به گزارش روابط عمومی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، جورجیانا کیبل، یکی از این قصهگویان انگلیسی است که داستانهای قدیمی را از تعدادی از این داستانها از مسافران اسکاتلندی و ایرلندی و مادر خود جمعآوری کرده است؛ داستان مردی که داستانی نداشت و داستان کودکی که با یک خوک دریایی دوست شده بود. این داستانها موجب خنده، تفکر و گاهی گریه شنوندگان میشود.
داستانهایی از شناخته شدهترین مجموعه داستانهای تخیلی که غول و شاهزاده به یکدیگر برخورد میکنند، پادشاهی که در یک مزرعه کار میکند. در این داستانها پسر کوچکی قهرمان این داستان است او در کنار آتش مینشیند و قلب مهربانش و یا روباه باهوش او را همیشه کمک میکند.
نوع جدیدی از داستان که این قصهگویان روایت میکنند، داستانهای کوتاهی از قسمتهای مختلف جهان است که معمولاً با حضور مستمعین بزرگسال گفته میشود و حامل یک پیغام فلسفی است که از گذشتگان آنها یادگار ماندهاست.
پرجاستین آرماند، معلم و قصهگوی نروژی، بیته فراستاد، راهنما و معلم قصهگویی، مربی، هنرپیشه نروژی و هلگاسامست، مربی قصهگویی نروژی قصهگویان نروژی هستند که در جشنواره قصهگویی تهران شرکت میکنند. حضور نروژ در این جشنواره پررنگتر از سایر کشورهاست.
کارگاههای قصهگویی جشنواره قصهگویی از فردا در کتابخانههای تهران آغاز میشود.
ابتکار و تازهاندیشی حلقه مفقوده قصهگویی ایران
به گزارش روابط عمومی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان،عذرا وکیلی ،گوینده قصه کودک و نوجوان رادیو در آستانه برگزاری دهمین جشنواره قصهگویی، با بیان این که مشکلات اجتماعی و اقتصادی معنای حقیقی قصهگویی را زیر سؤال برده است گفت: در گذشته نه چندان دور، قصهگویی نوعی ارتباط میان نسل مادر بزرگها و نوهها بود و مادربزرگها تمام افکار نصحیتگرایانه و پندهای روزمره درون خانواده را با زبانی کودک فهم و بیانی جذاب برای آنان بیان میکردند اما مسایل اقتصادی و اجتماعی همچنین فاصلههای مکانی و دوری افراد از یکدیگر سهم عمدهای در کمرنگ شدن قصهها ایفا کرد.
وی با تأکید بر این که دیگر معنای قصهگویی به شیوه گذشته وجود ندارد و وسایل ارتباط جمعی، بازیها و سرگرمیهای رایانهای نیز فضای قصهگویی را متحول کرده است، افزود: حتی مادران جوانی که روزگاری خود، شنونده قصة بزرگترها بودند، امروزه در چنبرة بدو وادوهای معاش زندگی گرفتار شدهاند و حوصله قصهگویی برای کودکانشان را ندارند.
وکیلی وضعیت قصهگویی در جوامع روستایی را مثبتتر از جوامع شهری دانست و گفت: به دلیل وجود مبانی محکم خانواده در این جوامع، هنوز ارتباط مناسبی میان مادربزرگها و نوههایشان برای قصهگویی وجود دارد ولی اشکال این جوامع مذکور نیز در این است که قصهگویی روستایی در مسیر بستهای میچرخد و تقریباً هیچ نوع ابتکار و تازهاندیشی در حوزه آن دیده نمیشود.
قصهگوی کودک و نوجوان، بررسی و تحقیق قومیتهای ایرانی را یکی از عوامل تأثیرگذار در قصهگویی عنوان کرد و ادامه داد: از این طریق میتوان جوهره و راز قصههای ماندگار و قصهگویی به شیوههای کهن را دریافت.
