به این معنی که وقتی زلزله‌ای اتفاق می‌افتد، وقوع آن را با صدای زنگ اطلاع می‌دهد. البته لرزه‌نگاری که ما امروز با اجزای آن آشنا می‌شویم، نمونه بسیاری ساده‌ای است و نباید از آن انتظار داشت به تکان‌‌های خفیف زمین حساسیت نشان دهد. در واقع ساخت این دستگاه ما را با روش کار لرزه‌نگار یا لرزش‌‌سنج آشنا می‌کند و به ما ایده می‌دهد که چه‌طور از وسیله‌های دیگری استفاده کنیم و میزان دقت و حساسیت آن را بالا ببریم.
برای شروع به وسیله‌های زیر احتیاج داریم:
یک تخته چوبی، یک سرپوش، یک قیف پلاستیکی، یک وزنه قلاب ماهی‌گیری، مقداری آلومینیوم و آنچه که برای به کار انداختن یک زنگ اخبار لازم است. (لزومی ندارد که فقط از این وسیله‌ها استفاده کنید. چنانچه با روش کار لرزه‌نگار آشنا شوید، خودتان می‌توانید هر آنچه را که به نظرتان مناسب است، جایگزین کنید.)
حال باید از یک سرپوش استفاده و چیزی مثل وزنه قلاب ماهی‌گیری را که هم سنگین باشد و هم از جنس فلز، به آن وصل کنید. برای این کار از یک تکه سیم استفاده کنید. دقت داشته باشید اندازه سیم باید طوری باشد که وزنه کمی پایین‌تر از قیف قرار بگیرد و تکان دادنش سبب برخورد با دیواره آلومینیومی قیف شود. همان‌طور که در شکل می‌بینید، سرپوش بالای قیف است و علاوه بر این که وزنه را نگه داشته است، محافظی هم برای آن محسوب می‌شود تا تکان‌ها و جریان هوای اطراف دستگاه باعث حرکت آن نشود.
اکنون باید زنگ اخبار را وصل کنید. برای این کار می‌توانید کیت‌های آماده را به کار ببرید،یا مثل آنچه در تندرهای قبلی یاد گرفته‌اید، خودتان یک مدار را با باتری و زنگ وصل کنید. حتی می‌توانید از چراغ‌های کوچک هم استفاده کنید.
لرزه‌نگار آماده است. برای امتحان آن را روی یک میز قرار دهید و با تکان دادن میز، منتظر صدای زنگ بمانید. حالا وقت آن است که فکر کنید چگونه می‌توان حساسیت آن را بالا برد.