این افراد در رشت حزبی به نام عدالت تشکیل دادند و رفتهرفته ضمن برگزاری میتینگها و سخنرانیها، عملا مواد توافقشده میان سران نهضت جنگل و روسها را زیر پا گذاشتند و تبلیغاتی نیز علیه میرزاکوچکخان آغاز کردند. میرزا 2نفر از اعضای نهضت را به قفقاز فرستاد تابا نریمانف، رئیس شورای جمهوری قفقاز، ملاقات کند و او را وادارند تا اعضای حزب را از ادامه کارشکنیها و اقدامات نفاق افکنانه باز دارد؛ اما نریمانف اقدامی جدی به عمل نیاورد. میرزا که اوضاع را چنین دید، روز 18تیر 1299معترضانه رشت را ترک گفت و اعلام کرد تا زمانی که حزب عدالت از کارهای خلاف و حمله به اسلام و تبلیغ کمونیسم دست برندارد به رشت باز نخواهد گشت. سیاست خارجی شوروی که پیش از این داعیه حمایت از انقلاب جهانی را داشت، پس از هشتمین کنگره حزب کمونیست اتحاد شوروی، تغییر کرد. در این شهر کودتای سرخ صورت گرفت و بلشویکها اداره شهر را به دست گرفتند و جنایات بیشماری مرتکب شدند.
1359شمسی: شکست کودتای نوژه
کودتای نوژه در کنار مداخلات و صدها توطئه سیاسی، نظامی، امنیتی، اقتصادی، فرهنگی و دیپلماتیک دیگر حاکی از خصومت همهجانبه آمریکا نسبت به ملت ایران و انقلاباسلامی است، مردم مسلمان و انقلابی ایران این توطئه را نیز مانند سایر تهدیدات و فتنههای استکبار جهانی نقش برآب کردند. کودتای نوژه تنها گوشهای از حرکتهای براندازانه مستکبران در مسیر انقلاب اسلامی بهشمار میرود و نشان میدهد که آمریکا هر زمان که به خیال خام خود بتواند به این انقلاب صدمه وارد کند به هیچ وجه تردید نخواهد کرد. این توطئه آمریکای جنایتکار مانند سایر توطئههای شکست خورده او در 18تیر سال1359با شکست مواجه شد و عوامل اصلی آن بهسزای اقدام خائنانه خود رسیدند.
1388شمسی: آزادی دیپلماتهای ایرانی
در 18تیر سال 1388شمسی 5دیپلمات ربوده شده ایرانی توسط نیروهای آمریکایی در عراق، آزاد شدند. این دیپلماتها در چارچوب توافقنامه امنیتی بغداد-واشنگتن مبنی بر خروج نیروهای آمریکایی از شهرهای عراق و تحویل کلیه زندانیان دربند به دولت عراق، تحویل دولت عراق شدند. دیپلماتهای کنسولگری ایران در اربیل در دیماه سال 85توسط نیروهای آمریکایی ربوده و پس از چندی 2نفر از آنها آزاد شدند، اما بقیه در بند نیروهای آمریکایی بودند. اقدام آمریکا در بازداشت دیپلماتهای ایرانی در کارنامه این کشور به عنوان نقض کنوانسیونها و مقررات بینالمللی ثبت شده است.
1856میلادی: مرگ کاشف قانون آووگادرو
لورنزو رومانو کارلوآووگادرو دیکوارنیا ادیچرتو دانشمند ایتالیایی در 9اوت سال1775میلادی در شهر تورین ایتالیا به دنیا آمد. او در گسترش نظریه مولکولی سهم مهمی داشت و قانون آووگادرو که به نام خودش نامیده شدهاست، را کشف کرد. به افتخار او تعداد مولکولهای یک مول از هر ماده را عدد آووگادرو مینامند. وی در نهم جولای سال1856میلادی در شهر تورین چشم از جهان فرو بست.