یکی از افرادی که در این رشته تلاش‌های فراوانی کرد، پیتر بریور است که قبل از دهه1960دریافته بود که وضعیت وخیمی در اقیانوس‌ها در حال شکل‌گیری است. او عقیده داشت بیش از 500میلیارد‌تن گازکربنیک به اقیانوس‌ها تزریق شده و شرایط اقیانوس‌ها را در وضعیت ناگواری قرار داده است به‌گونه‌ای که این شرایط بر حرکت اصوات اثر گذاشته است و هرچه بیشتر بر دی‌اکسید‌کربن آب اضافه شود این حرکت را کندتر می‌کند.
نظریه دانشمندان بر این است که وال‌ها برای ارتباط با یکدیگر از خود اصواتی تولید می‌کنند که به کمک آنها می‌توانند یکدیگر را در اقیانوس‌ها ردیابی کنند. حال با کند‌شدن حرکت این اصوات در آب، سؤال اینجاست که این حیوانات با چه مشکلاتی روبه‌رو هستند و چگونه می‌توانند خود را با شرایط جدید وفق دهند؟دانشمندان ممکن است با حوصله منتظر تکمیل تجربیات بشر باقی بمانند اما نباید بیش از این شاهد افزایش اسیدی شدن آب دریاها باشند زیرا آسیبی که بر این اکوسیستم وارد می‌شود جبران‌ناپذیر خواهد بود.
آزمایش‌ها در اعماق اقیانوس‌ها
دانشمندان مشغول ساختن وسیله‌ای هستند که بتوانند آزمایش‌ها را در اعماق آبها انجام دهند. این وسیله از یک محفظه فلزی بزرگ تشکیل شده و دارای باله‌های پلاستیکی نورپرداز است که زیر آب گشوده می‌شود و دانشمندان می‌توانند تعدادی از آبزیان را داخل محفظه کرده و در شرایط گوناگون روی آنها آزمایش‌هایی انجام دهند.
پیتر بریور می‌گوید: آنچه مرا نگران کرده این است که همه دانشمندان زنگ خطر را احساس کرده‌اند اما برای پاسخ به آن عکس‌العملی مناسب از خود نشان نمی‌دهند. ما معتقدیم که کوششی جهانی برای حل این موضوع لازم است. تکنولوژی انقلابی عظیم در علوم دریایی ایجاد کرده و امیدواریم در آینده شاهد انقلابی عظیم در تولید انرژی‌های نوین و سبز باشیم تا از میزان آلاینده‌ها به مقدار زیادی کاسته شود.