در غرب بازار وکیل و در انتهای راسته شمشیرگرها مسجد وسیع بسیار زیبایی بنا شده است که به نام مسجد سلطانی وکیل یا مسجد وکیل شهرت دارد.
این بنا یکی از بناهای زیبا و بسیار مستحکم دوره زندیه می‌باشد که از لحاظ هنری و معماری دارای اهمیت زیادی است.
این مسجد به دستور کریم‌خان زند ساخته شده است. طرح این مسجد دو ایوانی بوده و دارای دو شبستان جنوبی و شرقی است.
شبستان جنوبی با ستون‌های سنگی یکپارچه و مارپیچ از شاخصه‌های معماری ایرانی و از مناطق دیدنی این مسجد است که دارای ۴۸ ستون سنگی یکپارچه می‌باشد.
در سمت شمال مسجد طاق بلند و مهمی ساخته شده که به طاق مروارید معروف است و در دور این طاق با قلم درشت و خط ثلث عالی یکی از سوره‌های قرآن به صورت هلالی نوشته شده‌است.
این مسجد بر طبق بافت معماری سنتی این مرز و بوم در یک مجموعه اجتماعی قرار گرفته و هماهنگی زیبایی در پیوند دین و دنیا، بوجود آورده‌است.
کاشیکاری صحن و ایوان‌های شمالی و جنوبی نیز بسیار زیبا و از انواع هفت رنگ و معرق است.
تاریخ بنای این مسجد سال 1187 هجری همزمان با بنای بازار و میدان در زمان کریم‌خان زند بوده و وسعت مسجد 8 هزارو 660 متر مربع است.
ورودی مسجد از سمت شمال طراحی شده و سنگ سر در آن یکپارچه است.
در دو طرف بالای سردر ورودی کاشیکاری و مقرنس‌های زیبایی به کار رفته و پس از گذشتن از درب ورودی مسجد 2 راهرو به سمت چپ و راست مشاهده می‌شود که پس از چند متر با زاویه‌ای تقریبا 90 درجه به صحن مسجد راه می‌یابند.
معماران مسجد برای این که قبله مسجد با قبله شرعی مطابقت کرده و از طرفی نمای مسجد با درهای فرعی بازار و خود بازار همخوانی داشته باشد راهروها را به طریقی به صحن مسجد متصل کرده‌اند که در عین کجی تغییر زاویه صحن مشخص نباشد.
وسعت این شبستان نزدیک به 5 هزار متر مربع است در کنار محراب، منبر معروف و یکپارچه 14 پله ای ساخته شده از سنگ مرمر سبز قرار دارد و در کتیبه‌های سردر ورودی و حاشیه ایوان از آیات قرآنی با خطوط ثلث و نسخ به رنگ سفید در زمینه لاجوردی استفاده شده است.
این بنای تاریخی به شماره 182 در تاریخ 18 تیرماه 1311 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده و تحت مراقبت و حفاظت این سازمان است.