واحد مرکزی خبر به نقل از خبرگزاری فرانسه گزارش داد، جرمی نیون از محققان دانشگاه کمبریج گفت: جهت یابی با چشم و دیدن، فرآیندی پیچیده است و دانشمندان تاکنون تصور می‌کردند که مغز کوچک ملخ قادر به تجزیه و تحلیل و اجرای این فرایند دشوار نیست و تنها جاندارانی که مغز بزرگی دارند، مانند انسان، میمون و اختاپوس‌ها می‌توانند فعالیت‌های حرکتی خود را کنترل کنند.
این دانشمند افزود: تعداد سلول‌های عصبی سیستم بینایی پستاندارانی که مغز بزرگ دارند ، از تعداد سلول‌های عصبی همه بدن یک ملخ بیشتر است ولی تحقیقات ما نشان می‌دهد مغزهای بسیار کوچک نیز می‌توانند فعالیت‌های پیچیده را انجام دهند.
دانشمندان می‌گویند، بیشتر حشرات خزنده مانند سوسک یا مورچه، چشم بسیار کوچکی دارند و از شاخک‌های بلند خود، مانند یک رادار، برای جهت یابی استفاده می‌کنند.
این در حالی است که ملخ ها، شاخک‌هایی کوچک و چشمانی بزرگ دارند و به همان میزان که در پروازند، روی زمین هم راه می‌روند و همین مسئله باعث شد تا محققان درباره نقش چشمان این حشره بیشتر تحقیق کنند و به این نتیجه برسند که این حشرات، برای تعیین مکان قرار دادن پاهای خود، از چشمانشان استفاده می‌کنند.
محققان معتقدند، زمانی که ملخ یک پای خود را نمی‌بیند، یک پای دیگر را جایگزین پایی که نمی‌بیند می‌کند و به همین ترتیب به جلو حرکت می‌کند.