تیم ایران چندبار در این رقابت‌ها ازجمله مسابقات جهانی سال2003 گارمیش‌پارتن کرشن آلمان و مسابقات دوره پیش در دانمارک تا یک‌قدمی قهرمانی نیز پیش رفته، اما هر بار اسیر زدوبندهای کره‌ای‌ها در پشت پرده شده و درست در آخرین لحظات از دستیابی به‌عنوان قهرمانی بازمانده است. بسیاری از کارشناسان معتقدند که تیم کنونی ایران توانایی شکستن طلسم 36 ساله نرسیدن به قهرمانی را در این مسابقات داراست. رضا مهماندوست سرمربی موفق این سال‌های تکواندو هم با چنین اعتقادی نگران یک سری مسائل پشت پرده، سنگ‌اندازی و مقررات خلق‌الساعه‌ای است که تیم میزبان با هدف پیشگیری از قهرمان‌شدن رقبای اصلی‌‌اش به‌خصوص ایران تدارک دیده است. سرمربی تیم ملی تکواندو در گفت‌وگو با همشهری با بازکردن این موضوع به سؤالات دیگری پیرامون این مسابقات پاسخ داده است.
- خیلی‌ها با توجه به موقعیت ممتاز کنونی تکواندوی ایران در آسیا و جهان، این تیم را در کره شایسته قهرمانی جهان، می‌دانند و معتقدند که طلسم 36ساله قهرمان‌نشدن ایران در این دوره از مسابقات خواهد شکست؛ شما چه نظری دارید؟
من و شاگردانم نیز با چنین هدف و انگیزه‌ای و با امیدواری بسیار سخت تمرین کرده‌ایم تا بتوانیم این آرزوی دیرین را محقق سازیم و امیدواریم که در گیونگجو بتوانیم با فائق‌آمدن بر همه حاشیه‌ها و کارشکنی‌های احتمالی بر سکوی قهرمانی بایستیم، اما در همین حال نمی‌توانم نگرانی خود را از دست‌های پشت‌پرده میزبان پنهان کنم.
- گفته می‌شود که با ورود هوگوهای الکترونیک تا حدود زیادی مشکلات گذشته از تکواندو رخت بربسته و از این بابت کره‌ای‌ها بیشترین ضرر را کرده‌اند و دیگر نمی‌توانند مثل سال‌های قبل در داوری‌ها اعمال نفوذ کنند.
وضعیت نسبت به گذشته البته بهتر شده ولی هنوز مشکل امتیازدهی بابت ضربه پا به سر وجود دارد و دست داوران در این زمینه هنوز باز است و آنها می‌توانند اعمال نفوذ کنند. به‌عنوان مثال، اغلب داوران برخورد ضربه پای بازیکنان ما به سر حریفانشان را نمی‌بینند و برعکس به سایه ضربه پای کره‌ای‌ها روی سر بازیکنان ما 3امتیاز می‌دهند. امیدوارم که در آینده نزدیک کلاه‌ها و دستکش‌ها هم الکترونیک شوند تا خیال همه از داوری‌ها راحت شود. البته در همین مسابقات پیش رو هم به پیشنهاد کره‌ای‌ها فدراسیون جهانی تکواندو قصد ندارد که همانند سال‌های گذشته مسابقات هر وزن را در یک روز به پایان ببرد و دیدارهای فینال را قرار است روز بعد برگزارکنند و این امر به‌طور طبیعی به ضرر قهرمانان سایر کشورها ازجمله ایران خواهد بود.
- دلیل مخالفت شما با این حرکت چیست و این موضوع مگر شامل حال قهرمانان کره‌ای هم نمی‌شود؟
در ظاهر امر چرا؛ این مقررات شامل قهرمانان همه کشورها می‌شود اما اگر عمیق به این موضوع نگاه کنید متوجه خواهید شد که این قانون معلوم نیست در دوره‌های آینده هم تداوم پیدا کند و کره‌ای‌ها حساب شده فقط خواهان اجرای آن در این دوره شده‌اند. بردن مسابقات هر وزن به روز بعد باعث می‌شود تا در بسیاری از مواقع دست و پای ورزشکاران ورم کند و دچار کوفتگی شود و آثار و عوارض مصدومیت‌ها هم پس از سردشدن بیشتر خود را نشان دهد و این امر برای تیم‌های میهمان که از امکانات پزشکی کمتری به نسبت تیم میزبان برخوردارند، می‌تواند مشکلات زیادی ایجاد کند. اما کره‌ای‌ها از این بابت با دغدغه کمتری روبه‌رو هستند و با دسترسی آسان‌تر به امکانات پزشکی و بیمارستانی راحت‌تر می‌توانند قهرمانان مصدومشان را به ادامه مبارزات برسانند.
