هدف مشترک اجرای این پروژهها درک بهتر تشکیل کره زمین و شکلگیری حیات در این سیاره عنوان شده است.
کاوش جو و پوسته سیاره زهره، تهیه نمونهای از یکی از سیارکهای نزدیک به زمین برای انجام مطالعات بیشتر، و یا ارسال یک ماهنشین رباتیک به یکی از حفرههای قطب جنوب ماه به منظور تهیه و آوردن نمونهای از سنگریزههای ماه به زمین، محورهای اصلی این سه پروژه است که از میان مجموع 8 پیشنهادی که در سال 2009 میلادی به ناسا ارائه شده، برگزیده شده است.
از میان این سه طرح در نهایت تنها یک طرح پس از انجام مطالعات و بررسیهای لازم قبول شده و اجرایی میشود. مطالعات از اوایل سال جدید 2010 آغاز شده و اواسط سال 2011 میلادی برنده نهایی اعلام خواهد شد. هر یک از این سه پروژه که در نهایت انتخاب شود باید حداکثر تا 30 دسامبر 2018 آماده پرتاب شده باشد. صرفنظر از هزینه پرتاب، سایر هزینههای آن ماموریت نیز نباید از 650 میلیون دلار تجاوز کند.
به گزارش سازمان فضایی ایران، سه طرح پیشنهادی که تاکنون موفق به راهیابی به این مرحله شدهاند شامل موارد زیر است:
• کاوشگر ژئومکانیک جو و سطح سیاره زهره (SAGE): در این طرح یک کاوشگر در بالای جو سیاره زهره رها شده که در هنگام فرود محاسبات متعددی در مورد عناصر موجود در جو سیاره و همچنین شرایط آبوهوایی آن انجام میدهد. سپس این کاوشگر بر سطح سیاره فرود آمده و به وسیله تجهیزات خود شروع به مطالعه عناصر تشکیلدهنده و کانیهای سطح بیرونی و لایههای زیرین آن میکند. هدف از انجام چنین مطالعاتی درک روند تشکیل سیاره زهره و علت تفاوت فاحش آن با زمین است.
• کاوشگر سیارکهای نزدیک به زمین، موسوم به Osiris-Rex: در این طرح، کاوشگر به مدار یکی از سیارکهای نزدیک به زمین ارسال شده و پس از محاسبات متعدد و فرود بر روی سطح آن، حدود 60 گرم از خاک سیارک را به عنوان نمونه برداشته و به زمین میآورد. بررسی این نمونهها میتواند به درک بهتر تشکیل منظومه شمسی و منشا ملکولهایی که برای شکلگیری حیات لازم است، کمک کند.
• ماموریت آوردن نمونههای خاک از گودال اتیکان در قطب جنوب ماه، موسوم به MoonRise: در این ماموریت یک ماهنشین بر روی یکی از حفرههای عریض ماه در نزدیکی قطب جنوب آن فرود آمده و حدود یک کیلوگرم از نمونههای موجود را تهیه کرده و به زمین بازمیگرداند. این نمونهها در درک بهتر تاریخچه دوران نخستین تشکیل سیستم زمین و ماه موثر خواهد بود.