به گزارش ایسنا، در نگاه اول اتفاق بزرگی نیفتاده. تیم امید ایران باخته و به المپیک نرسیده. باخت که برای فوتبال ما طبیعی شده و ناکامی در رسیدن به المپیک هم قصه امروز و دیروز نیست. 36 سال است که هم خود ما، هم پدران ما و احتمالا پدربزرگهای ما به آن عادت کرده‌اند. اتفاق بزرگ شاهکاری است که فدراسیون فعلی رقم زده و آن گم شدن نامه‌ای که چهار ماه از آن می‌گذرد.
تیم امید ایران چهارم و نوزدهم اسفند در دو دیدار رفت و برگشت با هدایت هومن افاضلی به مصاف قرقیزستان رفت و در مجموع با شکست این تیم به مرحله دوم رسید. در آن دو بازی کمال کامیابی‌نیا بازیکن ملی‌پوش تیم راه‌آهن دو اخطار گرفت، یکی در دقیقه 73 بازی رفت و یکی در دقیقه 59 بازی برگشت. این اطلاعات هم در حال حاضر در سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا وجود دارد و اینکه مسوولان فدراسیون فوتبال در این بیست و چهار ساعت گذشته هر کدام سعی کرده‌اند دیگری را مقصر جلوه بدهند، عذر بدتر از گناه است.
اطلاعیه فدراسیون فوتبال درباره دیدار تیم ملی امید ایران و عراق
- اصل جریان چه بود؟
پس از بازگشت تیم امید ایران از بیشکک، کنفدراسیون فوتبال آسیا نامه‌ای را به فدراسیون فوتبال ایران ارسال کرد که در آن AFC یادآور شده بود که کمال کامیابی‌نیا با دو اخطاری که در این دو بازی گرفته، نمی‌تواند در بازی رفت ایران و عراق بازی کند. یکی از مسوولان فدراسیون فوتبال که اتفاقا خودش هم در مظان اتهام است، لحظاتی پس از شکست دو بر صفر ایران برابر عراق وقتی با این سوال خبرنگار ایسنا مواجه شد که آیا این خبر صحت دارد یا خیر، گفت: من نمی‌خواهم خیلی خودم را در این جریان وارد کنم. نمی‌دانم صحت دارد یا نه اما وقتی چنین نامه‌هایی می‌آید اصلش به دفتر دبیرکل فدراسیون فوتبال می‌آید و رونوشت‌هایش یکی به کمیته مسوول مستقیم می‌رود و یکی هم به دفتر روابط بین‌الملل می‌آید. اگر این اتفاق افتاده باشد باید کمیته جوانان کپی این نامه را به سرپرست وقت تیم امید (پرهیزگار) می‌داده. هر چند لحظاتی پس از شکست دو بر صفر ایران برابر عراق این مسوول اصل خبر را تایید نکرد اما منصوریان خودش در نشست مطبوعاتی جریان را رسانه‌ای کرد.
پس از این اتفاق خبرگزاری‌ها اعلام کردند با احتساب نتیجه‌ای که کنفدراسیون فوتبال آسیا برای بازی رفت در نظر گرفته، تیم ایران با پنج گل به عراق باخته است. این جمع‌بندی رسانه‌ها هم به خاطر صحبت‌هایی بود که در ورزشگاه آزادی مطرح شد و منصوریان برای اولین بار آن را مطرح کرد.
با این حال خبر دیگری همه را شگفت‌زده کرد. در اصل نامه‌ای که فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا چهارشنبه و پنجشنبه (1و2 تیر) برای فدراسیون فوتبال ایران ارسال کرده‌اند، اصلا حکمی اعلام نشده که بر اساس آن نتیجه‌ای برای بازی رفت در نظر گرفته شده باشد، بلکه در آن نامه تنها آمده "فایلی انضباطی" برای ایران در نظر گرفته شده و "فدراسیون فوتبال ایران" باید در این‌باره "توضیح" دهد. پس از اینکه سرپرست تیم امید ایران پنجشنبه ظهر در جریان این نامه قرار می‌گیرد، آن را به علیرضا منصوریان انتقال می‌دهد و منصوریان هم این مساله را به بازیکنان می‌گوید و نتیجه‌اش می‌شود بی‌انگیزگی بازیکنان و احساساتی شدن آنها. این در شرایطی است که اصلا در نامه فیفا نتیجه‌ای برای بازی رفت در نظر گرفته نشده بود!
به هر حال اکثر مسوولان فدراسیون فوتبال در این شاهکار جهانی که به قول منصوریان باید آن را در کتاب گینس ثبت کرد، مقصرند. از حاجیلو که به عنوان سرپرست تیم امید اصلی‌ترین وظیفه‌اش آگاه کردن کادر فنی درباره وضعیت بازیکنان تیم امید بوده تا علی کفاشیان که برای چندمین بار است از این دست اتفاقات در فدراسیونش می‌افتد.
با این همه اگر چنین اتفاقی در هر جای دنیا می‌افتاد تمامی مسوولان فدراسیون دسته جمعی استعفا می‌دادند اما کفاشیان با روحیه مثال‌زدنی‌اش می‌گوید استعفا یعنی از زیر بار مسوولیت شانه خالی کردن!