به گزارش خبرگزاری فرانسه به گفته پژوهشگران دانشگاه آریزونا در شهر توسان در ایالت آریزونای آمریکا تصاویر هولوگرافیک که در 30 سال گذشته ایستا بوده‌اند، را اکنون می‌توان به صورتی "تقریبا هم‌زمان" تجدید و ارسال کرد.
هولوگرام‌ها بوسیله تاباتدن پرتو لیزر به روی یک شیء، که تصویر آن روی یک صفحه حساس به نور می‌افتد، ایجاد می‌شوند.
هنگامی این تصویر در نور لیزر سبز یا قرمز شناور می‌شود، "پارالاکس" (parallax) یا یک حالت سه‌بعدی پیدا می‌کند، که دارای عمق، بالا- و - پایین و کنار- به - کنار است.
از این لحاظ هولوگرام‌ها نسبت به تصاویر استرئوسکوپیک که باید با عینک‌های مخصوص آنها را دید، بسیار کارآمدتر هستند.
دو سال پیش گروهی از دانشمندان در توسان، هولوگرافی را با استفاده از تکنولوژی که امکان تجدید کردن تصویر هر سه تا چهار دقیقه روی یک صفحه کوچک را فراهم می‌کند، از شکلی ایستا به شکلی متحرک ارتقا دادند.
اکنون با تصحیح‌هایی که بر روی صفحه نمایش به عمل آمده است، این صفحه می‌تواند تقریبا 100 برابر سریع‌تر تصاویر را تجدید کند، یعنی هر دو ثانیه یک بار. به علاوه اینکه تصاویر را می‌توان ضبط کرد و انتقال داد.
ناصر پیغمبریان، سرپرست این دانشمندان می‌گوید: "ما می‌توانیم تصاویر سه‌بعدی از یک مکان را ضبط کنیم و آنها به طور هم‌زمان در جایی دیگر در جهان نمایش دهیم."
تصاویر با استفاده از مجموعه‌ای از دوربین‌های معمولی ضبط می‌شوند که طوری قرار داده می‌شوند که شیء را از چشم‌اندازهای مختلف ببینند- هر چه دوربین‌های بیشتری مورد استفاده قرار گیرد، نمایش هولوگرافیک نهایی کامل‌تر است. سپس داده‌های تصویری به درون یک لیزر با ضربان سریع رمزبندی می‌شود که با برخورد با یک دسته پرتوی دیگر لیزر باعث ایجاد به اصطلاح الگوی تداخلی، یا فشرده شدن تصویر به شکل سه‌بعدی، می‌شود.
این الگوی تصویری روی فیلم خاصی به نام پلیمر فتورفراکتیو می‌افتد، که حاوی مولکول‌های زنگی است که به نور واکنش نشان می‌دهند و در واکنش به کاربرد یک میدان الکتریکی می‌چرخند و ردیف می‌شوند.
هولوگرامی که به این ترتیب به دست می‌آید در طول چند دقیقه محو می‌شود و همچنین می‌توان ان را پاک کرد و یک تصویر دیگر روی آن ضبط کرد.
او توضیح داد: "فرض کنید می‌خواهم سخنرانی‌ام را به نیویورک بفرستم."
"همه چیزی که لازم دارم کار گذاشتن مجموعه‌ای از دوربین ها در دفترم و یک اتصال اینترنت سریع است. در سوی دیگر در نیویورک، باید یک نمایشگر 3D که از سیستم لیزر ما استفاده می‌کند، وجود داشته باشد. همه چیز کاملا خودکار است و بوسیله کامپیوتر کنترل می‌شود."
هنگامی که پیام‌های تصویری مخابره می‌شود، لیزرها آنها روی صفحه نمایش حک می‌کنند و آنها را به یک تصویر سه‌بعدی از سخنرانی من در می‌آورند."
آن وسیله در نمونه اولیه آن، از یک صفحه 10 اینچی (25 سانتی‌متری) استفاده می‌کند. اما یک صفحه نمایش بزرگتر 17 اینچی (42.5 سانتی‌متری) نیز در حال ساخت است.
در حال حاضر این سیستم تنها می‌تواند تصاویر را به رنگ سبز منتقل کند، اما این گروه دانشمندان از هم اکنون تصاویر سه‌بعدی چندرنگی را هم به نمایش گذاشته‌اند و مطمئن هستند که در آینده نزدیک می‌توان این ویژگی را هم می توان درون این سیستم تلفیق کرد.