واردات بی‌رویه گوشت قرمز و دام زنده، شیوع بیماری تب برفکی و افزایش اخیر قیمت شیر یارانه‌ای - که با کاهش مصرف شیر موجب شده کارخانه‌های لبنی قیمت پایه خرید شیر خام را کاهش دهند- فعالان غیردولتی صنعت دامپروری را بر آن داشت تا چندی پیش در نشستی از وضعیت نامساعد و نابودی و ورشکستگی این صنعت خبر دهند.

اعضای هیأت مدیره اتحادیه دامداران استان تهران، مرکز همکاری‌های امور دام مهاد، تعاونی مهر و تنی چند از دامپروران، واردات بی‌رویه شیر خشک و گوشت دام زنده، وجود قوانین دست‌و‌ پا‌گیر در ارائه تسهیلات بانکی، نرخ بالای سود، نبود ثبات در قیمت محصولات دامی و... را عاملی در تشدید نگرانی دست‌اندرکاران این صنعت قلمداد و اعلام کردند، براساس آمار به دست آمده هم‌اکنون 3 میلیون نفر در امور دامپروری در قالب واحدهای دامی صنعتی، سنتی، کوچک و بزرگ و عشایری فعالیت دارند که این میزان 10درصد اشتغال را در کشور به‌خود اختصاص داده است. با گذشت 4 سال از پیگیری حل مشکلات دامپروری در خانه ملت و دولت و صدور مصوبات در این دوره زمانی هیچ گاه این تصمیمات اجرایی نشده و گویا قرار هم نیست عملی شود.

بنابر اعلام روابط عمومی اتحادیه دامداران استان تهران، متأسفانه اکنون هیچ‌گونه حمایتی از سوی مسئولان برای صنعت دامپروری صورت نمی‌گیرد. این در حالی است که دامپروران بارها به مسئولان طراز اول کشور همچون ریاست محترم مجلس شورای اسلامی، ریاست کمیسیون کشاورزی مجلس، وزرای محترم بازرگانی و جهاد کشاورزی مشکلات خود را اعلام کرده‌اند. در چرخه اقتصادی تولید شیر خام تا فروش محصولات لبنی که باید به‌عنوان یک زنجیره دیده شود، حتی سود خودروهای حامل محصولات لبنی از دامداران بیشتر است در حالی که در این چرخه، سنگین‌ترین سرمایه در بخش دامپروری صرف شده است.

با این وجود در تمام این مدت هیچ گاه شیر خام به قیمت تمام شده توسط کارخانه‌های صنایع لبنی و وزارت بازرگانی خریداری نشده به‌طوری که برابر اسناد دریافتی از دامپروران، در سال 88 دو نوبت و از ابتدای سال 89 یک نوبت جمعا 400 تا 600 ریال در هر کیلو قیمت خرید شیر خام از دامپروران کشور توسط کارخانه‌های صنایع لبنی تقلیل یافته است. در واقع صنایع لبنی همچنان قیمت پایه خرید شیر از دامپروران را کاهش داده و ریالی از قیمت فروش محصولات تولیدی خود را به مصرف‌کننده کم نکرده‌اند.به اعتقاد این دست‌اندرکاران صنعت دامپروری، سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان و تولید‌کنندگان تنها به مصرف‌کنندگان کالا و نه به تولید‌کنندگان اهمیت می‌دهد.

همچنین واردات شیر خشک نیز ضربه سنگینی به بدنه دامپروری کشور زده است به‌نحوی که بنا بر آمار و ارقام گمرک کشور، در سال 1388 میزان 17هزارتن شیر خشک به کشور وارد شده و حجم واردات به‌قدری بالاست که با وجود ممنوعیت واردات نیز موجودی انبارها، نیاز صنایع لبنی را تأمین می‌کند.

همچنین در بخش واردات گوشت نیز طبق اسناد موجود و به گفته رئیس سازمان دامپزشکی 90 هزارتن گوشت و دام زنده به کشور وارد شده که بخش اعظم آن توسط شرکت جاهد که زیرمجموعه وزارت جهاد کشاورزی است صورت گرفته؛ وارداتی که پس از انقلاب اسلامی بی‌سابقه بوده است.

 اکنون این پرسش مطرح است که برای توسعه و پیشبرد اهداف اقتصادی کشور با اتکا به حمایت از تولید داخل چه قدم‌هایی را باید برداشت؟ چرا صنعت دامپروری اینگونه مورد بی‌مهری و بی‌توجهی قرار گرفته و دامپروران تا کی باید چشم انتظار اجرای مصوبات قانونی برای رشد این صنعت باشند؟!