در بیشتر لیگها امید قهرمانی هر هفته برای چند تیم زنده میشود و میمیرد اما هنوز هیچ تیمی در لیگهای مهم اروپایی نتوانسته است قاطعانه از قهرمانی صحبت کند. در انگلیس، چلسی این فرصت را داشت که خود را از قافله مدعیان بکند و تنها مدعی اصلی قهرمانی باشد اما شکست مفتضحانه مقابل تاتنهام، قهرمانی تیم را یک بار دیگر زیر سئوال برده. در ایتالیا اینتر میلان با تساوی مقابل فیورنتینا، رم را پس از سالها به قهرمانی امیدوار کرد و صدر جدول را به این تیم داد. در اسپانیا هم رئال در خانه به بارسلونا باخت تا صدر جدول را به این تیم پیشکش کند. بهنظر میرسد در این لیگها، تیمها قهرمانی را به رقیبان خود هدیه میکنند؛ البته تاریخ اروپا این داستان را زیاد دیده است. روزنامه ایندپندنت درگزارشی به چند تیم که قهرمانی را با اشتباهات خود به رقیبان تقدیم کردهاند پرداخته است.
فصل 2002-2001؛ قهرمانی یوونتوس و ناکامی اینترمیلان
در سال 2002 تساوی یوونتوس با لاتزیو در دل آلپی و پیروزی اینتر مقابل فیورنتینا، اختلاف اینتر با یووه را به 6امتیاز رساند. تمام امیدها از یوونتوس قطع شده بود اما هیچ کس گمان نمیکرد یاران هکتور کوپر در اینتر 5 امتیاز در 4بازی از دست بدهند. اما این اتفاق افتاد. در مقابل یوونتوس تمام 12 امتیاز 4بازی را گرفت و اختلافش را با اینتر به یک امتیاز رساند. فینال فصل برای اینتر مقابل لاتزیو برگزار شد و اینتر حتی با یک مساوی میتوانست قهرمان اسکودتو باشد. اینتر تا دقیقه 60 بازی 2 بر یک از لاتزیو پیش بود اما همه چیز یکباره تغییر کرد. در 30دقیقه پایانی لاتزیو، 3گل به اینتر زد. همه چیز برای اینتر تمام شد. رونالدو اشک ریخت.
فصل 95-94؛ قهرمانی بارسلونا و ناکامی دپورتیو و لاکرونیا
در این سال دپورتیوو به راحتی قهرمانی را به بارسلونا پیشکش کرد. دپورتیوو در این فصل 4بازی به انتهای فصل، 3 امتیاز از بارسلونا پیش بود. تمام کاری که آنها باید میکردند این بود که در 4بازی آخر لااقل 2بازی را با پیروزی پشت سر بگذارند تا بارسلونا را با ستارههایی مانند گواردیولا، باکرو، کومان و لادروپ پشت سر خود نگه دارند. اما 3 تساوی بدون گل آرزوهای آنها را بر باد داد. در بازی آخرشان مقابل والنسیا در خانه، در دقایق آخر یک پنالتی به نفع آنها اعلام شد. بهبهتو ستاره این تیم از زدن پنالتی به خاطر استرس زیاد سر باز زد و این میروسلاو دوکیچ بود که تیر خلاص را به لاکرونیا زد. بارسلونا به لطف ضربهای که دوکیچ از دست داد قهرمان لالیگا شد.
فصل 2002-2001 ؛ قهرمانی دورتموند و ناکامی بایرن لورکوزن
لورکوزن 4بازی مانده به انتهای فصل 4امتیاز از دورتموند جلو بود و همچنان شانس اول قهرمانی بود. در بازی بعدی لورکوزن با هامبورگ مساوی کرد و شانس نزدیک شدن به صدر را به دورتموند داد. اما دورتموند یک روز بعد، مغلوب کایزرسلاترن شد. اختلاف 2تیم به 5 امتیاز رسید. قهرمانی هم برای لورکوزن با 5 اختلاف امتیازی که با تیم دوم داشت بهنظر قطعی میرسید. اما یکباره ورق برگشت. شکست این تیم مقابل نورمبرگ که خطر سقوط تهدیدش میکرد شانس قهرمانی را به دورتموند داد؛ دورتموند هم قدر این شانس را دانست و جامی را که از چند هفته پیش، همه بالای سر بالاک میدیدند با پیروزی مقابل وردربرمن از دستان او ربود.
فصل 98-97؛ قهرمانی آرسنال و ناکامی منچستر یونایتد
در تاریخ اول مارس 1998، منچستر با 11 امتیاز اختلاف در صدر جدول بود و بهنظر میرسید قهرمانی این فصل از مسابقات دوباره به شیاطین سرخ خواهد رسید اما بهتدریج منچستر با از دست دادن امتیازها این فرصت را به آرسنال و آرسن ونگر داد تا نگاهی هم به جام قهرمانی بیندازند. در روز 18 آوریل همان سال، در حالی که بکام یک گل زد تا منچستر از بازی با نیوکاسل تنها یک امتیاز بگیرد، آرسنال، ویمبلدون را با 5 گل در هم شکست. آرسنال در 3 بازی عقب افتادهاش به پیروزی رسید و یونایت را در اولدترافورد با یک گل شکست داد تا اختلاف به 3 امتیاز برسد. آرسنال در ماه آوریل به صدر رسید و با برتری 4 بر صفر مقابل اورتون در بازی آخر قهرمان شد.
فصل 96-95؛ قهرمانی منچستر و ناکامی نیوکاسل
منچستر به خوبی میدانست قهرمانی آرسنال در فصل 98-97 لیگبرتر چه طعمی دارد و بهترین تیم برای همدردی با آن نیوکاسل بود. منچستر در فصل 96-95 درست به همین شیوه قهرمانی را از دستان نیوکاسل ربوده بود.
در آخرین هفته ژانویه، نیوکاسل با 12 امتیاز اختلاف، صدر جدول را در اختیار داشت. در فوریه هنوز نیوکاسل شانس اول قهرمانی به شمار میرفت چون 9 امتیاز از رقبا پیش بود. فاستینو آسپریلا و دیگران در این تیم تقریبا قهرمانی را از آن خود میدیدند اما همه چیز یکباره تغییر کرد. کوین کیگان و تیمش شروع کردند به از دست دادن امتیازها و 3هفته بعد، این منچستر بود که قهرمانی را جشن گرفت.