بیستم فوریه 1835 یک زمینلرزه شدید، شهر کنسپسیون کشور شیلی را کاملا ویران ساخت و تلفات سنگین بهبارآورد.این شهر که در سال 1550 میلادی به دست مهاجران اسپانیایی ساخته شده بود قبلا 5بار دچار زلزله شده بود.
درپی آخرین زلزله که باعث خرابی کامل شهر شد، باقیمانده جمعیت آن از آنجا منتقل و شهر تازهای برایشان به همان نام ساخته شد که اینک 220 هزار نفر جمعیت دارد و با حومهاش یک منطقه 900 هزار نفری است. تا دهها سال، سکونت در شهر خراب شده در زلزله 1835 ممنوع بود.
فرستادن ژاپنیهای آمریکایی به اردوگاهها!
در این روز در فوریه 1942 و کمتر از 3ماه پس از ورود آمریکا به جنگ جهانی دوم، روزولت رئیسجمهور وقت این کشور که با امپراتوری ژاپن وارد جنگ شده بود با امضای دستورالعمل شماره 9066 حکم داد که ژاپنی تبارهای آمریکا و حتی آنانکه در خاک آمریکا متولد شده بودند به کمپها فرستاده و درآنجا نگهداری شوند.
دراجرای این بخشنامه، ژاپنیهای آمریکایی اموال و کسب و کار خودرا اجبارا رها ساختند که از دستشان رفت. دولت آمریکا بیم داشت که این ژاپنیها به کشور نیاکانشان وفادار مانده باشند و به امور نظامی ژاپن کمک کنند.
طبق قوانین مهاجرنشن ایالات متحده آمریکا، کسانی که دراین کشور متولد میشوند تبعه بومی آمریکا بهشمار میآیند. اقدام روزولت ناقض قانون اساسی ایالات متحده بود که بازرسی، دستگیری و بازداشت بدون حکم قاضی دادگاه (از واردساختن اتهام، تا وجود دلایل، تفهیم اتهام و...) را اکیدا منع کرده است. نیم قرن پس از این اقدام، دولت آمریکا از ژاپنیهای آمریکایی عذرخواهی کرد و به آنان غرامت داد.
فرجام پزشک احمدی که زندانیان سیاسی را با آمپول هوا میکشت
رای دادگاه جنایی تهران یکم اسفند 1322 درباره متهمان به قتل زندانیان سیاسی با تزریق آمپول هوا و وسایل دیگر در روزنامههای تهران انتشار یافت. این رای سیام بهمن صادر شده بود.
این وقایع پیش از شهریور 1320 و اشغال نظامی ایران روی داده بود. طبق این حکم، پزشک احمدی (پزشک زندان) به اعدام و سرپاس مختاری («سرپاس» معادل سرتیپ نیروی پلیس) که درزمان ارتکاب این قتلها رئیس شهربانی بود به 10سال زندان محکوم شده بودند.
مجازات بقیه متهمان از 6سال زندان تا حبس ابد تعیین شده بود. فرخی یزدی روزنامه نگار و سردار اسعد بختیاری (جعفرقلی خان) 2 نفر از این مقتولان زندان بودند. پزشک احمدی پس از اشغال نظامی ایران توسط نیروهای انگلستان و شوروی، به عراق گریخته و در بغداد پنهان شده بود که بعدا دستگیر و به ایران مسترد گردید.
روزی که فیدل کاسترو خودرا بازنشسته کرد
فیدل کاسترو 20 فوریه 2008 در 81 سالگی، 49 سال و 3روز پس از به دست گرفتن ریاست دولت و 48 سال پس از ملی کردن ابزار و منابع تولید ازجمله شعب کمپانیهای ایالات متحده در کوبا و برقرارکردن نظام سوسیالیستی،
در اعلامیهای که با یک تیتر سراسری در روزنامه «گرانما» چاپ شده بود چنین نوشت: «به این وسیله به هموطنانی که چند روز پیش بازهم به من افتخار دادند و با آرای خود مرا نماینده پارلمان کردند اطلاع میدهم که نه خواهان هستم و نه میپذیرم که باردیگر سمت ریاست شورای کشور و فرماندهی کل قوا (رهبری کوبا) برعهده من گذارده شود.
تکرار میکنم: نه آرزوی این شغل را دارم و نه بار دیگر آن را خواهم پذیرفت.». کاسترو از آن پس مقاله نگار شده و مقالات او (اظهارنظرهایش) پس از قرار گرفتن در وبسایت، در رسانههای سراسر جهان منتشر میشود و جداگانه به اطلاع سران دولتها هم میرسد.