به گزارش شهر نوشت اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل شهرداری تهران، نزدیک به 10 سال است که بسیاری از دانشگاه‌های ایالات متحده از جمله دانشگاه ییل (به عنوان الگوی اثرگذار)، فعالیت‌های رقابتی جالب توجهی را برای کنترل میزان و کاهش مقدار انتشار گازهای گلخانه‌ای آغاز کرده‌اند.
بر اساس برنامه‌ریزی‌های انجام شده از سوی گروه‌های فعال حفاظت از محیط زیست دانشگاه ییل برای کاهش 43 درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای تا سال 2020 میلادی، این دانشگاه با برخورداری از پتانسیل 11 هزار و 500 دانشجویی که در نیوهاون دارد میتواند تا پایان سال 2012 میلادی میزان انتشار گازهای آلاینده خود را به 70 هزار تن پایین تر از عددی که در سال 2005 میلادی وارد جو شده است، کاهش دهد.
یکی از اهداف اصلی برنامه‌ریزان دانشگاه ییل برای مشارکت در پروژه‌های کاهش آلاینده‌های زیست محیطی گوشزد کردن این نکته که دانشجویان ییل به عنوان رهبران فردا، قادر هستند تغییرات بنیادی را در بسیاری از معادلات بزرگ ایجاد کنند.
به اعتقاد ریچارد لوین، رییس دانشگاه ییل چنین مشارکت‌هایی میتواند به نسل آینده مدیران و کارشناسان بیاموزد که هر سازمانی در هر مکانی میتواند علاوه بر انجام وظایفی که بر عهده دارد، دلواپس و نگران فعالیت‌ها و فرایندهایی باشد که سبب انتشار گازهای آلاینده می‌شود. در نتیجه اقدام به اتخاذ تصمیماتی درست و زیربنایی کند که بعضا با وجود هزینه‌بر بودن میزان انتشار گازهای آلاینده زیست محیطی را به طرز چشمگیری کم کند.
اقدامات انجام شده در دانشگاه ییل سبب شده است تا طی چهار سال گذشته 674 دانشگاه و کالج در سراسر آمریکا توجه به تغییرات آب و هوایی، کنترل تاثیرات آلاینده‌های زیست محیطی و تولید آلاینده‌های خالص دی‌اکسیدکربن یا گازهای دیگری که موجب افزایش دمای کره زمین می‌شوند را در سرفصل برنامه‌های کاری خود قرار دهند. از این تعداد مرکز علمی و دانشگاهی 535دانشکده و کالج فهرستی از گازهای گلخانه‌ای و آلاینده منتشر کرده‌اند. همچنین 320 دانشگاه طرح‌هایی در مورد چگونگی و زمان صفر شدن انتشار آلاینده‌ها ارائه کرده‌اند که برخی از آنها در دستور کار شهرداری‌ها، نهادها و سازمان‌های حفاظت از محیط زیست قرار گرفته است.
- یک حرکت بین‌المللی
به نظر می‌رسد توجه دانشگاه‌ها و کالج‌های آمریکا به موضوع کنترل آلاینده‌های زیست محیطی و انتشار گازهای گلخانه‌ای و دستاوردهایی که در اثر تحقیقات دانشجویان این دانشگاه‌ها به دست آمده، سبب شده است تا دانشگاه‌ها و کالج‌های دیگر کشورها از جمله اسکاتلند، تایوان، پرو، استرالیا و... نیز با الگو قرار دادن این حرکت گروه‌های فعال محیط زیستی را برای کنترل میزان انتشار آلاینده‌های زیست محیطی تأسیس کنند.
جالب این است که در برخی از این دانشگاه‌ها نگرانی برای انتشار گازهای گلخانه‌ای، یکی از دغدغه‌های اصلی مدیرانش در عرصه تغییرات آب و هوایی به شمار می‌آید. به عنوان مثال در دانشگاه دوک در دورهام واقع در کارولینای شمالی، بیش از یک دهه است که رد انتشار گازهای آلاینده‌ای که در این دانشگاه تولید می‌شود، دنبال می‌شود و برنامه‌های جامعی هم برای تبدیل میزان تولید گازهای آلاینده این دانشگاه تا سال 2024 میلادی به عدد صفر، ریخته شده است.
