در ساختمان این بنا تلفیقی از سنگ و آجر به کار رفته که همین امر نمای آن را از سایر خانه‌های تاریخی تبریز متمایز کرده است.
این بنا در سال‌های جنگ جهانی دوم و در زمان اشغال تبریز به دست روس‌ها، سفارت عراق بوده است.
قدمت خانه اردوبادی به اوایل حکومت پهلوی بازمی‌گردد و استحکام این بنای تاریخی حاکی از زبردستی معماران هنرمندان در زمینه ساخت بناهای بلندمرتبه است.
خانه اردوبادی یک هزار و 600 مترمربع وسعت دارد و اعیانی آن در 3 طبقه بنا شده است. این بنا هم اکنون به عنوان مرکز اسناد ملی شمال غرب مورد استفاده قرار می‌گیرد.