مسلما هیچ کس به اندازه طرفداران این تیم از این فصل نو خوشحال نیست. حالا آنها این شانس را دارند که نخستین قهرمانی خود را روز 22اردیبهشت در هامبورگ جشن بگیرند.
البته برای این کار باید از سد آتلتیکو مادرید بگذرند. همه اینها وقتی که خوشحالی‌های ژوزه مورینیو را پس از راهیابی به فینال لیگ قهرمانان اروپا به یاد بیاوریم، دلیل خوبی است که انتظار داشته باشیم هاجسون را پس از شکست هامبورگ، درحالی‌که سر از پا نمی‌شناسد روی چمن ورزشگاه کریون کاتج ببینیم. اما پس از پیروزی فولام بر هامبورگ چه دیدیم؟ مردی که با طمأنینه در کنار شاگردان و همکارانش روی چمن راه می‌رفت و دست‌هایش در جیبش بودند. در میان هیاهوی طرفدارانی که نزدیک‌ترین افتخار تیمشان حضور در فینال جام حذفی انگلیس به‌عنوان یک تیم دسته دومی در 1975بوده که البته نتیجه برایشان یک شکست بود، هاجسون آن‌قدر طبیعی بود که به سمت سرمربی تیم حریف برود و با دست دادن با او، او را بابت شکست دلداری دهد. و البته این رفتار از او بعید نبود.
انتظار شادی و از خود بی‌خود شدن طرفداران فولام هم دور از انتظار نبود. وقتی که صدها طرفدار غم‌زده هامبورگ در کنار رودخانه تیمز لندن تجمع کرده بودند، صدای شادی طرفداران فولام از هر سوی تیمز به گوش می‌رسید. و خب البته از بهترین شکست فولام- فینال جام حذفی1975 مقابل وستهام- که بزرگ‌ترین افتخار این باشگاه قدیمی لندنی است، خیلی می‌گذرد. و به این فکر کنید که پس از این شکست پرافتخار، بزرگ‌ترین افتخار فولام تنها هفتمی در لیگ‌برتر بوده است. حالا اما چه انتظاری از خود دارند؟ قهرمانی در لیگ اروپا.
این انتظار هم حتی زیاده به‌نظر نمی‌رسد وقتی که به شخصیت تیمی فولام نگاه می‌کنیم. شخصیت این تیم، آیینه‌ای از خود هاجسون است. طمأنینه اگر در این تیم نبود، مسلما فولام به اینجا نمی‌رسید. تصور کنید در چنین بازی پراسترسی تیمتان یک بر صفر عقب باشد. شما تنها یک نیمه فرصت دارید، هزاران طرفدار که حتی تا همین چند ماه پیش فکر رسیدن به این جای کار را نمی‌کردند چشم به شما دوخته‌اند و علاوه بر این تیم مقابل‌تان آلمانی است. در این موقعیت چه چیزی می‌تواند به شما کمک کند؟ تنها این فرصت که مربی‌ای مانند هاجسون داشته باشید. وقتی که هامبورگ از فولام پیش افتاد، بازیکنان تیم لندنی اصلا دچار استرس و حمله‌های عصبی نشدند و با طمأنینه – چیزی که هاجسون زیاد از آن دارد- به کار خود ادامه دادند. در کنار این طمأنینه، اعتماد به نفسی که آنها با حذف تیم‌هایی مانند شاختاردونتسک و یوونتوس کسب کرده بودند بیشتر در زمین نمایان شد و نتیجه برشی جدید در تاریخ فولام شد. اما باز هم هاجسون آرام بود.
او آرام‌ترین فرد در کریون کاتج بود. کار تمام شده بود و احتمالا دلیلی نمی‌دیدکه بالا و پایین بپرد. او نتیجه زحماتش را از وقتی که در دسامبر2007 به این تیم منتقل شد به راحتی که نه اما می‌توان گفت با آرامش گرفت. هاجسون احتمالا بهترین هدیه کریسمس در تاریخ فوتبال فولام است. انتقال او به این تیم در این سال پیش‌درآمدی بر این برش جدید تاریخی بوده است.
هاجسون، فولام را کاملا متحول کرده است. این تیم دیگر با نزدیک شدن به پایان فصل، تشویش سقوط ندارد، انتظار پیروزی از او بیش از اندازه به‌نظر نمی‌رسد و حالا هم که در آستانه فتح یک جام معتبر اروپایی است. اینها همه تأثیرات حضور هاجسون در فولام است. او از تمام تجربیاتش در زندگی کولی‌وار فوتبالی‌اش در فولام استفاده کرده است؛ روح جدیدی به تیم بخشیده و بازیکنانی مانند دنی مورفی، دمین داف و زولتان گرا را متحول کرده است. اما شاهکار مربیگری و مدیریت انسانی او زامورا است.
هاجسون تا حدی روی این بازیکن تأثیر‌گذار بوده که اخیرا فابیو کاپلو، سرمربی تیم ملی انگلیس او را برای استفاده در تیم ملی زیرنظر داشته است. در مقابل این تأثیرگذاری، زامورا هم به‌خوبی توانسته انتظارات هاجسون را برآورده کند. از برستول گرفته تا اینتر میلان، از تیم ملی سوئیس گرفته تا امارات، هاجسون در همه جا مربیگری کرده. او در اسکاندیناوی هم سرمربی بوده است. به خاطر سال‌ها مسافرت‌های فوتبالی تقریبا در همه جای دنیا، او می‌تواند نروژی، سوئدی، ایتالیایی، آلمانی، دانمارکی و فنلاندی صحبت کند و البته انگلیسی.
این وضعیت کولی‌وار فوتبالی در خدمت تعامل خوب او با محمد الفاید، مدیر عرب باشگاه، درآمده است. همکاری این دو در باشگاه واقعا خیره‌کننده است. هاجسون گفته بود: رئیس باشگاه واقعا از ما حمایت کرده است و اگر ما وقتی که روز تمام می‌شود او را به نخستین فینال برسانیم کار بزرگی کرده‌ایم و خب البته هاجسون این کار بزرگ را انجام داد.
شخصیت او حتی بر طرفداران باشگاه هم تأثیر زیادی داشته است. آهنگ «بپاخیزید اگر می‌خواهید» حالا به«برای روی هاجسون بپاخیزید» تبدیل شده است. و آنها واقعا وقتی که فولام، هامبورگ را شکست داد به افتخار هاجسون سر پا ایستادند و او را تشویق کردند.
اما این موفقیت بزرگ باعث نگرانی‌هایی هم در باشگاه شده است. الفاید گفته است که هاجسون در فولام خواهند ماند اما دستیابی به چنین موفقیتی، نگاه طماع باشگاه‌های بزرگ و تیم‌های ملی را به همراه ندارد؟ این فعلا مهم‌ترین مسئله فولام نیست.
مسئله مهم روز 22اردیبهشت است. فولام در راه رسیدن به فینال، تیم شهری را حذف کرده است که میزبان بازی پایانی است.این یعنی طرفداران هامبورگ دیگر در بازی فینال خنثی نیستند.
فولام در ورزشگاهی بازی خواهد کرد که در حالتی رویایی قرار بود هامبورگ دربازی فینال در آن باشد. اما هاجسون که تا این جای کار فولام را کشیده است، می‌تواند در شب تاریخی فولام هم کارگشا باشد. باید منتظر ماند و دید هاجسون همان‌طور که از سد شاختاردونتسک، یوونتوس و هامبورگ گذشت از سد آتلتیکو هم خواهد گذشت؟ و اگر این کار را بکند پس از بازی باز هم دست‌هایش در جیبش خواهد بود؟
