بیستم دی ماه سال1314 خورشیدی (10 ژانویه 1936) وثوق الدوله (حسن وثوق) رئیس الوزرای سال‌های1297و1298 که بعدا اعتراف به گرفتن رشوه از دولت انگلستان کرده بود تا ایران را تحت‌الحمایه آن دولت قرار دهد و قسمتی از این پول را به صندوق دولت مسترد کرده بود به ریاست فرهنگستان ایران منصوب شد!
می‌دانیم که فرهنگستان یک کشور، بزرگ‌ترین رسالت و وظیفه ملی- میهنی در آن کشور بر عهده دارد. انتصاب وثوق‌الدوله به ریاست فرهنگستان، در عین حال نشان می دهد که برخلاف تصور؛ نفوذ دولت لندن در ایران درآن دوران ادامه داشت.
اخطار مصدق به قوام درباره انتخابات
بیستم دی‌ماه 1325 خورشیدی (10ژانویه 1947) دکتر مصدق در مسجد شاه در اجتماع مردم معترض به احتمال مداخله دولت در انتخابات در شرف انجام، به قوام‌السلطنه نخست‌وزیر وقت اخطار کرد که دست خود را از جریان انتخابات دور نگه‌دارد و فلسفه دمکراسی و رأی مردم را به بازی نگیرد.
دکتر مصدق که بارها قوام را عامل بیگانه (انگلستان) خوانده بود در آن اجتماع گفته بود که ما باید انتخابات درست داشته باشیم و یا اینکه مطلقا انتخابات نداشته باشیم. کاری نکنید که مداخله در انتخابات یک عادت شود که در این صورت مردم به آن اعتنا نخواهند کرد و لفظ انتخابات درآنها شور و اشتیاق به‌وجود نخواهد آورد. دکتر مصدق، قوام را تهدید به تحریم انتخابات کرد. در آن زمان به جای تحریم از واژه تحصن و مترادف آن استفاده می‌شد و این تحصن یک هفته بعد برای 4 روز انجام شد.
آزادی فروش ارز؛ اشتباه بزرگ دولت شاه
از بیستم دی ماه1352 (دهم ژانویه1974) و 2 ماه و چند روز پس از بالارفتن بهای نفت خام در سطح جهان که ناشی از تحریم صدور آن از جانب کشورهای عربی بود و افزایش درآمد ارزی ایران از این رهگذر، به تصمیم دولت وقت خرید و فروش ارز در میهن ما آزاد شد؛
به این ترتیب که هر کس می‌توانست به هر بانک مراجعه و تا هر مبلغ پول خارجی که می‌خواست به نرخ دلاری 7تومان خریداری کند و هیچ شرط و محدودیتی در کار نبود که سال‌ها بعد معلوم شد یک توطئه بوده است که کشورهای صادرکننده نفت نتوانند این درآمد (ارزهای نفتی) را صرف «تولید درآمد» و سرمایه‌گذاری داخلی کنند و ثروتشان به جای نقصان، افزایش یابد. شاه در سال1356 (سال1977 میلادی) که کشور با تورم پول روبه‌رو شده بود پی به اشتباهات اقتصادی مقامات دولتی برده بود و گفته شده است که کناره‌گیری هویدا در آن سال به همین دلیل بود.
تغییر در سیاست آمریکا نسبت به شخص شاه، نه نظام سلطنت
آژانس‌های خبری دهم ژانویه1979 از واشنگتن و از قول مقامات دولت جیمی کارتر رئیس‌جمهوری وقت آمریکا گزارش کرده بودند که دولت آمریکا از طریق «ویلیام سولیوان» سفیر این کشور در تهران به شاه پیام داده است که به مصلحت است ایران را ترک گوید.
آسوشیتدپرس این اقدام را نشانه تغییر در سیاست آمریکا نسبت به شاه دانسته و یونایتدپرس که منبع خبر خود را «دیوید نیوسام» معاون وزارت امور خارجه آمریکا ذکر کرده بود نوشته بود که اگر شاه برود بعید است که بتواند بازگردد و اضافه کرده بود که با رفتن شاه، شاپور بختیار نخست‌وزیر تازه شانس بهتری برای کنترل اوضاع و حفظ نظام خواهد داشت!
آژانس فرانس پرس در این زمینه چنین نوشته بود: به‌نظر مقامات تصمیم‌گیرنده آمریکایی، ادامه حضور شاه در ایران مانع برقراری آرامش در این کشور خواهدبود و لذا بهتر است که ایران را ترک گوید.
سپهبد ربیعی، آخرین فرمانده نیروی هوایی در نظام سابق در جریان محاکمه‌اش در دادگاه انقلاب دراین زمینه گفته بود: آمریکایی‌ها دم شاه را همانند یک موش مرده گرفتند و از کشور بیرون انداختند!