زیدبن‌علی‌بن‌الحسین(ع)، یکی از علویان مبارز بود که در عصر هشام‌بن‌عبدالملک در کوفه ضد‌حکومت جائرانه بنی‌امیه قیام کرد و در نبرد با سپاهیان خلیفه به شهادت رسید.

  با آنکه بدن مطهر وی را مخفیانه دفن کردند، با این حال، عامل هشام در عراق، قبرش را یافت و بدنش را از قبر بیرون آورد. آن‌گاه سرش را از بدن جدا کرد به شام فرستاد و بدنش را در محله کناسه کوفه به دار آویخت. هشام، پس از دریافت سر زید، دستور داد آن را به مدینه بفرستند. حاکم مدینه به‌مدت 7روز آن را در مسجدالنبی(ص) آویخت و اهالی این شهر را به دیدن آن و شنیدن خطبه‌های سخنرانان حکومتی علیه ‌اهل‌بیت(ع) مجبور کرد. آنگاه، سر مطهر را به مصر فرستاد.
ابوحکم‌بن‌ابی‌ابیض قیسی که حامل سر زید بود، در روز دهم جمادی‌الاخر، سال122 قمری، آن را وارد مصرکرد و اهالی این منطقه را برای دیدار از سر و ترساندن مخالفان حکومت، تحت فشار قرار داد. هم‌اکنون در حد فاصل قاهره و برکه قارون، در نزدیکی مسجد ابن‌طولون، زیارتگاهی است که گفته می‌شود سر زید در آن مدفون است.

955شمسی: درگذشت شاه تهماسب اول

شاه تهماسب اول فرزند ارشد شاه اسماعیل اول و دومین پادشاه از سلسله صفویه است . او در 13 اسفند 892شمسی در اصفهان دیده به جهان گشود. در سن ۱۰‌سالگی به سلطنت رسید. به‌علت کم بودن سن شاه جدید، فرصتی برای کسب قدرت امرای قدرت طلب قزلباش فراهم شد. ۱۰‌سال اول سلطنت شاه تهماسب در واقع عرصه رقابت امرای قزلباش برای کسب قدرت بود. شاه جوان کم‌کم توانست خود را به‌عنوان شاهی مقتدر مطرح کند و زمام قدرت را در دست گیرد. شاه تهماسب در دوره بلند حکومت خود توانست با وجود کمبود منابع به خوبی تهدیدات مکررازبکان و سپس عثمانیان را دفع کند و سپس دوره‌ای از صلح و ثبات را برای کشور به ارمغان آورد؛ دوره‌ای که از مرگ وی در 24 اردیبهشت سال ‌955 شمسی تا به سلطنت رسیدن فرزند تندخوی او شاه اسماعیل دوم ادامه داشت.

1364 شمسی: درگذشت نخستین مترجم فارسی نهج‌البلاغه

در سال 1284، کودکی دیده به جهان گشود که سیدعلی‌نقی نامیده شد و بعدها به سیدعلی‌نقی سدهی اصفهانی آل‌دیباج مشهور و به فیض‌ الاسلام موسوم شد. از 5سالگی مقدمات علوم حوزوی را نزد برادر بزرگ خود، سید غیاث‌الدین آموخت. بعدها به تشویق و هدایت برادر، راهی اصفهان شد و پس از فراگیری بخشی از علوم اسلامی در این شهر، به مشهد رضوی رفت و محضر محدث بزرگ، شیخ علی‌اکبر نهاوندی را درک کرد. سپس به نجف رفت و حوزه درسی فقیهان بزرگی چون سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاء‌الدین عراقی، شیخ‌محمدکاظم شیرازی و حاج‌شیخ عباس قمی را غنیمت شمرد. مقام معظم رهبری از او با عنوان عالم جلیلی که برای نخستین‌بار نهج‌البلاغه را در عصر حاضر به فارسی برگردانید و در اختیار علاقه‌مندان قرار داد و فریادهای حضرت علی(ع) را به گوش علاقه‌مندان رسانید، تشکر کرده است. سرانجام این دانشور پرتلاش، در 24‌اردیبهشت سال 1364 شمسی، دار فانی را وداع گفت و به سرای باقی شتافت.

برچسب‌ها