وی با اشاره به این که برای تقویت قصهگویی باید از لحاظ فرهنگی و آموزشی بیشتر روی مادران جوان سرمایهگذاری و تحقیق کرد، افزود: ارایه جزوات کوچکی از قصههای کهن میتواند مادران را تحت تأثیر قرار دهد.
وکیلی نقش رادیو و تلویزیون برای اشاعه قصهگویی کودک و نوجوان را بسیار مهم تلقی کرد و گفت: با اداهای کارتونی و لباسهای سنتی، نمیتوان کودکان را به شنیدن قصه ترغیب کرد.
این هنرمند در ادامه، حضور کودک در قصههای متنوع را موضوعی بسیار مهم تلقی کرد و افزود: نظرخواهی از کودکان به هنگام رخدادهای متنوع در قصه، موجب میشود آنان کنجکاوی بیشتری برای شنیدن ادامه قصه از خود نشان دهند.
وی که برنده جایزه قصهگویی از ای بی یوکی ژاپن نیز هست، با اشاره به جذبیت قصهگویی ایرانی برای افراد خارجی، توضیح داد: بسیاری از کارشناسان ادبیات کودک خارج از کشور، از تأثیرگذاری قصه از طریق نوارهای کاست روی کودکان ایرانی تعجب کرده بودند و باور نداشتند که بچهها گرایش زیادی به این داستانها دارند به همین منظور جایزه نخست این جشنواره با وجود حضور گسترده کشورهای مختلف، به ایران اختصاص یافت.
کودکان با قصه درمان میشوند
قصهها میتوانند ضمن کارکرد تربیتی، برای کودکان نقش رواندرمانی نیز ایفا کنند.
به گزارش روابط عمومی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، دکتر ماهرخ دانهکار، روانشناس، ضمن بیان این مطلب در آستانه برگزاری دهمین جشنواره قصهگویی گفت: کودکان پرخاشگر، لجباز یا بیشفعال را میتوان از طریق قصه آرام و به کودکی تبدیل کرد که تمرکز و حوصله گوش دادن را دارد. البته باید به توجه داشت که این اتفاق یک شبه نمیافتد.
وی افزود: قصههایی که کودک میشنود، آموزش یافتن راهحل مشکلات زندگی است. بچهها حتی هنگام شنیدن قصههای افسانهای، با قهرمانان آنها شبیهسازی میکنند.
دکتر دانهکار گفت: شجاعت قهرمانان قصه و فائق آمدن آنها بر مشکلات، بسیاری از ترسها را در کودکان از بین میبرد.
این روانشناس اظهار داشت: نوع قصههایی که کودکان در سنین مختلف به آنها نیازمندند متفاوت است. مثلا نمیتوانیم به کودک سه ساله قصهای بگوییم که قهرمانش کارهای خیلی بزرگ انجام میدهد. این کودک بهتر است قصه کودکی را که خوب غذا میخورد و حیوانات را دوست دارد بشنود.
وی تأکید کرد که یک قصه خوب تمام جنبههای شخصیت کودک را در برمیگیرد و میتواند معلم خوبی برایش باشد.
این روانشناس از دیگر نکات مثبت قصهگویی به تقویت حافظه، خلاقیت و وجدان اخلاقی کودکان اشاره کرد و گفت: قصههای خوب کودکی موجب میشود که انسان لذت کامل را از تمام دوران زندگیاش ببرد.
دکتر دانهکار از فاصله کودکان امروز با دنیای قصه اظهار تأسف کرد و اظهار داشت: پدر و مادرهای امروز کمتر فرصت قصهگویی دارند در حالیکه کودکان نسلهای پیش با قصههای پدربزرگها و مادربزرگها بزرگ میشدند و با رؤیای این قصهها به خواب میرفتند.
بنا بر این گزارش، دهمین جشنواره قصهگویی از 27 تا 30 آذر در در مرکز آفرینشهای فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در خیابان حجاب تهران برگزار میشود.