به گزارش در بخشی از متن سخنرانی آقای احمدی نژاد آمده است: محیط زیست جهان در یک مسابقه کاملا مخرب در معرض آسیب جدی قرار گرفته است.
لطفا به این گزاره‌ها توجه کنید؛ غلظت گازهای گلخانه‌ای در جو طی دهه های اخیر 35درصد و دمای زمین حدود یک درجه سانتیگراد افزایش یافته است؛ تعادل آب و هوا در بیشتر مناطق جهان مختل شده است؛ توفان‌های بزرگ، سیل‌ها و خشکسالی‌های گسترده و بحران غذا در راه است و سطح بیابان‌ها رو به گسترش است. تغییر اکوسیستم‌ها موجب اخلال جدی در چرخه‌های حیات جانوران و گیاهان در خشکی و دریا شده است؛ سالانه میلیون‌ها نفر بر اثر آسیب دیدگی ناشی از هوای آلوده جان خود را از دست می‌دهند و بیماری‌های پوستی و تنفسی رو به افزایش است؛ اگر انتشار گازهای گلخانه‌ای با همین سرعت افزایش یابد؛ به زودی سطح این گازها به دو برابر بیش از دوران صنعتی شدن می‌رسد، یعنی به جای کاهش 50 درصدی،50 درصد افزایش می‌یابد و حیات طبیعی را با چالش های جدی مواجه می‌نماید.
عالیجنابان؛ با شنیدن این مطالب هم اینک گزاره‌های مشابه و متعدد مرتبطی در ذهن شما تداعی شده است، اما سئوال این است که علت چیست؟ پاسخ اولیه این است که علت، افزایش مصرف سوخت فسیلی و دخالت گسترده و مخرب در طبیعت است.
اما سوال اصلی و جدی تر آن است که عامل تشدید تمایل به مصرف سوخت فسیلی و دخالت در طبیعت کدام است می خواهم پاسخ این سوال را در دو سطح ارائه نمایم.
سطح اول، مبنایی و کلان. آیا پدیده تغییر آب و هوا تنها یک مشکل زیست محیطی است یا قبل از آن یک موضوع فرهنگی، رفتاری و اقتصادی است؟
همکاران عزیز؛ با نگاهی به تحولات فکری و اجتماعی در حداقل دو قرن گذشته شاهد حاکمیت مادی گرایی بر اندیشه و رفتار و مناسبات حاکم در بخش های وسیعی از جهان هستیم.
حیات نظام سرمایه داری وابسته به توسعه شدید مصرف کالا و دخالت های گسترده در طبیعت است. در یک مسابقه بی پایان در دامن زدن به مصرف برای افزایش درآمد کلان - سرمایه داران در جریان است.
برنامه ریزی توسعه مبتنی بر گسترش مصرف گرایی، طراحی و تبلیغ و در بخش‌هایی از جهان مصرف گرایی به یک ارزش اجتماعی بدل شده است.
تولید برای مصرف بیشتر و مصرف برای تولید بیشتر یک چرخه و فرآیند پایان ناپذیر تخریبی است.
همگان دیدیم که با خلق حدود30 هزار میلیارد دلار دارایی های کاغذی و غیرواقعی و دامن زدن به مصرف چه مشکلاتی را در بحران اقتصادی اخیر پدید آورد.
براساس جهان بینی مادی، لذت و سود فردی حداکثری یک هدف استراتژیک و تغییرناپذیر است. توسعه مصرف، حذف رقبا و تسخیر بازارهای جهانی، انحصار در تولید فن آوری‌های نوین و جلوگیری از خودکفایی ملت‌ها از مظاهر همین تفکرند.
این اندیشه به این مقدار بسنده نمی کند، بلکه دامن زدن به مسابقات تسلیحاتی و جنگ، تشدید مصرف سلاح و افزایش تقاضا برای خرید آن را نیز مباح می‌شمارد.
جز این است که همه این‌ها محصول جهان بینی نظام سرمایه داری و اقتصاد لیبرالیستی و نیازمند مصرف هر چه بیشتر سوخت ارزان و تخریب طبیعت است؟
رئیس جمهور در ادامه سخنان خود در اجلاس تغییرات آب و هوایی در کپنهاگ، سطح دوم را دسترسی سیاسی دانست و گفت: دسترسی و شیوه استعماری از منابع دنیا یکی از عوامل مهم بروز جنگ‌ها و کشمکش‌های بین‌المللی، و انرژی همواره یک موضوع امنیتی و سیاسی بوده است.
انرژی و نفت به مدت یک قرن مؤلفه اساسی و راهبردی سیاست های امنیتی و خارجی دولت آمریکا را شکل داده همان گونه که برای امپراتوری‌های قبل از آن همین نقش را ایفا کرده است.
در این مدت مناطق نفت خیز جهان همواره آماج جنگ‌ها و لشکرکشی ها به منظور سلطه بر منابع انرژی بوده است.
