این فاجعه، بزرگ‌ترین اقدام منافقین در ضربه‌زدن به نظام برخاسته از آرای مردم در پی پیروزی انقلاب اسلامی بود. هنوز چند ماهی از آغاز جنگ تحمیلی نمی‌گذشت که سازمان منافقین این جنایت بزرگ را در همسویی با آغازگران جنگ، در مرکز ایران انجام داد. شاید آنها می‌خواستند در کنار تهاجم زمینی، هوایی و دریایی ارتش صدام به سرزمین‌های ایران، حمله دیگری را از درون کشور علیه مرکز تصمیم‌گیری جمهوری اسلامی و اداره‌کنندگان کشور انجام دهند تا به‌یکباره پیروزی قاطعی را برای رژیم بعثی صدام به ارمغان آورند. با شهادت آیت‌الله دکتر بهشتی و یارانش چهره واقعی سازمان منافقین برای اکثر مردم ایران روشن شد و ملت آنان را به‌عنوان کسانی که در خدمت دشمنان هستند به‌شمار آوردند و آنچنان فضا را برای زندگی این سازمان مخوف تروریستی تنگ کردند که حتی آنها در خانه‌های تیمی خود نیز احساس امنیت نمی‌کردند و ترجیح دادند از ایران فرار کرده و به‌صورت رسمی در خدمت دشمنان ملت ایران درآیند.
1366 شمسی: انهدام تأسیسات نظامی- اقتصادی مهم رژیم بعثی
یکی از مهم ترین و کاری‌ترین حمله‌های برون‌مرزی، عملیات فتح7 بود که طی آن نیروهای خودی تحت امر قرارگاه رمضان با رمز یافاطمه‌الزهرا(س) و یگان‌هایی از معارضان کرد عراق با هدف انهدام تأسیسات نظامی و اقتصادی دشمن در منطقه حلبچه، شانه‌دری، سید صادق و اربت در روز 7 تیرماه 1366 انجام دادند. نیروها با انهدام ساختمان مرکزی پارازیت محور «چناق‌چیان» و دکل مخابراتی و پست برق، شهر سید صادق عراق را به‌مدت چند ساعت تحت کنترل خود گرفتند و در همین فاصله به تخریب ساختمان‌های دولتی پرداختند. همچنین طی این حمله به پادگان‌های شهرهای سیدصادق و حلبچه و یگان ضد شورش این شهر
خسارات سنگینی وارد آمد و 6 پایگاه حفاظتی اطراف سیدصادق نیز منهدم شد. در این عملیات با یورش به پادگان کانی پانکه و مقر تاکتیکی 257 و انهدام مرکز موتوری لشکر 27 عراق تعداد 1545 نفر از نیروهای دشمن کشته ، زخمی و اسیر شدند.
1366 شمسی: بمباران شیمیایی سردشت جنایتی غیرانسانی
نیروی هوایی رژیم بعثی در 7 تیر1366 با استفاده از بمب‌های شیمیایی 4نقطه پرازدحام شهر سردشت را بمباران کرد. در این حمله 110 نفر از ساکنان غیرنظامی شهر کشته و 8000 نفر دیگر نیز در معرض گازهای سمی قرار گرفتند و مسموم شدند. بمباران شیمیایی شهر مرزی سردشت فجیع‌ترین تهاجم شیمیایی بود که آثار و مشکلات بسیاری به‌وجود آورد. جمهوری اسلامی ایران، این تهاجم را غیرانسانی اعلام کرد و شهر سردشت را اولین شهر قربانی جنگ‌افزارهای شیمیایی در جهان
پس از بمباران هسته‌ای هیروشیما نامید. مجامع جهانی به‌دلیل نفوذ حامیان صدام، قادر به انجام اقدام قابل‌توجهی نبودند. اگرچه چندی بعد اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد در واکنش به جنایات جنگی آشکار صدام، مصوبه‌ای را در محکومیت به‌کارگیری سلاح شیمیایی از سوی عراق گذراندند اما با وتوی آمریکا بی‌اثر شد.