نوشیروان کیهانی زاده: در پی مخالفت «رابرت برد» رئیس اکثریت سنای آمریکا با فروش هواپیمای آواکس (اوکس) به ایران، جیمی کارتر، رئیس‌جمهوری وقت این کشور چهارم آگوست 1977 موضوع معامله را موقتا به حالت تعلیق درآورد.


دولت ایران درخواست خرید 7جت بوئینگ 707 معروف به رادار پرنده کرده بود و دولت آمریکا نسبت به این معامله یک میلیارد و 200میلیون دلاری نظر موافق ابراز داشته بود که با مخالفت سناتور برد و انتقاد او از شاه روبه‌رو شد. تهران نسبت به مخالفت برد (که 28 ژوئن 2010 ـ 38 روز پیش ـ در 93 سالگی پس از51 سال سناتوربودن! و 6 سال نمایندگی مجلس درگذشت) واکنش تند نشان داد و کارتر (گویا با گرفتن این قول که ایران در مذکرات آتی اوپک مانع افزایش بهای نفت خام شود) هفتم سپتامبر آن سال درخواست ایران را به کنگره داد (که چنین معاملاتی در اصل نیاز به تصویب کنگره آمریکا نداشت). کنگره آمریکا درست یک ماه بعد (هفتم اکتبر) با فروش آواکس به ایران تا میزان 10فروند موافقت کرد ولی معامله صورت نگرفت زیرا پس ازتظاهرات وسیع نوامبر آن سال (ماه بعد) در برابر کاخ سفید واشنگتن علیه شاه که به آنجا رفته بود ، رسانه‌های آمریکا به ابراز این نگرانی که ممکن است شاه برکنار شود و آواکس‌ها به دست انقلابیون بیفتند پرداختند و... .

صدور روزانه پنج میلیون بشکه نفت از ایران و...

13 مرداد 1356 دولت وقت اعلام کرد که صدور نفت ایران به 5میلیون و 200 هزار بشکه در روز رسیده و درآمد سرانه در 4سال گذشته 11 برابر افزایش یافته است. در همین روز شهرداری تهران گزارش کرده بود که شمار خودروهای تهران 4میلیون نفری، به مرز یک میلیون و 500 هزار دستگاه نزدیک شده و هشدارداده بود که در این زمینه اگر محدودیت برقرار نشود خیابان‌های تهران به‌صورت یک پارکینگ درخواهند آمد. شهرداری اشاره کرده بود طرحی را در دست بررسی دارد که درصورت تصویب متقاضیان خرید اتومبیل نو، باید یک اتومبیل کهنه را از جریان خارج و پلاک آن را برخودروی تازه نصب کنند تا مسئله حل شود. در همین روز آسوشیتدپرس خبر از خروج روزافزون ثروت از ایران، عمدتا به‌دلیل ثابت ماندن بهای ارز و ارزان بودن آن داده و نوشته بود که به حساب دلار 7تومانی، بهای یک خانه در تهران سه برابر خانه مشابه آن در آمریکاست.

حقی که لغو شد

کمیسیون ارتباطات آمریکا (اف سی سی) چهارم آگوست 1987 «فِرنِس دکترین» را در مورد رادیو - تلویزیون‌های این کشور لغو کرد؛ عملی که وسیعا از آن انتقاد شده است. طبق این دکترین، این دو نوع رسانه مکلف بودند که توضیح کسانی را که درباره آنها مطالبی پخش شده بود انتشار دهند و نیز درقبال مطالب جنجالی، بی‌طرفی، موازنه و تعادل را رعایت کنند. این دکترین در سال 1949 برقرارشده بود تا پخش مطالب منصفانه، دقیق و درست باشد. دیوان عالی آمریکا در سال 1969 این دکترین را قانونی و حق کسانی که از آنان نامی در مطالب برده می‌شد دانسته بود. در آمریکا پروانه‌های رادیو- تلویزیون که همه آنها غیردولتی هستند یک ساله است و تجدید پروانه با توجه به عملکرد آنها در سال قبل از آن صورت می‌گیرد.

برچسب‌ها