندهای مستقیم بین این سیستم‌های نوشتاری وجود دارد. هر سیستم دارای ویژگی‌های منحصربه‌فردی است که نشان‌دهنده اختراع مستقل در نقاط مختلف جهان است.
بیشتر بخوانید :
نبوغ و خلاقیت فرهنگ‌های مختلف بشری
تنوع این خط‌های باستانی نشان‌دهنده نبوغ و خلاقیت فرهنگ‌های مختلف بشری است که هر کدام راه متمایز خود را برای بیان و ثبت اطلاعات پیدا کرده‌اند. مطالعه این سیستم‌های نوشتاری باستانی نه‌تنها تاریخ ارتباطات انسانی را روشن می‌کند، بلکه درک ما را از دستاوردهای فرهنگی و فکری اجدادمان نیز افزایش می‌دهد.
خاستگاه نوشتن؛ ۵۵۰۰ سال پیش در بین النهرین
طبق اجماع دانشمندان، اولین شکل نوشتن تقریباً ۵۵۰۰ سال پیش در بین النهرین، عراق کنونی پدیدار شد. ابتدا، نشانه‌های تصویری ساده‌ای بود که با گذشت زمان به سیستم پیچیده‌تری از شخصیت‌ها تبدیل شدند که صداهای سومری و سایر زبان‌های رایج در بین‌النهرین جنوبی را نشان می‌دادند.
حدود ۲۹۰۰ سال قبل از میلاد، این شخصیت‌ها با استفاده از قلم نی روی خاک رس مرطوب قرار گرفتند و علائم گوه‌ای شکل ایجاد کردند که اکنون به خط میخی معروف هستند.
خطوط افقی
در طول این دوره، نمادها که ابتدا از بالابه‌پایین خوانده می‌شدند، برای خواندن از چپ به راست در خطوط افقی غییر مکان دادند، اگرچه ترازهای عمودی برای تلفظ‌های سنتی حفظ شدند. همچنین نمادها مجدداً تنظیم شدند و ۹۰ درجه خلاف جهت عقربه‌های ساعت چرخیدند.
رمزگشایی از خط A و ارتباط آن زبان یونانی
تاریخ زبان نوشتاری یونان باستان سفری جذاب است که چندین هزار سال را در برمی‌گیرد. در واقع یکی از قدیمی‌ترین زبان‌های نوشتاری است و مانند چینی یکی از قدیمی‌ترین زبان‌هایی است که امروزه هنوز صحبت و نوشته می‌شود.
اولین سیستم نوشتاری شناخته شده مرتبط با یونانیان به نام خط A شناخته می‌شود که حدود ۱۹۰۰ قبل از میلاد در طول تمدن مینوی در جزیره کرت پدیدار شد. با وجود این، خط A رمزگشایی نشده و هنوز رابطه دقیق آن با زبان یونانی نامشخص است.
ظهور الفبای یونانی
حدود قرن نهم قبل از میلاد، زبان یونانی در یک سیستم نوشتاری جدید به نام الفبای یونانی دوباره ظاهر شد. این الفبا احتمالاً از خط فنیقی اقتباس شده بود، اما یونانی‌ها آن را تغییر دادند تا نشان‌دهنده زبان متمایز خود باشد که نشانه آغاز دوره کلاسیک یونان بود.
الفبای یونانی ارتباطات نوشتاری را در یونان متحول کرد و ثبت اطلاعات و انتشار دانش را آسان‌تر کرد. این مبنایی برای تغییرات و انطباق‌های منطقه‌ای متعدد، مانند اتروسکا شد