به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از مهر بعد از قریب به 60 سال که از مرگ حبیب سماعی می گذرد دوستان و علاقه‌مندان آثار او به بهانه کتاب گرد هم آمدند تا ضمن بازخوانی آثار او به بهانه رونمایی از «کتاب حبیب سماعی و راویان آثار او» بیشتر در مورد این هنرمند سخن گفته و او را بیش از پیش به جامعه هنر معرفی کنند.
رضا مهدوی مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری به عنوان اولین سخنران برنامه، در ابتدای سخن خود، برگزاری این رونمایی را در 10 سال تصدی خود بر این مرکز به همراه چاپ پنجاه جلد اثر موسیقی، نقطه عطفی در فعالیت دفتر مربوطه خود عنوان کرد.
مهدوی بعد از ذکر فعالیت دفتر خود، وضعیت موسیقی در کشور را چه از لحاظ تولید شنیداری، تحقیق، پژوهش و اجرای آن نامطلوب توصیف کرده و این ضعف در پخش و تولید آثار پژوهش موسیقایی بیشتر نمایان دانست، زیرا معتقد است که انتشاراتی‌های دولتی رغبتی برای چاپ و توزیع کتاب‌های موسیقی از خود نشان نمی‌دهند و بخش خصوصی هم دستش برای چاپ و توزیع کتاب آنچنان باز نیست.
وی در ادامه در تشریح چرایی تولید و انتشار و نیز رونمایی کتاب «حبیب سماعی» گفت: حبیب سماعی نه به خاطر اینکه نوازنده خوبی است، حبیب سماعی نه به خاطر آنکه به عنوان پدر سنتور ایران شناخته می‌شود،غرض آنست که می خواهیم حبیب سماعی را به عنوان یک الگو مناسب نوازندگی در یکصد سال اخیر مطرح کنیم، زیرا معتقدیم فعالیتهای او درباره سنتور جامع است و به درستی تاریخ موسیقی ما را می‌تواند بیان کند.
وی با اظهار تأسف از اینکه در دوره‌ای به سر می‌بریم که جوانان با اسامی موسیقیدانان پاپ، راک و... بیش از موسیقیدانان ملی ما مأنوس هستند، معرفی کسانی چون حبیب سماعی و روح‌الله خالقی که سالیان سال سایه سر موسیقی ما هستند را لازم و ضروری دانست.
مهدوی با تاکید مجدد بر حمایت از مفاخر و پژوهشگران موسیقی، وظیفه مجموعه خود را بار دیگر حمایت و به چاپ رساندن آثاری که به شناسایی و شناخت هر چه بیشتر مفاخر موسیقی ما کمک می‌کند دانست.
مدیر حوزه موسیقی در کنار چاپ این آثار، نقد اصحاب رسانه را در تولید هر چه بهتر آثار پژوهشی مفید ارزیابی کرده و در این باره گفت: در دورانی که چاپ کتاب‌های موسیقی به زحمت به دو هزار تیراژ می‌رسد، حفظ و ترویج هنر هفت هزار ساله موسیقی نیازمند حمایت همه دلسوزان کارشناسان، متخصصان و تمام علاقه‌مندان به موسیقی است.
وی در پایان تولید آثار فاخر و متفاوت را در کنار اتحاد موسیقیدانان، سبب ساز آن دانست تا موسیقی که همواره به عنوان یک هنر مظلوم مطرح بوده بیش از این متهم نشود که سر فصل و رفرنسی برای تحقیق و تفحص ندارد و هر آنچه که دارند و خواهد داشت از موسیقی مغرب‌زمین است.
در ادامه این برنامه علیرضا میرعلی نقی؛ کارشناس و مؤلف کتاب‌های موسیقی، در ابتدای سخنان مدعی شد که پافشاری وی باعث این شد که کتاب «حبیب سماعی» شهاب منا سر از حوزه هنری و انتشارات سوره مهر در بیاورد.
میرعلی‌نقی سخنانش را با تشکر از مدیریت انتشارات سوره مهر ادامه داد و با ذکر این جمله که تحقیق درباره شخصیت‌هایی چون حبیب سماعی که درباره آن‌ها اسناد و شاهدان کمی وجود دارد سخت و دشوار است، گفت: به علت کمبود مستندات امکان دارد محقق به تحلیل‌ها و تفسیرهای شخصی روی بیاورد که این امر کار هر کسی در موسیقی نمی تواند باشد.
وی خواندن چندباره کتاب حبیب سماعی را به حضار و علاقه‌مندان به موسیقی توصیه کرده و در پایان تلاش و ممارست جدی شهاب منا را در گردآوری و تدوین این کتاب ستود.
