ادامه تظاهرات و تحصن مخالفان در مرکز شهر بیروت، سقف خواسته‌های آنان را بالا می‌برد و رفتار انحصارگرایانه گروه حاکم، نظام سیاسی لبنان را به انسداد کامل نزدیک می‌کند.
به اعتقاد تحلیلگران سیاسی علت اصلی شرایط سیاسی کنونی لبنان تکثر طرح‌ها و اهداف تشکلهای سیاسی است که در دو ائتلاف حاکم و مخالف به طور نامنسجم در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند.
این شرایط در نتیجه دخالت مستقیم قدرتهای غربی و منطقه‌ای است که اولویت‌هایی در برابر اولویت‌های ملی و داخلی در لبنان بوجود آورده است.
گروه مخالف به علت این تکثر سیاسی ناگزیر شده است اهداف کلی خود را براساس برآیند اهداف خرد عناصر تنظیم و اعلام کند.
هرچند که حزبالله در محور ائتلاف مخالفان قرار دارد اما تعیین اولویت‌های سیاسی این ائتلاف براساس اولویت‌های این حزب صورت نگرفته است.
حزبالله پس از جنگ 33 روزه در تلاش است تا دولتی را سرکار آورد که وابستگی به قدرتهای غربی نداشته باشد و در زمانهای سخت مانند اعلام جنگ رژیم صهیونیستی از پشت به مقاومت اسلامی خنجر زده نشود و این اهداف تنها با برگزاری انتخابات زودرس پارلمانی قابل تحقق است.
استعفای 55 نماینده مخالفان، پارلمان را از حد نصاب قانونی محروم می‌کند و انتخابات زودرس را پیش می‌کشد و حزبالله به علت انبوه جمعیت شیعیان نسبت به قانون انتخابات حساسیت ندارد.
در حالی‌که متحدان حزبالله بویژه جریان ملی آزاد به رهبری میشل‌عون به علت محدودیت جمعیتی مسیحیان براین باور است که پیش از برگزاری انتخابات باید قانون انتخابات از حوزه‌های گسترده به حوزه‌های کوچک‌تر تغییر کند تا ضریب پیروزی مخالفان و کسب کرسی‌های بیشتر پارلمانی افزایش یابد.
از مجموع 64 کرسی مسیحیان (از مجموع 128 کرسی پارلمان) تنها 14 کرسی از طریق حوزه‌هایی انتخاب شده که اکثریت مردم آن مسیحی بوده و بقیه نمایندگان مسیحی به علت تداخل جمعیتی حوزه‌های انتخاباتی از طریق دیگران انتخاب شده‌اند.
پیروزی جریان ملی آزاد در مناطق مسیحی در انتخابات قبلی نشان می‌دهد که متحدان مسیحی حزبالله توان کسب اکثر کرسی‌های پارلمانی ویژه مسیحیان را دارند به شرط اینکه ابتدا قانون انتخابات تعدیل گردد و این تعدیل زمانی امکان‌پذیر است که با گروه حاکم درباره دولت آشتی ملی توافق کرد و این دولت موظف به تغییر قانون انتخابات باشد.
این مساله ایجاب کرده است که حزبالله بجای استعفای نمایندگان از مجلس راه‌های مبارزه خیابانی را در پیش گیرد و مشارکت در قدرت را در اولویت مقطعی خود اعلام کند.
در طرف مقابل گروه حاکم از نیاز مخالفان به تعدیل قانون انتخابات سوء‌استفاده می‌کند و می‌کوشد امتیازاتی از طرف مقابل بگیرد.
در حال حاضر دولت فؤادسنیوره مشروعیت مردمی خود را با تظاهرات میلیونی مخالفان از دست داده و در ساختار سیاسی رسمی در محاصره قرار گرفته است.
خودداری امیل لحود رئیس جمهور از امضای مصوبات هیات دولت و مخالفت نبیه بری رئیس پارلمان در تشکیل جلسه پارلمان به درخواست دولت به علت غیرقانونی وضعیت دولت و مغایربودن آن با میثاق ملی عملاً دولت را تا حد زیادی فلج کرده و عرصه مانور آن را محدود ساخته است.
دولت سنیوره در حال حاضر به اتکای حمایت دولتهای غربی بویژه آمریکا و فرانسه و عوامل منطقه‌ای آنها به کار خود ادامه می‌دهد.
گزارش اخیر بیکر- هامیلتون که گفتگو با ایران و سوریه را تنها راه خروج آمریکا از باتلاق عراق اعلام و توصیه کرده عملاً گروه حاکم در لبنان را به شدت نگران و آشفته ساخته است.
دولت سنیوره نگران آن است که لبنان وجه المصالحه سوریه با آمریکا باشد، هر چند که فلیتمان سفیر آمریکا در لبنان در چند روز اخیر تلاش گسترده‌ای آغاز کرده است تا این برداشت را از بین ببرد.
شناور بودن راهبردهای خاورمیانه‌ای آمریکا در حال حاضر، دولت سنیوره را وادار کرده است تا به هر طرح میانجیگری پاسخ مثبت دهد و با کش‌دادن آن سیاست خرید زمان را دنبال کند.