ماجرای کم‌آبی در گرگان قصه امروز و دیروز نیست و چندان به خشکسالی چند سال اخیر هم ربط ندارد، این ماجرا 30 سال پیشینه دارد.
به راستی چرا بحران بی‌آبی از گرگان دست برنمیدارد و بیش از 3 دهه است این مشکل تابستان هر سال تکرار می‌شود ؟ آیا قرار است این مشکل در زندگی شهروندان گرگانی ماندگار باشد ؟
منیره پسرک‌لی: موضوع بی‌آبی در گرگان به حدی فراگیر و آزاردهنده شده است که این موضوع برای نخستین‌بار به نطق پیش از دستور اعضای شورای شهر نیز راه یافت و چاره‌جویی درباره آن در دستور کار مدیریت شهری قرار گرفت.
عبدالرضا چراغعلی، عضو شورای شهر گرگان، در بررسی تاریخی این پدیده می‌گوید: «بیش از 3دهه است که همواره می‌شنویم به‌دلیل محدودیت منابع آبی، گرگان قادر به تأمین منابع آبی لازم نیست. بیش از 3 دهه است که هر سال در گرمای تابستان دست‌اندرکاران اعلام می‌کنند که با کمبود آب در گرگان مواجهیم و بحران آب جدی است. بیش از 3 دهه است که وقتی به فصل گرما نزدیک می‌شویم مقام‌های مسئول در گرگان با برگزاری نشست‌های خبری و حضور در جلسه‌های ویژه بحران آب می‌گویند که موضوع کمبود آب جدی است و باید اعتبارات لازم در این بخش تأمین شود تا بتوانیم فرسودگی شبکه‌ها و هدررفت آب آشامیدنی را مدیریت کنیم.»
عضو شورای شهر گرگان در ادامه سخنانش اضافه می‌کند: «بیش از 3 دهه است که کمبود آب در مرکز استان گلستان به اجرای طرح سهمیه‌بندی آب در مناطق مختلف شهر در تابستان منجر شده و آب آشامیدنی برخی مناطق در ساعاتی از شبانه‌روز سهمیه‌بندی می‌شود. بیش از 3 دهه است که از حفر چاه‌ها به‌عنوان تنها تأمین‌کننده آب برای شهروندان گرگان می‌شنویم. بیش از 3 دهه است که از انتقال آب مازاد استان همجوار مازندران به استان گلستان برای تأمین آب آشامیدنی گرگان سخن می‌گویند، بیش از 3 دهه است که می‌شنویم زنگ خطر کمبود آب در گرگان به صدا درآمده است.»
عضو کمیسیون توسعه و عمران شورای شهر گرگان سپس با طرح این پرسش که «چرا بحران آب از سر گرگان دست برنمیدارد ؟» در ادامه سخنان خود، 2 دلیل ساده را برای حل نشدن این مشکل عنوان می‌کند و می‌گوید: «یا نمی‌خواهیم این معضل حل شود یا توانایی رفع این مشکل جدی را نداریم. این همه سال را پشت‌سر گذاشتیم، اما دریغ از رسیدگی جدی برای حل معضلی که به‌نظر می‌رسد با تدبیر، پیگیری و دلسوزی حل می‌شود.»
سرانجام، نگرانی درخصوص کمبود آب آشامیدنی سبب شد که به درخواست شورای شهر، نشست مشترکی با حضور مدیران و کارشناسان شرکت آب منطقه‌ای گلستان، اداره آب و فاضلاب گرگان و نماینده فرمانداری برای بررسی آخرین وضع آب آشامیدنی این شهر و ارائه راه‌حل‌ها در این زمینه تشکیل شود.
علیرضا عسگری، مدیر آب منطقه‌ای گرگان، در این نشست اعلام کرد که همواره از مراکزی به‌عنوان تأمین‌کننده آب گرگان نام برده می‌شود، اما هربار که این شهر به آب نیاز دارد، موضوع به تعویق انداخته می‌شود. وی با تاکید بر این‌که دغدغه شورای شهر درباره کمبود آب و قطع مکرر آب در ساعت‌های مختلف بجا و درست است، اضافه می‌کند: «گرگان دیگر تاب و توان قطعی آب را ندارد» عسگری خطاب به مسئولان آب منطقه‌ای گلستان می‌گوید: «ما را در معرض مشکلات اجتماعی ناشی از کمبود آب در مقابل مردم قرار ندهید و در ماه مبارک رمضان شرمنده مردم نکنید.»
سیدمحسن حسینی، معاون بهره‌برداری شرکت آب منطقه‌ای گلستان، تخصیص اعتبار را مهم‌ترین محدودیت در زمینه تأمین آب شهر گرگان می‌داند و با تاکید بر این‌که حل این مشکل نیازمند عزمی جدی است، خاطرنشان می‌کند: «اعتبارات موجود کفاف تأمین آب را نمی‌دهد و درصورت تأمین نشدن به موقع اعتبار بر عقب‌ماندگی‌ها افزوده می‌شود.»
حسینی اعلام می‌کند که با اجرای طرحی اضطراری و کوتاه‌مدت 150 لیتر در ثانیه آب برای گرگان از محور سیاه‌تلو تامین می‌شود و 150 لیتر دیگر نیز تا 15 مرداد ماه جاری از محور والش‌آباد به آب آشامیدنی شهر گرگان اضافه خواهد شد.
گرگان با 600 لیتر در ثانیه کمبود آب روبه‌رو است. از این‌رو معاون بهره‌برداری شرکت آب منطقه‌ای گلستان تاکید می‌کند که اجرای طرح‌های تامین آب از محورهای والش‌آباد و فاضل‌آباد برای جبران باقیمانده کمبود آب (300 لیتر در ثانیه) ، علاوه بر 120 میلیارد ریال تخصیصی سال 89 به 100 میلیارد ریال تا پایان سال 89 و 100 میلیارد ریال دیگر در سال 90 نیازدارد.وی همچنین از شورای شهر می‌خواهد با همت و تلاش، تخصیص اعتبار مورد نیاز را از محل سفر دولت به استان که این هفته انجام می‌شود، پیگیری کند.
پس از گذشت 3 دهه از بروز پدیده بی‌آبی در گرگان هنوز آب آشامیدنی این شهر از چاه‌هایی که در دوره‌های مختلف حفر شده تأمین می‌شود. این در حالی است که قرار بود تا خرداد 88 وزارت نیرو میزان 200 تا 300 لیتر در ثانیه آب را برای گرگان تامین کند.
به راستی تا چه زمانی آب آشامیدنی شهروندان گرگانی را باید از منابع ناپایدار و غیرمطمئن تأمین کرد؟ برخی امیدوارند در مصوبات سفر سوم دولت به استان، پاسخی برای این سؤال پیدا کنند.