دفتر مطالعات اقتصادی مرکز پژوهش‌ها در گزارش «سیمای آماری یارانه‌ها در ایران» تصریح کرد که سیمای واقعی یارانه‌ها در ایران به مراتب بیش از رقم 8/57 هزار میلیارد ریال مندرج در لایحه بودجه است، زیرا علاوه بر یارانه‌های رسمی، یارانه‌های آشکار و پنهان دیگری نیز در قوانین بودجه و خارج از فضای قوانین بودجه وجود دارند که از جمله آنها کمک‌زیان شرکت‌های دولتی، کمک‌زیان موسسات انتفاعی وابسته به دولت، پرداخت‌های انتقالی غیرسرمایه‌ای به شرکت‌های دولتی و مابه‌التفاوت نرخ سود بانکی تعیین شده و تکلیف شده در بخش‌های حمایتی و پرداخت آن به سیستم بانکی را می‌توان نام برد.
این گزارش همچنین از انواع کمک‌هایی که تحت عنوان مابه‌التفاوت قیمت‌های تعیین شده و تکلیف شده به کارکنان دولت پرداخت می‌شود، مانند کمک هزینه غذای روزانه کارکنان، کمک هزینه تحصیلی کارکنان و فرزندان آنها، کمک هزینه ایاب و ذهاب کارکنان، انواع یارانه‌هایی که به افرادی غیر از کارکنان و کارگران دولت پرداخت می‌شود مانند انواع یارانه‌های پرداختی به دانشجویان و نیز از پرداخت‌هایی که هر چند ارتباطی به تفاوت قیمت‌های تعیین شده و تکلیف شده ندارند، اما مع‌الوصف همانند یارانه‌ها در زمره پرداخت‌های انتقالی محسوب می‌شوند مانند پرداخت‌هایی که در نظام جدید GFS در طبقه‌بندی سه‌گانه پرداخت‌های انتقالی (یارانه‌ها، کمک‌های اجتماعی و سایر پرداخت‌های انتقالی) صورت می‌گیرند، به عنوان بخش‌های دیگری از یارانه‌های آشکار و پنهان اقتصاد ایران نام برد.
در این گزارش تصریح شده است: مهمترین بحث در زمینه سیمای واقعی یارانه‌هایی که انعکاس شفافی در بودجه‌های سالانه دولت ندارند، یارانه حامل‌های انرژی است که اهم آنها شامل مابه‌التفاوت هزینه خرید بنزین وارداتی و در‌آمد فروش بنزین وارداتی و یارانه مجموعه بنزین و دیگر فرآورده‌های متعدد نفتی ناشی از تولید داخلی می‌شود که متاثر از قیمت ذاتی نفت خام ارسالی به پالایشگاه‌های داخلی است (هزینه – فرصت) و با توجه به قیمت‌های فوب خلیج فارس در مورد این نوع کالاها، یارانه (هزینه – فرصت) بنزین و سایر مجموعه فرآورده‌های نفتی به عنوان یارانه‌های حامل‌های انرژی به حدود 35 میلیارد دلار بالغ می‌شود.
در پایان این گزارش آمده است: سیمای واقعی یارانه‌ها فوق‌العاده وسیع بوده و درصد قابل توجهی از تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص می‌دهد که به دست آوردن حجم واقعی یارانه‌های شفاف و غیرشفاف اعم از فضای درونی بودجه‌های سالانه یا خارج از فضای بودجه‌های سالانه دولت و محاسبه آن نسبت به تولید ناخالص داخلی، قطعا نیازمند پژوهشی مستقل و زمان‌بر است.