به گزارش بی‌بی‌سی، یک مجله پزشکی در انگلیس با انتشار گزارشی از نتایج یک تحقیق نوشته است: افزایش سطح تحصیلات و بالا بردن میزان مصرف میوه نیز می‌تواند تأثیر بسیار زیادی در کاهش خطر ابتلا به فراموشی حاد داشته باشد.
در تحقیق جداگانه دیگری نیز مشخص شده است که بسیاری از بیماران مبتلا به فراموشی یا به‌اصطلاح دمنشیا فرصت معالجات اولیه را به‌دلیل تشخیص دیرهنگام این عارضه توسط پزشکان از دست می‌دهند.بسیاری از فاکتورهای خطرزا برای این بیماری، از جمله چاقی مفرط، فشار خون و کلسترول بالا شناسایی شده‌اند.با این‌حال محققان انگلیسی و فرانسوی در تحقیقات خود خواستار بررسی این مسئله بودند که رعایت بهداشت عمومی تا چه اندازه می‌تواند بر کاهش میزان موارد فراموشی در افراد مؤثر باشد.
به همین منظور محققان هزار و 400نفر از افراد مسن را انتخاب کردند و پس از 2، 4 و 7 سال به بررسی علائم فراموشی در آنان پرداختند. آنها همچنین به ثبت اطلاعاتی نظیر قد، وزن، سطح تحصیلات، درآمد ماهانه، تحرک، عادت‌های تغذیه‌ای و میزان مصرف سیگار از مشارکت‌کنندگان در این تحقیق پرداختند، و نیز از آنها به‌منظور سنجش میزان هوش‌شان یک تست مطالعه گرفتند.
آنها در تحقیقات خود به این نتیجه رسیدند که حذف افسردگی و دیابت از افراد و افزایش میزان مصرف میوه می‌تواند باعث کاهش 21درصدی موارد فراموشی در جوامع شود.
ارتقای سطح تحصیلات نیز می‌تواند موجب کاهش 18درصدی در موارد جدید فراموشی در افراد جامعه شود.
اما برداشتن ژن مرتبط با بیماری فراموشی تنها می‌تواند 7درصد در کاهش موارد جدید بیماری فراموشی مؤثر باشد.
محققان در تحقیق خود به این نتیجه رسیده‌اند که انجام آزمایش‌های اولیه برای تشخیص دیابت و معالجه افسردگی می‌تواند مهم‌ترین تلاش برای کاهش احتمال خطر ابتلا به فراموشی محسوب شود.
به گفته محققان، تشویق به ارتقای سطح تحصیلی و سواد در هر سنی و ترغیب کردن افراد به افزودن بر میزان میوه مصرفی و سبزیجات می‌تواند تأثیرات مهمی در کاهش میزان موارد این بیماری داشته باشد؛ البته محققان به این نکته نیز اذعان دارند که ارتقای سطح تحصیلی از اهدافی است که مشکل به دست می‌آید.
درباره آلزایمر یا بیماری فراموشی که تشدید آن شخص را به عوارض نقصان عقل و جنون مبتلا می‌کند، اظهارنظرهای زیادی به عمل آمده و برخی از صاحب‌نظران براین باورند که شرایط مطلوب زندگی و تغذیه مناسب و محیط‌زیست سالم، از خطر ابتلا به آلزایمر در سنین کهولت و پیری می‌کاهد.
بی‌تردید یکی از بهترین روش‌ها برای بهبود بیماری فراموشی یا آلزایمر، علاوه بر تجویز داروهای مخصوص، تغذیه مناسب به‌ویژه مواد‌غذایی حاوی ویتامین‌های C، E ، آنتی‌اکسیدان‌ها و بتاکارتن است که کمک شایان توجهی به بهبود بیماران سالمند مبتلا به آلزایمر می‌کند. اما به گفته متخصصان بیماری‌های روان و اعصاب، روانپزشکان و متخصصان طب سالمندی، آنچه بیش از هر چیز به بیمار بهبود می‌بخشد طرز برخورد یا به عبارت دیگر نحوه رویارویی و تعامل اطرافیان سالمندان با فرد مبتلا به این بیماری است.
آلزایمر که به بیماری پیری نیز معروف است به‌طور کلی ابتدا با یک فراموشی مختصر در افراد سالمند شروع می‌شود که اگر به موقع متوجه بروز این بیماری در افراد سالمند شویم، بی‌تردید می‌توان از مخاطرات بعدی ازجمله تشدید فراموشی، نقصان عقلی و جنون و دیوانگی که سالمندان مبتلا را تهدید می‌کند، جلوگیری کرد.
بهتر است در شروع این ناراحتی و در بیمارانی که ابتدا یک فراموشی مختصر دارند، آنها را دلگرم و مطمئن کنیم که این یک فراموشی خوش‌خیم و زودگذر و قابل پیشگیری است و با یک سری تمرین‌های روانی برطرف می‌شود.
درباره بیماری آلزایمر، طرز بهبود و روش درمان آن و نیز عوامل تأثیر‌گذار در به تاخیر انداختن یا جلوگیری از بروز این بیماری به‌طور کلی، اظهارنظرهای متعددی شده است. نتایج برخی از این پژوهش‌ها حکایت از آن دارد که افرادی که بیشتر سال‌های عمر خود را در مطالعه و کسب دانش سپری کرده‌اند، در مقایسه با دیگران، کمتر در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر قرار می‌گیرند.
کارشناسان براین باورند که شیوع بیماری آلزایمر در دهه‌های آینده گسترشی بیشتر از آنچه تا‌کنون تصور می‌شده است، خواهد یافت زیرا با افزایش میانگین امید به زندگی به 80 تا 90سالگی در چند دهه آینده، روند بیماری آلزایمر در سطح گیتی نیز سیر صعودی به‌خود می‌گیرد و آن‌طور که پیش‌بینی شده از هر 5 فردی که مرز دهه هشتم زندگی خود را در می‌نوردند یا به عبارت دیگر سن آنها به 80سالگی می‌رسد یک نفر به بیماری آلزایمر مبتلا خواهد شد.