در میان خبرهای روزنامه، به این خبر برمی‌خورم که از امروز(15 تیر1390) شیر یارانه‌ای حذف می‌شود. در تلویزیون هم خانمی درباره مزایا و اهمیت شیر حرف می‌زند.اما آیا شیر به اندازه کافی در دسترس مردم هست؟
کارشناســان تغدیه همــــواره تأکید می کنند که حتما به غذاهای روزانه‌تان شیر اضافه کنید، روزی 2الی3لیوان شیر بخورید. ماست و پنیر هم که بخورید همان خاصیت شیر را دارد. اما یک لیوان شیر را حتما بخورید تا استخوان‌بندی شما محکم شود و پوکی استخوان نگیرید. متاسفانه، بیماری پوکی‌استخوان در میان زنان ما خیلی شایع شده است. دلیل‌اش هم کمبود کلیسم است و سن ابتلا به پوکی‌استخوان به کمتر از 40سال رسیده که بسیار نگران‌کننده است... .
با خودم می‌گویم، چه تقارن جالبی؟! از این طرف خبر حذف شیریارانهای را می‌خوانم و همزمان نصیحت‌ها و هشدارهایی که حتما شیر بخورید و اگر نخورید مریض می‌شوید و از خود می‌پرسم با گران شدن شیر و بر اثر آن انواع لبنیات مثل ماست، کره، پنیر و... چند درصد از مردم می‌توانند هر روز شیر بخورند و آن‌قدر به شیر دسترسی داشته باشند که پوکی استخوان نگیرند؟
شما هم مثل من اغلب دیده‌اید که خیلی از افراد جامعه برای خرید شیر یارانه‌ای از صبح جلوی مغازه‌ها یا غرفه‌های پخش‌کننده شیر در میدان میوه‌وتره‌بار درصف نوبت می ماندند تا شیر گیرشان بیاید. مسلما اگر این افراد آن‌قدر بنیه مالی داشتند که شیر را با قیمت آزاد تهیه کنند، دلیلی نداشت بیایند و برای تهیه شیر یارانه‌ای با قیمت ارزان‌تر در گرما و سرما در صف بمانند.
همسرم که متوجه نگرانی من شده بود، گفت البته با آزاد شدن قیمت شیر، یک نوع رقابت هم میان تولید‌کننده‌ها برای جذب مشتری درمی‌گیرد که ممکن است طبق قانون عرضه و تقاضا باعث پایین آمدن قیمت شیر و لبنیات شود.
گفتم با تجربه‌هایی که در این سال‌ها شاهدش بوده‌ایم، فکر نمی‌کنم چنین اتفاقی بیفتد. به احتمال زیاد، شیر فراوان و گران نصیب همان خانواده‌هایی می‌شود که تمکن مالی کافی دارند و آنها که درآمد خوبی ندارند، مثل گوشت و میوه، دستشان از شیر هم کوتاه خواهد شد. دلیلی ندارد که شب و روز در روزنامه‌ها و مجلات بخوانیم یا از رادیو بشنویم و در برنامه‌های تلویزیون ببینیم که شیر یک غذای حیاتی است و باید در دسترس همه خانواده‌ها باشد، اما از این طرف ببینیم که با حذف شیریارانهای این غذای حیاتی به سرعت از دسترس خانواده‌های کم‌درآمد و فقیر که قسمت بزرگی از جمعیت کشور ما را تشکیل می‌دهند دور بشود. فکر می‌کنم، حتما باید قسمتی از درآمدهای حاصله از صادرات نفت به تامین شیر و لبنیات ارزان اختصاص پیدا کند. من نمی‌دانم دولت از محل صرفه‌جویی ناشی از حذف یارانه شیر چه کار می‌خواهد بکند، مگر چیزی مهم‌تر از تامین سلامتی جامعه هم وجود دارد؟
به چه دلیل باید یارانه شیر را حذف کنیم تا احتمالا با صرفه‌جویی آن یک کار احتمالی مفید را انجام بدهیم؟!
چندی پیش از قول یکی از تولید‌کنندگان شیر می‌خواندم که کارخانه‌های شیر از خرید شیر تازه دامداران خودداری می‌کنند چون به اصطلاح برایشان مقرون به صرفه نیست و ترجیح می‌دهند شیر را با شیرخشک ارزان وارداتی تولیدکنند.
ای کاش در کنار این همه انرژی که صرف هدفمند‌سازی یارانه‌ها شده، کمی هم به کنترل کیفی تولیدات شیر و لبنیات توجه می‌شد تا کارخانه‌های شیر طبق برآورد سود و زیان خودشان این رفتارها را با دامداران نداشته باشند. اساسا چرا دولت تولید‌کنندگان شیر را موظف نمی‌‌کند که فرمول دقیق ترکیبات شیر را روی بسته‌ها درج کنند تا مصرف‌کنندگانی که از این
به بعد باید شیر را گران‌تر بخرند بدانند چه نوع شیری را مصرف می‌کنند؟