در این تحقیق که حدود 700نفر به پرسش‌های آن به صورت آن‌لاین پاسخ گفته‌اند و در سایت دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برقرار است، 53درصد از پاسخگویان، زن و 47درصد مرد بوده‌اند. 86درصد پاسخگویان ساکن ایران و مابقی در سایر کشورها ساکن هستند.
از این میان 7/1درصد دارای تحصیلات دکترا، 6/13درصد فوق‌لیسانس، 7/22درصد لیسانس، 1/30درصد دانشجو، 5/16درصد دیپلم و 2/6درصد زیر دیپلم بوده‌اند. 61درصد پاسخگویان شاغل و 4/28درصد بدون شغل بوده‌اند.
3/26درصد از پاسخگویان در پاسخ به این سؤال که از کدام قابلیت تلفن همراه بیشتر استفاده می‌کنند، تماس تلفنی صرف را مطرح کرده‌اند، 41درصد ارسال پیام، 70درصد دریافت پیام، 95درصد گوش‌دادن به رادیو، 84درصد گوش‌کردن به موسیقی، 5/90درصد دیدن کلیپ‌های تصویری، 93درصد ارسال ایمیل و 80درصد استفاده از بازی‌های داخل گوشی خود را به عنوان جواب این سؤال مطرح کرده‌اند.
از نکات قابل توجه در این تحقیق که می‌توان به آن اشاره کرد در مورد محتوای SMSهای دریافتی است که پاسخگویان اظهار داشته‌اند 5/32درصد از محتوای پیام‌های دریافتی جوک، 8/95درصد معما، 4/91درصد هشدارهای انتظامی، 5/85درصد خبر، 9/67درصد پیام کاری، 6/83درصد آگهی تبلیغاتی، 7/92درصد پیام‌های مذهبی، 8/77درصد کلام عاشقانه و 7/87درصد کلام حکیمانه بوده است.
نکته قابل توجه در نتیجه این تحقیق که میزان رسوخ تلفن همراه در زندگی مردم را نشان می‌دهد، این مورد است که در جواب این پرسش که «اگر یک روز همراه خود را در خانه جا بگذارید چه احساسی خواهید داشت؟»
بیشترین درصد را گزینه «احساس قطع ارتباط» به خود اختصاص داده است. به این ترتیب و با توجه به پاسخ سؤالات گوناگون اخذشده از کاربران، می‌توان دریافت که میزان رسوخ و نفوذ تلفن همراه در ابعاد مختلف زندگی مردم تا چه اندازه است؛ تا حدی که استفاده‌های گوناگون از آن اعم از تماس و ارسال پیام و تنوع و تنفس و سرگرمی و... را در حقیقت به معنای ارتباط با دیگران و جهان می‌دانند و زمانی که به آن دسترسی ندارند و نمی‌توانند از امکانات و قابلیت‌های آن بهره بگیرند، گویی با همه جهان قطع ارتباط نموده‌اند و در فضایی ایزوله از دنیا به سر می‌برند.