زندگی تازه و زبانی غریب

اما شادی او از سفر به این شهر خیلی زود به احساس شدید تنهایی تبدیل می‌شود. دیما نمی‌­تواند با کسی صحبت کند و حرف­‌های بقیه بچه‌­ها را نمی­‌فهمد. او زبان روسی بلد نیست. همه کلمه‌ها برای او آهنگی غریب دارند. روسی و ازبکی دو زبان کاملاً متفاوت‌اند. حتی الفبا و خطشان هم با هم  فرق می‌کند. زبان روسی با الفبای سیریلیک نوشته می‌‌شود، اما زبان ازبکی با الفبای لاتین، مثل زبان انگلیسی.

به همین دلیل است که این پسر نوجوان اغلب به شهر زادگاهش در ازبکستان فکر می­‌کند و به یاد دوستانش می‌افتد و همین‌طور به یاد اعضای خانواده‌­اش که هنوز آنجا زندگی می‌‌کنند. او احساس دلتنگی می­‌کند، به خصوص برای خواهرها و مادربزرگش.

او در سنت­ پترزبورگ، با مادرو پدرش در یک آپارتمان کوچک زندگی می‌­کند و بیشتر وقت‌ها تنهاست. او در مدرسه هم احساس خوبی ندارد. دیما در ازبکستان دانش‌آموز خوبی بود، اما حالا مجبورشده کلاس پنجم را دوباره بخواند. او از این بابت عصبانی است.

دیما می‌­داند که باید زبان  تازه را یاد بگیرد. او نمی‌­تواند به کلاس‌‌های خصوصی فکر کند. هزینه  درس خصوصی و تقویتی خیلی زیاد است و درآمد پدرو مادر آن قدر نیست که بتوانند این هزینه را بپردازند. مدیر مدرسه دیما، کلاس­‌های زبان صندوق کودکان سازمان ملل (یونیسف) و صلیب سرخ را به او معرفی کرده. این کلاس­‌ها رایگان و ویژه کودکان ونوجوانان است. او روزهای شنبه به کلاس زبان می‌­رود. سخت تلاش می‌­کند تا هرچه زودتر زبان جدید را یاد بگیرد.

دیما ساعت‌­های زیادی را برای تمرین خط سیریلیک، حفظ کردن لغت­‌های روسی و یاد­گرفتن دستور زبان صرف می­‌کند.

او کلاس­‌های روز شنبه را دوست دارد و حالا با نوجوان­‌های دیگری از کشورهای افغانستان، رواندا و  قزاقستان آشنا شده‌است. آنها هم به این کلاس می‌­آیند تا زبان روسی یاد بگیرند.
شاگردان این کلاس گاهی هم بعد از درس زبان نقاشی می­‌کنند یا کاردستی می‌سازند. بعضی وقت‌ها هم دسته‌جمعی به گردش می‌­روند. این کلاس به دیما کمک کرده در درس‌های مدرسه هم پیشرفت کند. تغییر مهم‌تری که برای این پسر نوجوان اتفاق افتاده این است که دوستان زیادی پیدا کرده، از جمله پسری که با هم فوتبال و بسکتبال بازی می‌‌کنند. دیما خوشحال است که می­‌تواند با دوستش حرف بزند و حرف‌های او را بفهمد.

منبع: ژئولینو