لطفاً توجه کنید. امریکا با کمتر از 5 درصد جمعیت جهان 25 درصد از نفت و انرژی و بیش از 18 درصد از چوب و حدود 14 درصد از آب دنیا را مصرف می‌کند و حدود 40 درصد خودروهای جهان در آن کشور در حرکتند.
این دولت معادل اکثریت کشورهای جهان بودجه نظامی و در همه نقاط درگیری و جنگ، حضور فعال دارد.
کشورهای مشهور به پیشرفته صنعتی با حدود 20 درصد جمعیت جهان 85 درصد انرژی را مصرف و به تبع آن بیشترین آلودگی را منتشر می کنند.
معلوم نیست اگر دیگران نیز از رفتار این کشورها تبعیت کنند چه اتفاقی رخ خواهد داد.
دولتمردان آمریکایی و دوستانشان با تأکید بر توسعه تولید و سوخت فسیلی با روش‌های زورمدارانه از گسترش فناوری‌های جدید در استفاده از منابع انرژی‌های تجدید شونده و پاک ممانعت می کنند.
همزمان با امتناع از پذیرش تعهدات بین‌المللی و با وعده های بدون پشتوانه مانع از تحقق یک عزم جهانی برای کنترل نشر آلودگی‌ها می‌شود.
معلوم است که وضع موجود آب و هوا ناشی از اندیشه، رفتار خودخواهانه و خودبرتربینی تعدادی از دولت‌ها و زیاده طلبانی است که به دنبال منافع حداکثری و تسلط بر جهان بدون توجه به پیامدهای آن هستند.
دوستان من! ادامه وضع موجود ناممکن است و به انهدام حیات بشری منجر خواهد شد.
اما سؤال این است که راه حل چیست؟
بر اساس آنچه ذکر شد معلوم است که راه حل اصلی و کلیدی بازگشت به ارزش های انسانی و الهی است.
خداوند انسان را عزیز داشت و اکرام فرمود، برای او خیر، نیکی، رشد و کمال را پسندید و حقوقی برای او قرار داد و او را به یکتاپرستی و توجه به حق و عدالت دعوت فرمود و رضایت نداد تبعیض و بی عدالتی باشد.
خداوند از انسان‌ها خواسته است به حقوق یکدیگر احترام بگذارند، به یکدیگر عشق و محبت بورزند و در پیشرفت و تعالی یار و یاور هم باشند، شادی و غم و داشته‌های خود را با هم تقسیم و در راه سعادت و رفاه دیگران فداکاری کنند.
عدالت و انصاف را پایه رفتار خود با انسان ها و طبیعت قرار دهند و از زیاده خواهی و برتری جویی خودداری کنند.
او خواسته است که شکر نعمت‌های الهی ازجمله مراتع، جنگل‌ها، آب‌ها و هوا را با استفاده صحیح از آنها به جا آورند و با اعمال خود زمینه فساد و تباهی خشکی‌ها و دریاها را فراهم نکنند.
همکاران گرامی! اگر چنین جهان بینی و معرفتی که پیامبران الهی به بشر عرضه کرده اند مبنای زندگی قرار گیرد بدون تردید تخریب محیط زیست مهار خواهد شد و زمین فرصت می‌یابد تا خود را بازسازی و شرایط مناسب تری برای ادامه حیات فراهم کند.
بر همین اساس پیشنهاد می‌شود:
1- کارگروهی متشکل از اندیشمندان دلسوز بشریت از کشورهای داوطلب در مدتی معین و از منظر جهان بینی الهی و انسانی که اکثریت مردم جهان به آن معتقدند معیارهای سعادت بشر و جامعه بشری را استخراج کنند و در اختیار همگان قرار دهند.
آقای احمدی نژاد در ادامه سخنان خود در اجلاس تغییرات آب و هوایی تصریح کرد: می‌توان با اصلاح معیارها مصرف را متعادل و برخورداری عمومی در سطح جهان را به صورت عادلانه توزیع کرد. می‌توان جامعه سعادتمندی برپا کرد که در آن درعین برخورداری مناسب و عادلانه، زندگی در فضایی صمیمی جریان داشته باشد و مسابقه برتری جویی به مسابقه مهرورزی تبدیل و مصرف درحد ضرورت کنترل شود.
2- نظام اقتصادی نوین مبتنی بر موارد پیش گفته و برپایه عدالت و کرامت انسان‌ها تعریف و سازماندهی شود.
الگوی متکی بر نیاز واقعی و نه برای توسعه مصرف، تدوین و ارائه گردد.
3- کشورهای صنعتی مشهور به پیشرفته، تعهدات بین‌المللی را بپذیرند و همزمان سازوکار روشن و کارسازی برای مهار کردن دولت ها و بخش های اقتصادی متمرد از جمله الزام به پرداخت جریمه به کشورهای خسارت دیده پیش بینی و اعمال شود.