- چرا سایر کشورها و ایران نسبت به این موضوع به فدراسیون جهانی معترض نشده و از خود واکنش نشان نداده‌اند؟
ما به فدراسیون جهانی اعتراض کردیم ولی متأسفانه سایر کشورها همراهی نکردند و کره‌ای‌ها با حمایت و نفوذ خود در تشکیلات جهانی طرح جدیدشان را به کرسی نشاندند.
- شاید آرزوی قهرمانی ایران 38ساله شود!
ان‌شاءالله که در خاک کره جشن قهرمانی خواهیم گرفت و نخواهیم گذاشت که کار به 2سال آینده کشیده شود. تیم ما در بهترین شرایط خود به‌سر می‌برد و ما مدت‌هاست که روی سیستم کاهش اشتباهات در حال کارکردن هستیم و حواسمان هم کاملا جمع است، اما باورکنید بعضی چیزها دست ما نیست؛ برخی شیطنت‌ها و موذی‌گری‌ها در رسیدن به کسب قهرمانی در تکواندو مطرح است که امیدواریم این بار هیچ‌کدام آنها مانع از قهرمانی ما نشود. 2سال پیش در دانمارک اگر در فینال رضا نادریان بر حریف کره‌ای خود پیروز می‌شد، قهرمانی به تیم ایران می‌رسید اما ضربه بازیکن کره‌ای روی کتف نادریان را داوران 3 امتیاز دادند و ناظران داوری هم که کره‌ای بودند ضربه‌صورت قلمداد کرده و با تایید این موضوع مانع قهرمانی ما شدند. این درحالی بود که با تکرار صحنه‌های آهسته مشخص شد که حق با نادریان بود.
- ولی ترکیب تیم این دوره به جز کورش رجلی و یاسین اکبرنتاج، تقریبا همان ترکیب تیم مسابقات جهانی دانمارک است با این تفاوت که نفراتش حالا هم باتجربه‌تر از 2سال پیش شده‌اند و هم در اوج بلوغ تکنیکی و تاکتیکی قراردارند و این خود نقطه قوت بزرگی برای تیمی است که مدعی قهرمانی است.
همین‌طور است و به همین دلایل من و شاگردانم نمی‌خواهیم فرصت‌سوزی کنیم و قهرمانی را به این آسانی‌ها از دست بدهیم و اگر عدالت بر مسابقات حاکم باشد شک نکنید که قهرمانی شایسته تیم ایران است که در 2سال اخیر در حضور کره‌جنوبی قهرمان آسیا و جام‌جهانی شده است.
- در گفت‌وگوهای قبلی از نداشتن زمان کافی برای آماده‌شدن تیم گلایه‌مند بودید؛ آیا این امر مشکلی در راه آماده‌سازی مطلوب تیم ایجاد نکرد؟
خوشبختانه با تمرینات فشرده و هفته‌ای 12 تا 13 جلسه که بعدا به 15 جلسه هم افزایش پیدا کرد، توانستیم بر مشکل کمبود زمان فائق آییم و تیم را به لحاظ بدنی به شرایط مسابقه نزدیک کنیم.
- در حال حاضر در اردو و در جمع ملی‌پوشان آیا مصدومی هم وجود دارد؟
مگر می‌شود در ورزشی مثل تکواندو و در تمرینات پرفشاری که حریفان اردویی ملی‌پوشان به‌دلیل سختی تمرینات، مدام در حال جابه‌جاشدن هستند، مصدوم و آسیب‌دیده نداشت؟ ولی تا این لحظه خوشبختانه این مصدومیت‌ها به اندازه‌ای نیست که احتمال حذف یکی از اعضای تیم اعزامی به مسابقات جهانی را به‌همراه داشته باشد.
- تیم ملی تکواندو قبل از اعزام به مسابقات جهانی کره در تورنمنت آلمان درحالی ششم شد که برخی از قهرمانان ملی‌پوش اعزامی به مسابقات جهانی به روی شیاپ‌چانگ نرفتند؛ دلیلش چه بود؟
در آلمان با وجود استراحت‌دادن به برخی ملی‌پوشان که با هدف میدان‌دادن به جوانان صورت گرفت در رده بزرگسالان قهرمان شدیم، اما چون امتیازات تیم‌ها را با توجه به نتایج رده‌های نوجوانان و نونهالان محاسبه می‌کردند، تیم اعزامی در مجموع ششم شد.