به گزارش همشهری آنلاین، سال‌های زیادی از صف‌های بلند جلوی تلفن‌های عمومی و سکه‌ای نگذشته اما نسل جوان، نه فقط آنها را به چشم ندیده، که اصلا تصوری هم از حضور دائمی و حیاتی آنها در زندگی نسل قبلی ندارد. این ابزارها و وسائل در دالانی که به‌عنوان موزه کپسولی تعبیه شده قرار گرفته تا جوانان، با سیر پرفرازونشیب ظهور تلفن و اینترنت در ایران آشنا شوند.
از نخستین تلفنی که ناصرالدین با خود از فرنگ به ایران آورده تا نخستین مانیتورها و وسائل ارتباطی اینترنت، می‌توان در این گذر نگاهی گذرا به تاریخ ارتباطات در ایران انداخت. گفته می‌شود نخستین خط تلفن برای برقراری تماس بین شمس‌العماره و باغ‌سپهسالار استفاده شده و بعد ماجرا ادامه پیدا می‌کند تا باجه‌های زردرنگ و تلفن‌های کارتی که اوج استفاده از تلفن در کشور بود.
در تاریخچه اینترنت هم آمده که تا سال ۱۳۷۱تنها چند دانشگاه کشور اینترنت داشتند. در سال ۱۳۷۲، ظرفیت اتصال ایران به اینترنت ۹٫۸ کیلوبیت برثانیه بود که برای ردوبدل‌کردن ایمیل کافی بود. در ابتدای این سال دامنه دات‌آی‌آر برای ایران ثبت شد و بدین‌ترتیب سایت‌های ایرانی آدرس اختصاصی خود را پیدا کردند.
تا پایان سال ۱۳۷۹ ایران تنها ۴۱۸ هزار کاربر اینترنت داشت؛ اما با آغاز دهه ۸۰ توسعه زیرساخت‌های شبکه استفاده از اینترنت شدت و سرعت گرفت و به مرور زمان تعداد کاربران آن نیز افزایش پیدا کرد و حالا هیچ‌کدام از ما نمی‌توانیم زندگی‌مان را بدون اینترنت تصور کنیم.