جابز در سال 2004 مبتلا به سرطان لوزالمعده تشخیص داده شد- بیماری که 80 درصد مبتلایان را در طول یک سال می‌کشد. جابز خوش‌اقبال بوده است که برای این مدت طولانی زنده مانده است، اما چرا سرطان لوزالمعده این همه مرگبار است؟
بیماری لوزالمعده به خودی خود به معنای حکم مرگ نیست. آسیب جانبی به سایر اندام‌هاست که سرطان لوزالمعده را این همه خطرناک می‌کند.
لوزالمعده یک اندام 15 سانتی‌متری است که آنزیم‌های گوارشی و هورمون‌های مانند انسولین را ترشح می‌کند. کارکرد لوزالمعده حتی در صورت وجود تومور در آن در حدود نزدیک به طبیعی ادامه پیدا می‌کند. بنابراین علائم سرطان لوزالمعده - یرقان (زرد شدن پوست به علت تجمع بیلی‌روبین)، درد شکم و پشت، تهوع و کاهش وزن- تنها در مراحل پیشرفته بیماری ظاهر می‌شود. در نتیجه تشخیص بیماری خیلی دیر داده می‌شود.
در این زمان، تومورهای لوزالمعده اندازه بزرگی پیدا کرده‌اند و اطراف وریدها و شریان‌های اصلی را گرفته‌اند. به علاوه به خاطر اینکه لوزالمعده در محل اتصال اندام‌های متعددی قرار دارد، بافت سرطانی آن در همان اوائل بیماری اغلب به کبد، کیسه صفرا یا روده‌ها گسترش پیدا می‌کند. برداشت جراحی این تومورهای گسترده شده امکان‌پذیر نیست.
اگر پزشکان تومور لوزالمعده را در هنگامی که هنوز محدود به این اندام است، تشخیص دهند، تومور را به همراه بخش اعظم این اندام، به جز بخش تولید کننده انسولین، برمی‌دارند. متاسفانه در 85 درصد موارد سرطان پس از جراحی عود می‌کند.
بیمارانی که تشخیص سرطان لوزالمعده در آنها داده می‌شود، در اغلب موارد به علت نارسایی کبد ناشی از گسترش تومور فوت می‌کنند.
LiveScience