به گزارش ایرنا، رسول نجفیان بازیگر و خواننده پیشکسوت ضمن اعلام مطلب فوق اظهار داشت: خوشبختانه حدود 30 سال از عمر خود را صرف جمع آوری گنجینه موسیقی شفاهی در روستاها و نقاط دور افتاده کشور کرده و به جمع‌آوری آثاری همچون لالایی‌های مادران، نوحه نواهای عاشورایی، سوزخوانی‌ها، خزان خوانی‌ها وغیره پرداخته‌ام که نتیجه آن مجموعه با ارزشی است که آنرا ارزشمند‌تر از اشیای عتیقه می‌دانم.
وی افزود: در گفتگو با عده‌ای از دوستان پژوهشگر آلمانی آنها معتقد بودند که اگر سباستیان باخ، فردی مشهور شده به این دلیل است که نیمی از آثارش را از ملودی های روستاها الهام گرفته و درصد کمی را خود ساخته است.
وی همچنین اظهار داشت: ملودی سمفونی 40 موتزارت، یک آهنگ محلی روستایی بوده و بتهون و موتزارت نیز بیشتر از موسیقی محلی زادگان خود الهام گرفته‌اند.
نجفیان ادامه داد: آنچه که این گیرایی را به ملودی های مردمی می دهد، این است که این موسیقی ها بر اساس ضرورت ها و نیازها ساخته شده اند؛ به طور مثال، زمانی که مادری می بایست لالایی بخواند، مجبور بوده به گونه ای بخواند که کودک خود را خواب کند و یا زمانی که باران نمی بارید، مردم بر اساس نیاز و ضرورت، ملودی هایی را برای طلب باران می خوانده اند که در جان و دل آدمی نفوذ می کرده است.
این خواننده در ادامه گفت: صاحبنظران موسیقی ما، همه بر این نکته اذعان دارند که تعزیه و نوحه، میراث دو هزار سال موسیقی ما را در خود حفظ کرده است و در اینجا زمانی که صحبت از موسیقی می شود، منظور موسیقی اصیل ایرانی، عرفانی و رحمانی است .
این بازیگر اضافه کرد: موسیقی شیطانی به ابتذالاتی گفته می شود که خواستگاهش عیش، عشرت و ثروت طلبی است اما در مورد موسیقی اصیل ایرانی، هرچه زادگاهش در روستاهای اصیل کشور باشد، ماندنی تر است.
وی گفت: همانطور که ما از یک کاسه سفالینه عهد ساسانیان به دقت محافظت می کنیم و قاچاقچیان آن را به اشد مجازات می رسانیم، در رابطه با میراث موسیقایی کشور نیز باید همین حساسیت را داشته باشیم و اجازه ندهیم از هر سمتی آسیبی به آن وارد شود.
این گزارش به نقل از روابط عمومی انجمن موسیقی حاکی است که نجفیان در خاتمه اظهار داشت: آثار موسیقی شفاهی هستند و بیشتر در معرض خطر نابودی و هجوم ابتدال قرار می گیرند؛ بنابراین نهادی همچون سازمان میراث فرهنگی کشور باید تدابیر لازم را برای حفظ آنها بکار گیرد.