شگفتی‌های کلام رهبری

و باید موضوعی فوق‌العاده حساس پیش آمده باشد تا رهبری اینچنین نسبت به آن حساس شده باشند و ضرورت بدانند در چنین جمعی مطرح کنند. اولاً کمتر از سه هفته پیش از آن به‌مناسبت سالگرد افتتاح مجلس، نمایندگان مردم با ایشان جلسه داشتند. ثانیاً در فاصله کمتر از چهار ماه همین ترکیب به مناسبت ماه مبارک رمضان خدمت ایشان می‌رسیدند. در هفته دولت، هیأت وزیران با ایشان ملاقات داشتند... اما این موضوع مهم چه می‌توانست باشد؟ به‌طور طبیعی با توجه به مسائل بین‌المللی و اینکه مذاکرات هسته‌ای وارد فاز حساسی شده بود، ذهن‌ها متوجه مسائلی از این دست شد. حداقل توقع بر این بود که یکی از محورهای اساسی بحث معظم‌له – و اگر نه اساسی‌ترین محور – موضع نظام در قضیه هسته‌ای باشد. اما چون همیشه کلام ایشان شگفتی آفرید و طبق معمول به دو موضوع اشاره کردند: در قسمت اول صحبت از «شکر» و این‌که مصداق شکرگزاری – به‌خصوص برای مسئولان چیست – و در قسمت دوم به بحث اصولگرایی و شاخص‌های اصولگرایی اشاره شد. مطالب ارزنده‌ای در تبیین مشخصه‌های اصولگرایی، توسعه مفهومی آن و پرهیز از تنگ‌نظری؛ «تعدادی از شاخص‌ترین اصولی را که به آنها پایبندیم عرض می‌کنم. اصولگرایی به حرف نیست، اصولگرایی در مقابل نحله‌های سیاسی رایج کشور هم نیست. این غلط است که ما کشور یا فعالان سیاسی را به اصولگرا و اصلاح‌طلب تقسیم کنیم: اصولگرا و فلان؛ نه، اصولگرایی متعلق به همه کسانی است که به مبانی انقلاب معتقد و پایبندند و آنها را دوست می‌دارند؛حالا اسمشان هرچه باشد.»
متأسفانه رسانه‌ها، فعالان سیاسی و نهادهای مدنی بهای لازم را به این رویکرد ندادند و این استراتژی طراحی شده را به یک موج اجتماعی تبدیل نکردند. مدتی بعد به‌وضوح مشخص شد که رهبری به‌درستی نیاز کنونی اجتماعی و سیاسی را تشخیص داده بودند و امروز – در آستانه برگزاری انتخابات خبرگان و شوراهای اسلامی شهر و روستا – بیش از هر زمان در رفتار و اخلاق سیاسی به اصولگرایی نیاز داریم. مروری بر این شاخص‌ها در این شرایط خالی از لطف نیست: «ایمان و هویت اسلامی و انقلابی و پایبندی به آن»، «عدالت»، «حفظ استقلال سیاسی»، «تقویت خودباوری و اعتماد به‌نفس ملی»، «جهاد علمی»، «تثبیت و تأمین آزادی و آزاد اندیشی»، «اصلاح و تصحیح روش‌ها» و «شکوفایی اقتصادی».
رهبری با طرح این اصول هشت‌گانه از طرفی به توسعه حیطه اصولگرایی پرداختند و خیمه آن‌را بر سر تمامی آنها که تعلقی به کشور دارند و برای اعتلای آن تلاش می‌کنند، کشیدند و به این ترتیب تبیین نوتری نسبت به مفاهیم خودی و غیرخودی ارائه کردند. از طرف دیگر با تبیین هریک از مفاهیم اصول هشت‌گانه تلاش کردند از سوءبرداشت‌ها و تفسیر به رأی آنها جلوگیری کنند و مسیر روشن اصولگرایی را فراروی فضای سیاسی کشور قرار دهند. متأسفانه به‌دلیل سیاست‌زدگی محیط فرهنگی، حتی مفاهیم روشن فلسفی – و فلسفه اجتماعی – دچار تحریف در برداشت شده است. برای این‌که با افراطی‌گرایی خدای ‌ناکرده اصولگرایی – و مفاهیم مرتبط با آن و شاخص‌های آن – سرنوشت اصلاحات را پیدا نکند، جاداشت این مفاهیم تبیین و اصولگرایی به‌عنوان گفتمان غالب انقلاب اسلامی حلقه وصل همه آنها باشد که در صدد تعالی کشور هستند و خدمتگزاری صادقانه در بسترسازی احیاء و اجرای احکام الهی را وجهه همت خود قرارداده‌اند. رقابت‌های سیاسی در فضای سالم ایجاب می‌کند که همه به قانون تمکین نمایند و مشفقانه و برادرانه به طرح نقاط مثبت خود و نامزدهای خود بپردازند و بعد از انتخابات رقابت‌ها به رفاقت‌ها تبدیل شود.