بعضی از آنها، مانند سوسک‌کش و مرگ‌موش شناخته شده‌اند، اما از بعضی دیگر شاید انتظار مسمومیت نرود؛ مانند قرص آهن، واکس مبلمان، مایع شوینده شیشه ماشین و حتی دهان‌شویه‌ها.
شما می‌توانید با تشخیص مسموم‌کننده‌های موجود در خانه‌تان و اطمینان از نگهداری ایمن آنها، از مسمومیت کودکتان جلوگیری کنید.
داروها و ویتامین‌ها
کودک ممکن است با بلعیدن تنها پنج قرص آهن بزرگسالان، بر اثر آسیب کبد جان خود را از دست بدهد. با خوردن تعداد کمی از مکمل‌های آهن‌دار نیز کودک ممکن است خون بالا بیاورد و یا اسهال خونی داشته باشد.
قرص آهن، البته تنها دارویی نیست که باید آن را از دسترس کودک دور نگه داشت. اما منظور این است که حتی قرص‌های ظاهراً بی‌خطر هم می‌توانند برای کودکان خطر جدی داشته باشند، پس در مقابل کودکان دارو مصرف نکنید چون آنها غالباً از بزرگترها تقلید می‌کنند به‌خصوص هرگز به دارو به عنوان شکلات اشاره نکنید خصوصاً قرص‌های رنگی.
انواع الکل‌ها
اگر کودکی الکل بخورد ممکن است تا پای کما و مرگ هم برود. وقتی از الکل صحبت می‌کنیم منظورمان فقط الکل خالص نیست. انواع مختلفی از الکل وجود دارد که در محصولات خانگی متفاوت استفاده شده‌اند.
برای مثال، الکل چوب (متانول) در ضدیخ، مایع شیشه‌شوی، لاک الکل، روغن جلا و پاک‌کننده رنگ وجود دارد. انواع دیگری از الکل نیز در دهان‌شویه، شیرپاک‌کن‌های صورت، مایع بعد از اصلاح صورت و مایع دستشویی آنتی‌باکتریال (ضد باکتری) یافت می‌شود.
شوینده‌های خانگی و مواد سوختنی
لوله‌بازکن‌ها، کف‌شوی‌ها، ضدزنگ‌ها و پاک‌کننده اجاق گاز می‌توانند موجب سوختگی شیمیایی شوند. می‌توانید امتحان کنید و ببینید این مواد به همان اندازه یک تکه دستمال را خراب می‌کنند که شعله واقعی آتش به آن آسیب می‌رساند.
صابون ظرفشویی، سفیدکننده و آمونیاک نیز سمی هستند. اگر یک ماده سفیدکننده و آمونیاک با هم مخلوط شوند، گازی سمی تولید می‌کنند. آمونیاک ممکن است به صورت مکعب‌های نمکی‌بودار نیز درآید که می‌تواند با شکلات اشتباه شود.
در حالی که بسیاری از مسمومیت‌ها بر اثر خوردن یا آشامیدن مواد سمی بروز می‌کنند، مسموم‌کننده‌هایی نیز وجود دارد که از راه پوست یا چشم وارد بدن می‌شوند و یا شخص آنها را استنشاق می‌کند.
برای مثال، بسیاری از مواد شیمیایی که برای کشتن ساس و آفات دیگر استفاده می‌شوند، این قابلیت را دارند که از طریق پوست جذب بدن انسان شوند و یا بخار آنها استنشاق شود. بعضی از این مواد روی سیستم عصبی بدن تاثیر می‌گذارند و عوارض تنفسی دارند.
گیاهان مسموم‌کننده
میوه، دانه و ریشه بسیاری از گیاهان عادی مسموم‌کننده‌اند، مانند: آزالیا، نرگس زرد، گل انگشتانه، درخت راج، زنبق، سوسن، کاولی و نیلوفرپیچ.
خوردن هر قسمتی از یک قارچ وحشی نیز می‌تواند بسیار خطرناک باشد. بسیاری از قارچ‌های سمی شبیه قارچ‌های خوردنی هستند و تفاوت این دو را فقط متخصصان می‌فهمند.
نگهداری ایمن
همه مواد و وسایل مسموم‌کننده خانه را دور از دید و دسترس کودکان قرار دهید. قفسه‌های قفل‌دار بهترین گزینه‌اند. مطمئن شوید که سرپوش ظرف دارویتان آن‌قدر مقاوم است که کودک از پس آن برنمی‌آید. به محض استفاده از دارو هم باید در ظرف آن را ببندید.
نکته دیگر این‌که مواد خطرناک را در ظرف خودشان نگه دارید، چون روی برچسب آن اطلاعات مربوط به آن محصول نوشته شده است. این مواد را در فنجان، شیشه‌های مربایی، بطری یا ظرف شیر نگه ندارید، چرا که ممکن است کودک شما به اشتباه آنها را بخورد یا بنوشد.
اگر ظرفی از این مواد خطرناک را باز یا نیمه‌خالی دیدید، ممکن است کودک شما از آن استفاده کرده و مسموم شده باشد. نشانه‌های غیرعادی که با مسمومیت همراهند عبارتند از:
- خواب‌آلودگی
- عدم توانایی در دنبال کردن حرکت انگشت شما با چشمان
- سوختگی یا لکه در اطراف دهان
- تنفس سخت و بودار
اگر این علایم را دیدید، ممکن است کودک شما دچار تشنج شود، بنابراین سریعاً به اورژانس اطلاع دهید.
منبع: www.mayoclinic.com