فعالیت باشگاهی
ندود در شهر اسکالنا درووگتلند بوهمیا بزرگ شد. در پنج سالگی فوتبال را در باشگه تاتران آنجا آغاز کرد. در همان سال‌ها با انجام تمرینات زیاد و قابل توجه، حس جاه طلبی زیادی از خود نشان می‌داد. در سال ۱۹۸۵، وقتی هنوز پانزده سال داشت، تیم جوانان چب او را جذب کرد، اما نتوانست مدت زیادی وی را نگه دارد. تنها بعد از گذشت یک سال به اسکودا پیلسن پیوست.
وی در فصل ۹۲/۱۹۹۱ خدمت سربازی‌اش را در باشگاه دوکلا پراگ انجام داده و در این تیم در لیگ دسته اول چکسلواکی بازی کرد. در آن فصل سه گل در نوزده بازی به ثمر رساند. در آن زمان، مورد توجه تیم اول چکسلواکی، اسپارتا پراگ قرار گرفت و برای فصل ۹۳/۱۹۹۲ به استخدام این تیم درآمد.
در آنجا از همان ابتدا در ترکیب اصلی قرار نگرفت. این هافبک در آنجا ۱۸ بازی انجام داد، ۱۳ بار به عنوان یار ذخیره وارد زمین شد و هیچ گلی هم نزد. تازه در فصل ۹۴/۱۹۹۳ بود که به ترکیب اصلی راه یافت و سه گل نیز در ۲۳ بازی فصل زد.
در فصل ۹۵/۱۹۹۴ یکی از بازیکنان مهم و اصلی تیم اسپارتا بود که با این تیم به سومین قهرمانی پیاپی لیگ هم دست یافت. ندود ۲۷ بازی کرد و شش گل هم وارد دروازه حریفان کرد. فصل ۹۶/۱۹۹۵ بهترین فصل بازی او تا آن زمان بود. او تبدیل به ستاره تیم شده بود و با زدن ۱۴ گل در ۲۷ بازی توجه باشگاه‌های خارجی را هم به سوی خود جلب کرد. پیش از همه آیندهوون هلند به جذب او علاقه نشان داد و قراردای یک ساله با وی به امضاء رسانید.
با نمایش موفقی که به همراه تیم ملی جمهوری چک در جام ملت‌های ۱۹۹۶ انگلیس داشت، مورد توجه باشگاه لاتزیورم ایتالیا قرار گرفت که تحت رهبری مربی چک-ایتالیایی، زدنیک زمان بود. آیندهوون او را بازخرید کرد. انتنقال وی اما از اسپارتا پراگ به لاتزیو خیلی عجیب بود.
او با مبلغ ۵/۱ میلیون کرون چک به تیم کوچیس اسلواکی رفت و از آنجا به ازای ۵/۷ میلیون مارک به لاتزیورم منتقل شد. اسپارتا هم مانند کوچیس تحت مالکیت رزس اسلواک قرار داشت.
در لاتزیو با هدایت زمان کم کم با مشکلات اولیه کنار آمد و در ترکیب اولیه تیم قرار گرفت. در سال‌های بعد در لاتزیو به یکی از بهترین هافبک‌های هجومی اروپا تبدیل شد. او با این باشگاه در مجموع هفت عنوان کسب کرد که قهرمانی در جام در جام اروپا در سال ۱۹۹۹، و قهرمانی باشگاه‌های ایتالیا در سال ۲۰۰۰، پس از سال ۱۹۷۴ بود.
در تابستان سال ۲۰۰۱ یوونتوس تورین به ازای مبلغ ۲/۴۱ میلیون یورو وی را به جای زین‌الدین زیدان فرانسوی که به رئال مادرید پیوسته بود، به خدمت گرفت. در اولین فصل حضورش در تیمی که رکورددار قهرمانی باشگاه‌های ایتالیا بود، گرچه بازیکن ثابت نبود، اما باهدایت مارچلو لیپی به دومین اسکودتو (قهرمانی ایتالیا) دست یافت.
فصل ۰۳/۲۰۰۲ بهتر از فصل قبلی و در عین حال کمی ناراحت کننده پیش رفت. یک کارت زرد در بازی نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا برابر رئال مادرید، با محرومیت از حضور در دیدار فینال برای ندود همراه بود. دیداری که در آن یوونتوس در ضربات پنالتی مغلوب آ. ث. میلان شد. اما در سری A وی تبدیل به همه‌کاره تیم یوونتوس و محبوب هواداران شد. او با یووه در آن فصل سومین قهرمانی باشگاه‌های ایتالیا را تجربه کرد.
در پایان سال ۲۰۰۳ به عنوان دومین فوتبالیست کشور چک، پس از جوزف ماسوپوست، از سوی مجله معتبر ورزشی فرانس فوتبال به عنوان مرد سال فوتبال اروپا برگزیده شد. در ارس ۲۰۰۴ نیز از سوی پله در فهرست ۱۲۵ فوتبالیست برتر و در قید حیات دنیا قرار گرفت.
