سرسنگی 3 سال پیش دبیری بیست و ششمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر را برعهده داشت؛ همان سالی که نمایش «ننه دلاور» به کارگردانی کلاوس پایمن اجرا شد و اجرای حرفهای این نمایش کلاس درسی بود برای هنرمندان و علاقهمندان تئاتر برشت. جشنواره آن سال یکی از جشنوارههای موفق محسوب میشد که متأسفانه این توفیقدر دو دوره اخیر دیگر تکرار نشد.
- آقای سرسنگی بعد از گذشت 5 سال از مدیر مسئولی 2 مجله تخصصی تئاتر استعفا کردید، به چه دلیل این اتفاق افتاد؟
در حقیقت نسبت به روندی که مدیریت مرکز هنرهای نمایشی در این مدت داشتهاست، اعتراضهای جدی داشتم. تصورم این است با اتفاقاتی که در عرصه تئاتر افتادهاست، فرصتهای زیادی از هنر تئاتر چه در عرصه حرفهای و چه در عرصه تئاتر شهرستان و تئاتر دانشجویی زائل شدهاست. این روند باعث شده تا ما در تئاتر با مشکلات زیادی روبهرو شویم و پسرفت داشتهباشیم.
- این مسائل را با مدیر مرکز هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کشور مطرح نکردید؟
متأسفانه مدیریت تئاتر کشور بهجای اینکه از نظرات هنرمندان تئاتر و صاحبنظران بهره ببرد، در دایره بسته خودش کار را ادامه دادهاست.
- این دیدگاه و سیاست چه تاثیری در دورنمای تئاتر کشور خواهد داشت؟
باید گفت شاهد هیچ دورنمای مثبتی برای تئاتر کشور نیستیم. تئاتر کشور بهنظر خاصی محدود شده است. در تئاتر ما به جای اینکه از نظرات هنرمندان برای بهبود تئاتر استفاده بکنیم، تصمیمگیریها در جمعهای خصوصی انجام میشود.
- با توجه به این شرایط، شاید بد نبود که در سمت خود میماندید؛ به هرحال میتوانستید تاثیرگذار باشید.
یکی از وظایف مدیر مسئول یک نشریه این است که مطالب را قبل از چاپ بخواند تا محتوا و کیفیت آن را بسنجد. اما در یکسال گذشته هرگز مجلهای برای من فرستاده نشد و سلایق شخصی اعمال میشد. در این شرایط احساس کردم هیچ انگیزهای برای ماندن در این سمت وجود ندار د.
- استعفا بهراحتی پذیرفته شد؟
من به مدیریت تئاتر کشور کتبا استعفا را اطلاع دادم و ایشان با پیامک اطلاع دادند که استعفا را پذیرفته اند.
و سخن آخر
بعد از انحلال شورای سیاستگذاری تئاتر، تئاتر سیر نزولی داشت و عرصه هنرهای نمایشی در این مدت در ابعاد مختلف با سیر نزولی روبهرو بودهاست. این حرفها به این معنی نیست که در این مدت کارهای خوبی انجام نشدهاست، اما تئاتر کشور روند صعودی نداشته و مرکز هنرهای نمایشی باید این روند را اصلاح کند.