در این خصوص، نکاتی چند گفتنی است:
1- برخی رسانه‌های غربی که از فضاسازی‌های خود پیش از مذاکرات اخیر ژنو طرفی برنبسته و القائات رسانه‌ای آنها راه به جایی نبرده، از جمعه تا‌کنون در تلاشند تا برنامه هسته‌ای ایران را دارای ابعاد نظامی معرفی کنند تا از یک سو شکست تحلیلی و القائی پیشین خود را جبران کنند و از سوی دیگر، برای افکار عمومی غرب پاسخی – هر چند باز هم دروغ و غیرواقعی- تدارک ببینند.
2- واقعیت این است که براساس اعتراف بسیاری از تحلیلگران مسائل بین‌المللی در اقصی نقاط جهان، ایران در مذاکرات ژنو، از موضع اقتدار ملی وارد شد و با دست پر از این مذاکرات بازگشت. حداقل – و نه حداکثر- حاصل مذاکرات ژنو، توافق ایران و 1+5 برای تداوم مذاکرات در هفته‌های آتی است.
3- یک نکته بسیار مهم در مذاکرات ژنو و مابعدِ آن، این است که در حالی‌که در یکسال گذشته، توقف غنی‌سازی به‌عنوان پیش شرط مذاکرات با ایران ذکر و تکرار می‌شد، در مذاکرات ژنو و پس از آن، سخنی از توقف غنی‌سازی در داخل ایران نیست و این موضوع، دیگر به تاریخ پیوسته و چنان که سخنگوی وزارت امور خارجه در نشست رسانه‌ای دیروز بیان کرد «نشست ژنو، ثمره پایداری ملی را نشان داد. »
4- وقتی از برنامه صلح آمیز هسته‌ای ایران سخن می‌گوییم، از یک راه طی شده سخن می‌گوییم؛ راهی که با همت و اراده جوانان و آحاد ملت تمدن‌ساز ایران طی شده و عزت و استقلال ایران را دریکی از برترین فناوری‌های روز رقم زده است.
5- مذاکرات ژنو، نقطه عطفی در مشارکت ایران در مدیریت مسائل جهانی است. این مذاکرات، نشان از عزم و اراده ملت ایران در مشارکت برای صلح و عدالت جهانی دارد. بی‌تردید ادامه این روند، درصورت واقع بینی و اراده طرف‌های مقابل، می‌تواند به یک بازی برد- برد منتهی شود.
6- در برنامه صلح آمیز هسته‌ای ایران تغییری ایجاد نشده است. متأسفانه معدودی رسانه‌ها، قصد دارند با خلط موضوع غنی‌سازی 20 درصد در خارج از خاک ایران برای رآکتور تحقیقاتی تهران، با فرایند غنی‌سازی در داخل کشور، چنین وانمود کنند که ایران در برنامه صلح آمیز هسته‌ای خود تغییری صورت داده یا از حقوق حقه ملت ایران عدول کرده است.
چنین چیزی مطلقا صحت ندارد و بحث نطنز و رآکتور تحقیقاتی تهران 2بحث کاملا مجزاست. نکته مهم در این میان، این است که درخواست ایران برای دریافت سوخت با غنای 20 درصد برای رآکتور تهران –که مصارف دارویی دارد- نشان از حسن نیت ایران داشته و اقدامی اعتمادساز به شمار می‌رود. حال نوبت آژانس و 1+5 است که حسن نیت خود را نشان می‌دهند و اعتماد ایران را جلب نمایند.
7- ایران و غرب، در چارچوب «احترام متقابل» می‌توانند همکاری سازنده‌ای درخصوص مسائل متعدد منطقه‌ای و بین‌المللی و امنیت جهانی داشته باشند. ایده «صلح و عدالت برای پیشرفت» ایده‌ای مترقیانه است که می‌تواند مبنای گفت‌وگو باشد.
8- چنان‌که در مذاکرات ژنو مشخص شد، بسته پیشنهادی ایران یک بار دیگر این فرصت را در اختیار برخی کشورهای غربی قرار داد تا برای حل مشکلات جهانی با ایران همراه و همگام شوند. به‌نظر ایران، این بهترین فرصت برای این کشورهاست تا از عزم و اراده ملت بزرگ و تمدن ساز ایران برای کمک به حل مسائل جهان بهره گیرند.