4- نقل است که بیش از 250 میلیارد دلار در لشکرکشی به افغانستان و حدود 1000 میلیارد دلار در جنگ عراق هزینه شده است؛ آیا با هزینه 50 میلیارد دلار در زیرساخت‌ها و توسعه اقتصادی، افغانستان به یک کشور آباد تبدیل نمی شد؟ و با هزینه 200 میلیارد دلار در توسعه فناوری‌های جدید و استفاده مناسب از انرژی فسیلی، سطح آلایندها به قبل از دوره صنعتی برنمی گشت؟
در حالی که انتشار گازهای گلخانه ای هزاران برابر بیش از تروریست‌ها که منفورترین موجودات هستند، موجب کشتار بی سر و صدای انسان‌ها می شود، آیا همه اهداف کنوانسیون با مصرف کمتر از نیمی از بودجه نظامی دولت آمریکا محقق نمی‌شود؟
آیا بهتر نیست بخشی از اعتبارات نظامی کشورهای اصلی «پیوست یک» به ارتقای رفاه مردم و کاهش آلودگی‌ها اختصاص یابد؟
5- با ترک نگاه سودمدار و انحصارطلب، فناوری‌های نوین برای متنوع کردن منابع انرژی و همچنین استفاده از منابع پاک و تجدیدپذیر، مانند باد، خورشید، امواج دریا، حرارت زمین و انرژی هسته‌ای به صورت ارزان در دسترس همه کشورها قرار گیرد تا مجبور به استفاده کم بهره و در عین حال گسترده از منابع فسیلی نشوند.
6- برای اجرای هر چه بهتر تامین بودجه و اهداف بلند مدت کنوانسیون، کشورها متناسب با ایجاد آلودگی در گذشته، در صندوق تسهیلات جهانی محیط زیست متعهد شوند و منابع صندوق با سازوکار عادلانه و خارج از سلطه آلوده کنندگان اصلی توزیع شود.
آیا بهتر نیست با خلع سلاح عمومی، هزینه تولید و نگهداری سلاح‌های هسته‌ای صرف توسعه فناوری‌های نوین، رفاه و رفع فقر شود.
پیشنهاد می‌شود سال 2011 میلادی سال اصلاح الگوی مصرف و کاهش آلودگی در جهان، اعلام و برای توسعه فرهنگ قناعت انسانی برنامه ریزی شود.
عالیجنابان، خانم ها و آقایان! جمهوری اسلامی ایران در اصل 50 قانون اساسی خود وظیفه حفاظت از محیط زیست را برگرفته از آموزه‌های قرآنی و ارزش‌های الهی دانسته و آن را وظیفه ای همگانی اعلام و در این راستا دولت به برنامه ریزی‌های زیر توجه کرده است:
- کاهش در مصرف انرژی از طریق ارتقای استانداردها در صنایع و تولیدات
- مدیریت مصرف و حذف یارانه‌های انرژی در یک برنامه معین و زمانبندی شده
- گازسوز کردن وسیع خودروها، صنایع و نیروگاه‌ها
- ایجاد دسترسی به گاز طبیعی برای بیش از 90 درصد شهرها و بسیاری از روستاها
- مطالعه گسترده برای استفاده از انرژی‌های پاک، از جمله بادی و خورشیدی و همچنین برنامه ریزی برای تولید سوخت هسته ای و 20 هزار مگاوات برق هسته‌ای.
جمهوری اسلامی ایران ضمن حمایت از پروتکل کیوتو و تقویت آن آمادگی خود را برای ادامه همکاری‌ها به خصوص در زمینه استفاده مطلوب از منابع انرژی و بومی سازی فناوری‌های زیست محیطی متناسب با حمایت مالی و تکنولوژیکی مکانیسم توسعه پاک به طور فراگیر و یا به صورت دوجانبه اعلام می کند و آماده است نتایج تحقیقات و تجربیات خود در استفاده از انرژی های پاک را در اختیار سایر کشورها قرار دهد.
پیشنهاد می‌شود بانک یا مرکز تکنولوژی برای انتقال به کشورهای گروه 77 و چین زیر نظر دبیرخانه کنوانسیون تشکیل شود.
امیدوارم با مسئولیت پذیری دولت هایی که مسبب وضع امروز هستند و با همکاری همگان، این نشست تاریخی و مهم بتواند به توافق های سازنده نایل آید و پاسخ مناسبی به مطالبات گسترده ملل و جوامع ارائه کند.
با تقدیر از همه دوستداران طبیعت و حیات انسانی و گروه های مردمی که با سخنرانی‌ها و تجمعات و روشنگری های خود موجب تحریک حساسیت مثبت به صیانت از محیط زیست شده اند، از خداوند بزرگ توفیق همگان را در خدمت به بشر، احیای ارزش های الهی و انسانی، استقرار عدالت و پاکی و حفظ محیط زیست جهانی که تحت رهبری صالحان و انسان کامل امکان پذیر خواهد شد، مسئلت دارم.