تغییرات آب و هوایی، سلامت بشر را تهدید می‌کند
مقامات دانشگاه دوک به شدت بر اجرای برنامه‌های کنترل انتشار گازهای آلاینده در این داشنگاه تاکید دارند چرا که برآوردها نشان می‌دهد چنانچه هیچ برنامه‌ای برای بهبود وضعیت آب و هوا در این مرکز اجرا نشود این دانشگاه تا سال 2050 میلادی سالانه 426 هزار و 500 تن گاز گلخانه‌ای تولید خواهد کرد.
به همین دلیل است که همه سی ساختمان دانشگاه دوک دارای گواهی رهبری در طراحی انرژی و محیط زیست هستند. سالیان سال است که کارشناسان و متخصان این دانشگاه برای بازسازی نیروگاه مرکزی که با سوخت زغال سنگ، نفت بازیافتی و گاز طبیعی کار می‌کند وقت صرف کرده‌اند. آنها در تلاشند تا بهره‌وری انرژی این نیروگاه را افزایش داده و در نهایت از انرژی‌های فسیلی برای تامین انرژی فاصله بگیرد.
- تشویق دانشجویی
یکی از برنامه‌های جنبی و شاخص دانشگاه دوک، تشویق دانشجویان این دانشگاه برای کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای با استفاده از سیستم الکترونیکی اجاره دوچرخه و بازیافت زباله است. بر این اساس دانشجویانی که در چنین طرح‌هایی مشارکت کنند می‌توانند رایگان از امکانات دانشگاه استفاده کنند.
از آنجایی که حدود یک چهارم گازهای آلاینده دانشگاه ناشی از وسایل حمل و نقلی که در محوطه دانشگاه در تردد است، لذا مقامات دانشگاه تصمیم گرفته‌اند به کارمندانی که از وسایل حمل‌ونقل جایگزین مانند دوچرخه یا وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می‌کنند، مشوق‌های اقتصادی دهند.
دانشگاه دوک طرحی برای کاستن از میزان انتشار کربن تدوین کرده است تا به این ترتیب چشم‌انداز دست‌یابی به عدد صفر انتشار کربن در این دانشگاه را تا 14 سال دیگر تحقق بخشد. این طرح نه تنها سبب کاهش کربن بلکه موجب کاهش تولید دی‌اکسید کربن و انتشار دیگر گازهای گلخانه‌ای نیز می‌شود. جالب این است که طرح کاهش کربن دانشگاه دوک، سیستم مدیریت ضایعات جدیدی برای مزارع پرورش خوک در کارولینای جنوبی که انتشار گازهای گلخانه‌ای را کنترل خواهد کرد نیز مد نظر قرار داده است.
- حمایت گسترده
کالج محلی چندلر گیلبرت در جنوب آریزونا نیز مجموع‌های از طرح‌های صرفه‌جویی در مصرف و بازیافت آب و انرژی را به موازات برنامه‌های درسی جدید زیست محیطی به اجرا در آورده است که انتظار می‌رود سبب به صفر رساندن میزان آلودگی آب و هوا در آن منطقه تا سال 2030 میلادی شود. در این کالج همه محصولات کاغذی، قوطی‌های آلومینیومی و بطری‌های پلاستیکی بازیافت می‌شوند. شوینده‌ها به محصولات قابل تجزیه زیستی تبدیل می‌شوند. وسایل نقلیه کالج به تدریج دوگانه سوز می‌شوند و ساختمان‌های جدید گواهی طلایی LEED را دریافت می‌کنند که دومین استاندارد عالی صادره از سوی شورای ساختمان سبز آمریکاست.
بررسی‌ها نشان می‌دهد برنامه اجرایی آب و هوای کالج چندلر گیلبرت به قدری سبب ارتقاء سطح دانش زیست محیطی دانشجویان و خانواده‌های آنها شده است که بخش‌های قابل تطبیقی از برنامه‌های دانشگاه در خانه و محله‌ها نیز به اجرا درآمده است. به طوری که بسیاری از خانه‌ها پنجره‌های قدیمی را با چارچوب‌های دو جداره عوض کرده‌اند. عایق‌کاری‌های جدید برای بهبود میزان مصرف انرژی در ساختمان‌ها به کار گرفته شده است و سازه‌های جدید مشمول دریافت گواهی LEED شده‌اند.