به گزارش شبکه خبری بی‌بی‌سی، دو کشور تصمیم گرفته‌اند که منطقه‌ای مورد مجادله در شمال سواحلشان را که نصف مساحت کشور آلمان معادل ۱۷۵هزار کیلومتر مربع وسعت دارد، بین خود تقسیم کنند.
در این منطقه، بخشی به مساحت ۶۷هزار کیلومتر مربع که با عنوان Loop hole شناخته می‌شود، منشأ اختلافاتی بین دو کشور در زمینه ماهیگیری بوده است. بعضی کارشناسان معتقدند که امضای این توافقنامه می‌تواند به حل این مشکل نیز کمک کند.
محور اصلی این مناقشات، دسترسی به منابع نفت و گاز فلات قاره بوده است. با امضای این قرارداد، نروژ می‌تواند به‌رغم کاهش منابع نفت و گاز دریای نروژ، میزان تولید نفت و گاز خود را ثابت نگه دارد. در همین حال روسیه نیز این فرصت را پیدا می‌کند تا دانش و توانایی خود را در مورد پروژه‌های فراساحل افزایش دهد.
ینس اشتولنبرگ، نخست‌وزیر نروژ در مصاحبه‌ای در این باره گفت:با امضای این قرارداد می‌توانیم فعالیت‌های تجاری در این منطقه را توسعه دهیم.
اما عوامل مختلف از ملاحظات سیاسی گرفته تا تغییرات آب‌وهوا می‌توانند پیشرفت این امر را دچار مشکل کنند.
نروژ و روسیه جزو کشورهایی هستند که اشتیاق فراوانی به بهره‌برداری از منابع نفت و گاز اقیانوس منجمد شمالی دارند که حالا به خاطر ذوب شدن یخ‌ها قابل دسترس‌تر شده است.
براساس ادعای وزارت منابع طبیعی روسیه، تنها در دریای برنتس معادل 6/7میلیارد تن سوخت وجود دارد؛ مقدار ذخایر در سمت شرق در دریاهای لاپتو و کارا نیز بسیار بیشتر است.
این مقدار معادل ۳۹ میلیارد بشکه نفت یا 6/6تریلیون مترمکعب گاز خواهد شد. برخی کارشناسان معتقدند که این مقادیر بسیار خوشبینانه است درصورتی که گروهی دیگر اعتقاد دارند مقدار ذخایر حداقل دو برابر این میزان خواهد بود.
به هر حال دستیابی به این نفت و گاز، مشکل و پرهزینه خواهد بود.
حقیقت این است که منابع نفت فلات قاره نروژ رو به اتمام است و اکنون اشتیاق شدیدی برای بهره‌برداری از مخازن جدید وجود دارد. به همین دلیل نروژ بسیار علاقه‌مند است بداند چه مقدار نفت در دریای برنتس وجود دارد. اما روسیه به‌دلیل اینکه هنوز می‌تواند نیازش را برای زمان قابل توجهی از منابعش در سیبری تأمین کند عجله چندانی در این کار ندارد.
هنوز عملیات اکتشافی زیادی در دریای برنتس صورت نگرفته و بخشی از این کم کاری، به‌دلیل مناقشات مرزی بوده است.