به گزارش هلث دی نیوز، محققان با بررسی وضعیت جسمانی 2 هزار و 200 زنی که 40 تا 78 سال داشتند، به این نتیجه رسیدند که 27درصد مادرانی که فرزندانشان را با شیر خود تغذیه نمی‌کردند در سنین بالاتر به دیابت نوع 2مبتلا شدند. این میزان ابتلا دو برابر میزان ابتلای زنانی است که یا از شیر خود به نوزادشان می‌دهند یا هیچگاه مادر نمی‌شوند.
محققان می‌گویند این تفاوت حتی زمانی که آنها فاکتورهایی نظیر سن، نژاد، میزان فعالیت جسمانی و حجم کلی بدن را با بیماران به‌طور کامل مطابقت دادند، وجود دارد.
دکتر الئانور شوارز، یکی از اساتید پزشکی در دانشگاه پیتسبورگ می‌گوید: رعایت رژیم غذایی و فعالیت ورزشی می‌تواند از خطر ابتلا به دیابت نوع 2 بکاهد، اما آنچه مورد توجه قرار نگرفته این است که شیر دادن به نوزاد از راه سینه می‌تواند خطر ابتلا به دیابت را در سال‌های بعد از زایمان به‌دلیل کاهش چربی‌های دور کمر کم کند.
دیابت نوع 2 یا مرض قند زمانی بروز پیدا می‌کند که سلول‌های بدن به مرور حساسیت خود را در برابر انسولین از دست می‌دهند. این بیماری اغلب با چاقی مرتبط دانسته شده است.
بیماری قند یا دیابت شیرین یک اختلال سوخت و‌سازی در بدن است. بدین صورت که سرعت و توانایی بدن در استفاده و سوخت و ساز کامل قندها کاهش می‌یابد. از این‌رو قند خون افزایش می‌یابد. درواقع دیابت یک بیماری است که در آن بدن دچار کمبود انسولین است یا انسولین تولیدی را به درستی مصرف نمی‌کند. انسولین یک هورمون است که برای تبدیل شکر و نشاسته و دیگر غذاها به انرژی مورد نیاز فعالیت‌های روزانه در سلول‌های بدن ضروری و مورد نیاز است.
عوامل به‌وجود آورنده دیابت همواره به‌صورت یک راز بوده و هنوز هم به‌طور کامل شناخته نشده‌است البته عوامل ژنتیک، چاقی، تحرک کم و ورزش نکردن نقش مهمی در ابتلای فرد به دیابت دارند.
برای تشخیص اینکه آیا فرد مبتلا به دیابت است یا در آستانه ابتلا به دیابت قرار دارد، 2نوع تست انجام می‌گیرد که به نام‌های فستینگ گلوکز پلاسما تست (GPF) وتست تلورنس گلوکز بزاق (TTGO) معروف هستند. هر دو تست می‌تواند تشخیص دهد که آیا فرد به دیابت مبتلاست یا در آستانه ابتلا به دیابت قرار دارد. مرکز دیابت آمریکا تست GPF را پیشنهاد می‌کند چراکه این تست آسان، کم هزینه و سریع است. با انجام این تست اگر سطح گلوکز خون افراد بین ۱۰۰ تا ۱۲۵ ld/g m باشد فرد در آستانه ابتلا به دیابت است و اگر سطح گلوکز خون ۱۲۶ و بالاتر باشد فرد مبتلا به دیابت است.
دیابت نوع دوم
در مرض قند نوع دوم بدن فرد مبتلا، انسولین تولید می‌کند و حتی ممکن است غلظت انسولین در خون از مقدار معمول آن نیز بیشتر باشد اما گیرنده‌های یاخته‌ای فرد نسبت به انسولین مقاوم شده و در حقیقت نمی‌گذارند انسولین وارد سلول‌ها شده و اعمال طبیعی خود را انجام دهد. در این حالت می‌توان با درمان رژیمی و ورزش، غلظت قند خون را کاهش داد. شیوع این نوع دیابت در حال ازدیاد است. مرض قند نوع دوم در افراد چاق دیده می‌شود و درصد شیوع این بیماری در زنان بیش از مردان است. به بیان دیگر این نوع دیابت ناشی از مقاومت بدن در برابر مصرف انسولین است.
مقاومت بدن در برابر مصرف انسولین شرایطی است که در آن بدن از استفاده صحیح انسولین خودداری می‌کند. بسیاری از آمریکایی‌هایی که به دیابت مبتلا هستند دیابتی از این نوع دارند.
دیابت بارداری
دیابت بارداری مربوط به چند ماهه آخر دوران بارداری است و معمولا سابقه خانوادگی در ابتلا به آن نقش دارد. کاهش مصرف کربوهیدرات‌ها و محدود کردن دریافت قندهای خالص و افزایش تعداد وعده‌های غذا و کاهش حجم وعده‌ها از جمله عوامل بهبود بخش این بیماری هستند. ناگفته پیداست که این نوع دیابت فقط در بانوان شیوع دارد. در واقع این دیابت مختص به دوران بارداری زنان است ولی حدود ۵ تا ۱0درصد از این زنان فورا بعد از اینکه بار دار شدند دیابت آنها به دیابت نوع 2تبدیل می‌شود. ابتلا یا عدم‌ابتلای این زنان در آینده به دیابت نوع 2 نیز براساس تحقیقات اخیر بستگی به تغذیه نوزادان با شیر مادر دارد. درصورتی که تغذیه نوزاد با شیرمادر انجام گیرد آنگاه احتمال ابتلای مادر به دیابت نوع 2 در آینده کمتر خواهد شد.
بیشتر انواع دیابت بدون علائم اولیه قابل تشخیص هستند و اگر هم علائمی داشته باشند به‌دلیل اینکه این علائم بی‌درد هستند قابل تشخیص نیست.
دیابتی‌ها در معرض آسیب‌هایی مانند حملات قلبی، مشکلات کلیوی، نابینایی و ناشنوایی هستند. یکی از دلایل این امر چسبیدن قند بالا به یاخته‌ها و تبدیل آن به ماده‌ای مضر به نام سوربیتول است. پزشکان به‌وسیله انجام آزمایشی به نام هموگلوبین A1C و اندازه‌گیری میزان قند چسبیده به سلول‌ها به میزان آسیب‌های عصبی وارد شده پی می‌برند.
دیابت ممکن است منجر به اختلال در کارکرد مری و تنبلی معده، اختلالات کیسه صفرا، اختلالات عملکرد کبدی و اختلال در عملکرد روده بزرگ و کوچک شود که هر کدام به نوع خود باعث بروز علائم ویژه‌ای می‌شود.