همشهری آنلاین: پاتریک هتزنر، رژیم‌‌های غذایی و ورزش و هر کاری دیگری به جز جراحی کوچک کردن معده را برای کاهش وزن امتحان کرده بود. هیچکدام از آنها موثر نبود. پنچ ماه پیش او شیوه کاملا جدیدی را امتحان کرد: یک ضربان‌ساز معده که اشتهای او را کور می‌کرد.

به گزارش آسوشیتدپرس از هنگامی این ضربان ساز در بدن هرتزنر یک پستچی 20 ساله اهل مونیخ، کار گذاشته شد، او بیش از 10 کیلو از وزن 104 کیلوگرمی‌اش را از دست داد.

هرتزنر این وسیله به عنوان بخشی از درمان در یک کارآزمایی بالینی دریافت کرد. این وسیله که در ماه گذشته در بریتانیا مجوز گرفت، برای فروش در سراسر اتحادیه اروپا در دسترس است. این وسیله تا حدی شبیه یک ضربان‌ساز قلب است،‌و شامل یک تحریک‌کننده و یک حسگر است که با جراحی در معده کاشته می‌شود.

بخش تحریک‌کننده تکانه‌های الکتریکی می‌فرستد تا معده و مغز را وادار فکر کنند شکم فرد پر است. هرتزنر گفت این تکانه‌های الکتریکی چند دقیقه پس از شروع خوردن یا نوشیدن شروع می‌شوند و باعث می‌شوند با خوردن نیمی از غذایی از که به طور معمول می‌خورد، احساس سیری کند.

او گفت: "احساسی مانند اندکی فشار در معده یا یک حالت مورمور است، اما احساس بدی نیست."

"این وسیله مانند یک راهنمای کوچک می‌ماند که کمک کرد زندگیم را تغییر دهم."

تا به حال حدود 65 بیمار در دو بررسی این وسیله را از سازنده آمریکایی این ضربان‌ساز،‌ Intrapace، دریافت کرده‌اند. تنها حدود نیمی از این افراد ضربان‌ساز را برای دست یک سال در بدن‌شان داشتند، و اغلب این افراد 20 درصد وزن‌شان را از دست دادند، و وزن کاهش‌یافته‌شان را حفظ کردند.

سایر ضربان‌‌سازهای معده که در بازار هستند، در اغلب موارد برای رفع علائمی مانند تهوع یا استفراغ به کار می‌روند، و نه مقابله با چاقی.

اشتها تا حدی بوسیله پیام‌هایی که از اعصاب اطراف معده به مغز فرستاده می شود، کنترل می‌شود؛ ضربان‌ساز معده با این سیستم ارتباط تداخل می‌کند، و پس از خوردن مقدار نسبتا کمی از غذا،‌ پیام پر معده را به مغز می‌فرستد.

استفن بلوم، کارشناس چاقی در امپریال کالج لند، که در این کارآزمایی‌های بالینی شرکت نداشت، در این باره گفت: "ما می‌توان اعصابی را از معده به مغز می‌روند،‌ تحریک کنیم، این کار می‌تواند حقیقتا اثری بر کاهش مصرف غذا داشته باشد."

اما بلوم در مورد اینکه این وسیله در درازمدت،‌در مورد تاثیربخشی افرادی که ممکن است نهایتا به این تکانه‌‌های الکتریکی عادت کنند و به خوردن ادامه دهند، ابراز تردید کرد.

پزشکان آشنا با این ضربان‌ساز می‌گویند همیشه راه‌های برای بیماران برای تاثیر گذاشتن بر خوردن بیمار و کار کردن با این سیستم هدایتی معده وجود دارد. توماس هورباخ، رئیس بخش جراحی در Stadtkrankenhaus Schwabach در نزدیکی مونیخ که سرپرست یکی از این کارآزمایی بوده است، گفت: "ما می‌توانیم ضربان‌ساز معده را طوری به کار اندازیم که افراد احساس تهوع پیدا کنند، اما ما نمی‌خواهیم از این شیوه استفاده کنیم."

"اگر همه مسئولیت‌ها را از بیمار سلب کنید، آنها نمی‌تواند با اراده خودشان وضع‌شان را تغییر دهند."

یک مزیت اضافی این حسگر آن است که هنگام خوردن،‌ نوشیدن یا ورزش کردن بیماران را دنبال می‌کند،‌ بنابراین بیماران می‌توان پیشرفت‌شان را به روی نمودار بیاورند.

شرکت Intrapaceهمچنین یک شبکه آنلاین برای بیماران ایجاد کرده است توصیه‌ها در مورد کاهش وزن را با یکدیگر مبادله کنند و تجربیات‌شان را در اختیار یکدیگر بگذارند.

سایر روش‌های جراحی برای کاهش وزن با عوارض جانبی جدی همراه هستند.

افرادی که با گیره‌ یا باند معده حجم‌معده‌شان را کوچک می‌کند باید مقادیر کمتری غذا، عمدتا کم‌چربی، بخورند زیرا معده‌هایّ‌ان نمی‌تواند با از پس حجم زیاد غذا برآید. اگر آنها پرخوری کنند، احساس تهوع یا استفراغ می‌کنند یا دچار مشکلاتی دیگر می‌شود.

شایع‌ترین عارضه جانبی دیده‌شده با ضربان‌ساز معده عفونت مربوط به جراحی است. در بریتانیا هزینه این ضربان ساز 15000پوند است که شامل یک جراحی سوراخ کلیدی برای کارگذاری آن است.

به گفته چاک برینلسن، ‌رئیس شرکت Intrapace این هزینه با سایر اعمال جراحی کاهش وزن قابل مقایسه است. باتری دستگاه برای پنج سال کار می‌کند و بیمار می‌تواند انتخاب کند تا چه مدتی می‌خواهد آن را دربدن خود نگهدارد.

برخی از کارشناسان می‌گویند این ضربان‌ساز دلیل زمینه‌ساز پرخوری افراد را برطرف نمی‌کند، استفن راسنر،‌استاد واحد چاقی در بیمارستان دانشگاه کارولینسکایا گفت: "مشکل این وسائل این است که بر اساس این فرض هستند که افراد منطقی هستند و به علت این که گرسنه هستند، غذا می‌خورند."

او گفت: "بسیاری از بیماران چاق به علت اینکه افسرده هستندف‌شبه‌ها خواب‌شان نمی‌برد، یا همسری برای برقرار رابطه جنسی ندارند، به پرخوری می‌پردازند. بنابراین هر دستگاهی در معده آنها کار بگذارید، ممکن است دوباره به پرخوری بازگردند، زیرا عوامل دیگری آنها را خوردن بیش از حد برمی‌انگیزد."

برچسب‌ها