محمدرضا فیاض منتقد، کارشناس و آهنگساز موسیقی سخنران سوم برنامه بود که کلامش را با این مقدمه آغاز کرد: فرهنگ از اهمیت دادن آغاز شده و جامعه‌ها و دوره‌های تاریخی از آن جهت که به چه موردی اهمیت می‌دهند شناخته می‌شود.
وی در تشریح مقدمه آغازین خود گفت: برای اینکه بخواهیم و بدانیم که یک جامعه چگونه می‌خواهد فرهنگ دوران خودش را تعبیر و تفسیر کند باید ببینیم که آن جامعه چه موضوعاتی برایش مهم تلقی می‌شود.
فیاض بعد از ذکر مقدمه به تعریف از شهاب منا پرداخته و تلاش‌های او را به مثابه یک پیگیری کارآگاهانه تشبیه کرد.
وی سپس به کتاب «حبیب سماعی و راویان آثار او» اشاره کرد و گفت: این کتاب را با لذت فراوان خوانده‌ام که این به خاطر جاذبه‌ای بود که کتاب مرا مشتاق به مطالعه آن می‌کرد.
فیاض در ادامه به نقطه ضعفی از کتاب پرداخت و افزود: من کتاب آقای منا را با لذت فراوان خواندم ولی مانده بودم که من با چه نوع متنی روبه‌رو هستم، آیا دارم تاریخ می‌خوانم ؟ زیرا در بعضی مقاطع، کتاب تنها به یک روند خطی پرداخته است؛ سال فلان به دنیا آمد، سال فلان به ارتش نقل مکان کرده است و... البته نمی‌توانم بگویم این شهاب منا بوده است که کوتاهی کرده است این تاریخی است که نتوانسته این امکان تحقیق را برای یک محقق فراهم کند.
این پژوهشگر موسیقی در ادامه از شخصیت‌های کتاب سخن گفته و از طلیعه کامران و قباد ظفر به عنوان قهرمانان داستان یاد کرد و با استناد جمله‌ای از علی شایگان درباره قباد ظفر گفت: قباد ظفر یک ذهن تکنیکال داشته و فقط به ساختار فکر می کرد زیرا به دنبال درس گرفتن ساده از حبیب سماعی نبود زیرا تنها ماهیت و ساختار درس‌های حبیب برایش مهم بوده است.
ارفع اطرایی و میلاد کیایی هم دو تن از سخنرانان پیش‌بینی نشده‌ای بودند که بنا به خواهش رضا مهدوی با افراد جلسه سخن گفتند.
ارفع اطرایی نوازنده و شاگرد اساتیدی چون حسین صبا و فرامرز پایور که اولین کتاب درباره حبیب سماعی در ابتدای دهه هفتاد به قلم او منتشر شده است به عقب‌ماندگی‌هایی در زمینه موسیقی ملی اشاره کرد و برای رفع این نقیضه الگوسازی های بدون اغراق را مفید دانست.
اطرایی که هم اکنون استاد هنرستان موسیقی ملی است، در ادامه افزود: با دیدن یک کتاب جدید بعد از بیست سال از انتشار کتاب خودم بسیار خوشحال شدم که در این رابطه پیگیری و ممارست این نویسنده جوان شایان ستایش است.
میلاد کیایی نوازنده و آهنگساز هم بعد از ارفع اطرایی دقایقی کوتاه سخنرانی کرد و با تمجید از رضا مهدوی و نویسنده کتاب، ارتقا و پیشرفت روزافزون موسیقی در کشور را آرزود کرد.
شهاب منا نویسنده کتاب هم به عنوان آخرین سخنران، آغاز سخنانش را با پخش فیلمی از طلیعه کامران آغاز کرد. منا ترجیح داد بیشتر درباره شخصیت هنری حبیب سماعی سخن بگوید تا درباره کتاب. او نوازندگی حبیب سماعی را مدیون دو علت دانست و گفت: پیشنه نوازندگی که از دوره فتحعلی شاه به او رسیده در کنار تلاش های پدرش باعث شد که وی برای خود صاحب سبک شده و با ذوق خود نوآوری هایی را در ساز ایجاد کند.
وی پژوهش را معلول چند نکته دانست و افزود: یکی این که بت سازی از یک تفکر است و دوم به روز بودن با نگاهی به گذشته مطرح بوده است. منا هدف از مستندسازی را استفاده از آن اسناد برای آیندگان دانست.
در انتهای برنامه، انتشارات سوره مهر از نویسنده کتاب برای تحقیق و تالیف این کتاب قدردانی کرد.