دولت انگلستان سوم مارس 1940 (12 اسفند 1318) درخواست دولت وقت ایران را برای فروش هواپیمای نظامی رد کرد. نیروی هوایی ایران سال‌ها پیش از آن با خرید هواپیما از آلمان و شوروی تأسیس شده بود.
دلخوری انگلیسی‌ها بیشتر از این بابت بود که ایران با کمک ایتالیای موسولینی برای خود یک نیروی دریایی به‌وجود آورده بود و درواقع‌بادشمن‌انگلستان‌همکاری‌نظامی برقرارکرده بود. به علاوه، تمایل به آلمان در بسیاری از مقامات وقت ایران دیده می‌شد.
گسترش تظاهرات برای ملی شدن نفت
اجتماعات تهران با هدف درخواست لغو قرارداد نفت با انگلستان و ملی کردن صنعت نفت در 12 اسفند 1329 (سوم مارس 1951) بیش از روزهای دیگر بود و 4 روز بعدرزم آرا( نخست‌وزیر) که مخالف ملی شدن نفت بود جان خود را بر سر این مخالفت گذارد. در این اجتماعات از هرگروهی ــ ملی گرا، مذهبیون و کمونیست ــ دیده می‌شد.
انگلستان به‌دنبال نفت و سلطه برجهان عرب «بغداد» را تصرف کرد
نیروهای انگلیسی که با هدف بیرون آوردن بین‌النهرین از دست عثمانی وارد این سرزمین شده بودند از سوم مارس 1917 حمله به شهر بغداد را آغاز کردند و این شهر 8 روز بعد (11 مارس) به تصرف آنان درآمد.
از نظر انگلیسی‌ها بغداد کلید تصاحب نفت عراق و سلطه بر سرزمین‌های عربی و کلید آسیای غربی بشمار می‌رود. منطقه بغداد از زمان تأسیس تیسفون و استقرار پایتخت ایران در آنجا در سال 135 پیش از میلاد، مرکز قدرت در شرق بوده است.
پس از اشکانیان و ساسانیان، عباسیان آنجا را پایتخت خود قرار دادند و دولت عثمانی با دادن امتیازات فراوان به ایران، بغداد را از آن خود کرده بود و سلطان عثمانی پس از استقرار در بغداد بود که خودرا خلیفه مسلمین سنّی اعلام کرد.
عثمانی عملا از بغداد بود که بر مناطق عربی شرق مصر حکومت می‌کرد. در جریان جنگ انگلستان با عثمانی بر سر عراق، نیروهای عثمانی شدیدا مقاومت کردند و در چند نبرد ازجمله زد و خورد مدائن (نه چندان دور از طاق کسری) واحدهای انگلیسی را به عقب رانده بودند.
حکومت انگلیسی‌ها بر بغداد آسان نبود و دائما گرفتار بپاخیزی، شورش و زد و خورد بودند. انگلیسی‌ها بودند که عراق را از 3 ایالت مختلف المذهب و نژاد به‌وجود آوردند ومرزهایش را طبق سیاست خود ترسیم‌کردند و نام قدیمی ایرانی آن (اراک = ایراک) را برآن نهادند.
در دوران ساسانیان، ایالتی که تیسفون (پایتخت) در آن واقع شده بود و تا کویت امروز امتداد داشت «اراک، به کسر الف» خوانده می‌شد.
تغییرات ایدئولوژیک روس‌ها در دهه اول قرن 21
سوم مارس 2008 نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری روسیه فدراتیو که روز پیش از آن انجام شده بود به این شرح اعلام شد:
- دیمیتری مدودف (سنتریست و نامزد حزب روسیه متحد به رهبری پوتین): 2/70 درصد آرا
- زیوگانف (کمونیست): 8/17درصد آرا
- ژیرینوفسکی (ناسیونالیست): 4/9 درصد آرا
- بوگادوف (لیبرال دمکرات): 3/1درصد آرا
این «درصدها» در عین حال تغییرات ایدئولوژیک (تفکر سیاسی) روس‌ها را در دهه اول قرن 21 نشان می‌دهد. مدودف به‌رغم قولی که در مسابقه‌های انتخاباتی داده و گفته بود که با مصرف الکل که عامل «بی‌خیال شدن» روس‌هاست مبارزه خواهد کرد، برنده شد.
گفته شده است که در انتخابات مارس 2012 ولادیمیر پوتین (فعلا نخست‌وزیر ولی قدرت اصلی پشت پرده) که از 2000 تا 2008 رئیس‌جمهور روسیه بود باردیگر نامزد این مقام خواهد شد. مدودف قبلا رئیس دفتر پوتین بود.