در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶برای ندود با هدایت فابیو کاپلو، دو قهرمانی دیگر با یوونتوس به دست آمد. البته هردوی این عنوان‌ها پس از ماجرای رسوایی در فوتبال ایتالیا در فصل ۲۰۰۶/۲۰۰۵ از این تیم پس گرفته شد. به علاوه یووه مجبور شد در پایان آن فصل به سری B (لیگ دسته دوم) برود. با وجود این که در آن زمان باشگاه‌های بزرگ اروپا حتی در ۳۴ سالگی با آغوش باز خواهان او بودند، اما ندود تصمیم گرفت در یووه مانده و با این تیم در سری B بازی کند. از آنجایی که قرارداد او تنها تا ماه ژولای سال ۲۰۰۷ اعتبار داشت، مدت زیادی مصمم بود تا در پایان فصل به فوتبالش پایان دهد. او تحت رهبری دیده دوشان دوباره فصلی برجسته را پشت سر گذاشت، گل‌های سرنوشت‌ساز زیادی زد و با وجود کسر نه امتیاز، با تیم یووه به طور مستقیم به سری A صعود کرد. با پایان فصل ۰۹/۲۰۰۸ و به اتمام رسیدن قراردادش با تورینی‌ها، به فعالیت خود پایان بخشید.
فعالیت ملی
فعالیت ندود به عنوان بازیکن تیم ملی جمهوری چک در ۵ ژوئن سال ۱۹۹۴ آغاز شد. در یک بازی دوستانه مقابل ایرلند در دوبلین در دقیقه ۸۴ به جای یری نمچ وارد زمین شد.
در جام ملت‌های ۱۹۹۶ اروپا در انگلیس رهبر بی‌چون و چرای خط میانی چک بود. او در پنج بازی از شش بازی تیمش حضور داشت و در دومین بازی گروهی که به پیروزی ۲ بر ۱ مقابل ایتالیا انجامید، گل اول چک را زد. جمهوری چک حتی به دیدار فینال نیز رسید، اما با گل طلایی اولیور بیرهوف در دقایق اضافه و پیروزی ۲ بر ۱ آلمان، دستش از جام کوتاه مانده و نایب قهرمان این رقابت‌ها شد.
در جام ملت‌های ۲۰۰۴ اروپا در پرتغال، ندود به عنوان کاپیتان، تیم چک را به مرحله نیمه نهایی رساند، اما درنیمه اول بازی مقابل یونان در محوطه جریمه حریف دچار مصدومیت از ناحیه زانو شد. تیم جمهوری چک بدون او با یک گل نقره‌ای از دور رقابت‌ها خارج شد.
وی به میل خود در چند ماه پس از آن در تیم ملی حضور نیافت تا روند بهبودی‌اش با فشار مسابقات متوقف نشود. تا این که کارل بروکنر، سرمربی تیم ملی برای دیدار انتخابی جام جهانی ۲۰۰۶ برابر نروژ که به صعود چک به جام جهانی انجامید، از وی برای حضور در تیم ملی دعوت کرد.
ندود در ۱۵ آگوست سال ۲۰۰۶ اعلام کرد که به بازی در تیم ملی پایان می‌دهد. در یک بازی دوستانه برابر صربستان در ۱۶ آگوست سال ۲۰۰۶ برای آخرین بار با پیراهن تیم ملی کشورش به میدان رفت. پس از ۴۴ دقیقه نیز تعویض شد و در میان تشویق فراوان تماشاگران از تیم ملی خداحافظی کرد. وی در مجموع ۹۱ بازی ملی انجام داد و ۱۸ گل به ثمر رساند.
زندگی شخصی
پاول ندود به همراه همسرش ایوانا دو فرزند پسر و دختر به اسامی پاول و ایوانا دارد.
وی در المپیک زمستانی سال ۲۰۰۶ در تورین ایتالیا به عنوان مفسر بازی‌های تیم ملی اسکی روی یخ جمهوری چک با تلویزیون ایتالیا همکاری می‌کرد.
موفقیت‌ها
قهرمان جام در جام اروپا: ۹۹/۱۹۹۸
قهرمان سوپرجام اروپا: ۱۹۹۹
قهرمان باشگاه‌های چکسلواکی: ۹۳/۱۹۹۲
قهرمان باشگاه‌های جمهوری چک: ۹۴/۱۹۹۳، ۹۵/۱۹۹۴
قهرمان جام حذفی جمهوری چک: ۱۹۹۶
قهرمان باشگاه‌های ایتالیا: ۲۰۰۰/۱۹۹۹، ۰۲/۲۰۰۱، ۰۳/۲۰۰۲، ۰۵/۲۰۰۴، ۰۶/۲۰۰۵
قهرمان لیگ دسته دوم ایتالیا: ۰۷/۲۰۰۶
قهرمان جام حذفی ایتالیا: ۹۸/۱۹۹۷، ۲۰۰۰/۱۹۹۹
قهرمان سوپرجام ایتالیا: ۱۹۹۸، ۲۰۰۰، ۲۰۰۲، ۲۰۰۳
نایب قهرمان اروپا با تیم ملی چک: ۱۹۹۶
عناوین شخصی
مرد سال فوتبال جمهوری چک: ۱۹۹۸، ۲۰۰۰، ۲۰۰۳، ۲۰۰۴
مرد سال فوتبال ایتالیا: ۲۰۰۳
مرد سال فوتبال اروپا: ۲۰۰۳
جایزه باشگاه فوتبال یوفا به عنوان هافبک سال: ۲۰۰۳