تاکنون اعضای شورای روستا بارها دعوتنامه برای مسئولان شهرستانی و استانی فرستاده‌اند تا شاید وزیدن نسیم آبادانی و توسعه، رهاورد چنین سفرهایی باشد اما با وجود تلاش بسیار تاکنون کمتر نتیجه گرفته‌اند. چندی پیش نیز جمعی از اهالی روستا که از نامه فرستادن‌های مکرر برای این مسئول و آن مسئول خسته شده بودند، تصمیم گرفتند این‌بار گروهی از خبرنگاران فعال در حوزه‌های خبری استان البرز را به روستایشان دعوت کنند تا دست‌کم از این طریق حرفشان به گوش متولیان امر برسد.
دراین میان نکته جالب توجه و البته کمی تعجب آور آن است که آنچه امروز به‌عنوان شهر نظرآباد و شهرستان نظرآباد شناخته می‌شود، 40سال پیش چیزی نبوده جز یکی از توابع دهستان نجم آباد.
دهستان نجم‌آباد در جلگه معتدل خوش آب و هوایی واقع شده است که خاک مناسبی برای کشاورزی دارد. انگور و هندوانه این منطقه معروف است و به گفته اهالی، از نظر میزان تولید گندم در میان دهستان‌های شهرستان‌های نظرآباد و ساوجبلاغ در ردیف نخست قرار دارد و حتی اگر کل استان‌های تهران و البرز در نظر گرفته شود، بازهم جزو برترین‌ها به شمار می‌رود. البته این فقط اهالی روستا نیستند که از محصول‌شان تعریف می‌کنند، دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی نیز در کتاب حماسه کویر از گندم این روستا سخن گفته و کیفیت آن را مرغوب دانسته است.
یکی از ساکنان روستای نجم‌آباد می‌گوید: «در بیان سابقه آبادانی در این منطقه همین بس که یادآوری کنم قدیمی‌ترین حوزه علمیه استان در این روستا بود.» وی که نمی‌خواهد نامش در گزارش ذکر شود، با یادآوری قدمت این منطقه به مسئولان استان البرز می‌افزاید: «مردم در این سال‌ها با وجود همه محرومیت‌ها، روستا را سرپا نگه داشته‌اند و مانند بسیاری از روستاییان حاضر به ترک دیارشان و حاشیه نشینی در شهرهای بزرگ نشده اند؛ به همین دلیل از مسئولان می‌خواهیم دست‌کم جلساتی را با اهالی برای آشنایی با مشکلات و درصورت امکان حل و فصل مسائلی از جمله موقوفاتی که از قدیم در روستا وجود داشته، برگزار کنند.»
این ساکن روستای نجم‌آباد که از تحصیلات دانشگاهی برخوردار است، با تأکید بر اینکه مدام از تلویزیون می‌شنویم توجه به روستاها برای جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهرها ضروری است، اضافه می‌کند: «برخورداری از راه مناسب و امکانات فرهنگی، آموزشی و خدماتی از جمله خواسته‌های مردم این روستاست.» به گفته وی، سال‌هاست که شعارها و وعده‌های گوناگونی برای حل معضلات روستاهای واقع در محدوده استان البرز از سوی مسئولان دستگاه‌های اجرایی داده می‌شود، اما چه آن زمان که این منطقه جزو استان تهران بود و چه حالا که مستقل شده است، عملا اقدام خاصی صورت نمی‌گیرد.این روستانشین خاطر‌نشان می‌کند: جوانان روستای نجم‌آباد حتی از داشتن یک زمین خاکی برای ورزش محرومند که ادامه این وضع بدون تردید سبب ترغیب بیشتر روستاییان به مهاجرت می‌شود.
به گفته این روستایی، اکنون به‌طور میانگین سالانه50 خانواده از این روستا مهاجرت می‌کنند.
وی از مسئولان می‌پرسد:«چطور می‌توان بدون ایجاد امکانات اولیه زندگی در روستاها از مهاجرت جوان روستایی به شهر جلوگیری کرد؟»
درمیان مشکلات ریز و درشتی که روستاییان نجم آبادی با آن روبه‌رو هستند، نبود راه مناسب بسیار آزارشان می‌دهد. رئیس شورای اسلامی نجم‌آباد با تأکید بر لزوم تعریض و روکش آسفالت بیشتر جاده‌های این بخش می‌گوید: «داشتن راه مناسب که امکان تردد آسان و ایمن را برای مردم فراهم کند حداقل نیاز روستاییان به شمار می‌رود اما ما اکنون برای دسترسی‌های محلی و طی مسیر 17کیلومتری تا نظرآباد مشکل داریم.»
ستار اصفهانی همچنین با توجه به گران شدن قیمت گازوئیل پس از هدفمندی یارانه‌ها تأکید می‌کند: «کشاورزان و دامداران روستای ما امسال دچار مشکلات مالی و اقتصادی زیادی شده‌اند، به‌طوری که برخی از آنان به‌دلیل بی‌پولی نتوانسته‌اند امسال سرمایه لازم برای کشت و کار محصول را فراهم کنند و زمین‌هایشان بیکار مانده است.»وی اضافه می‌کند: «بانکی در این اطراف برای ارائه خدمات پولی به مردم وجود ندارد و مردم این روستا برای جزئی‌ترین کارهای مرتبط با انتقال وجه نظیر پرداخت قبوض آب، برق و گاز باید مسیری 17کیلومتری را تا نظرآباد طی کنند.» به گفته رئیس شورای اسلامی نجم آباد، هرقدر فاصله روستاها از شهرها کمتر باشد، به‌طور معمول، باید باعث برخورداری بیشتر آنها از امکانات رفاهی شود، اما با وجود فاصله نه چندان زیاد روستای نجم‌آباد از شهر نظرآباد، مردم این دیار از یک‌سو به‌دلیل بیکاری و در‌آمد پایین روزگار سختی را می‌گذرانند و از سوی دیگر، از بسیاری امکانات فرهنگی، آموزشی، تفریحی و... که جزو پیش‌پا افتاده‌ترین امکانات شهرها به شمار می‌رود، محرومند.
اصفهانی وضع اشتغال را در این روستا بسیار نامناسب ارزیابی می‌کند و علت اصلی مهاجرت جوانان از این روستا را نیز بیکاری می‌داند. او در این باره می‌گوید: «جوانانی که در نجم‌آباد به دنیا آمده‌اند و کودکی‌شان در این محیط سپری شده است، مانند همه مردم به زادگاهشان احساس تعلق و دلبستگی دارند و با وجود مشقت‌های بسیار برای بهتر شدن وضع روستایشان در حد امکان می‌کوشند، اما دست‌شان خالی است و همین وضع باعث می‌شود که آنان بدون میل باطنی برای به دست آوردن کار، آواره دیار غربت شوند.» وی از مسئولان می‌پرسد آیا مهاجرت سال به سال جوانان به شهرها سبب نمی‌شود تا این روستا رفته‌رفته متروک شود؟ اصفهانی تصریح می‌کند: میان ادعای مسئولان کشوری مبنی بر برنامه‌ریزی برای مهاجرت معکوس (از شهر به روستا) و عملکرد مقام‌های محلی مسئول در خدمت رسانی به روستاها تناقض آشکاری به چشم می‌خورد.
در حالی که رئیس شورای شهر نجم‌آباد می‌گوید مسئولان بودجه چندانی برای آبادانی این دهستان اختصاص نمی‌دهند، فرماندار شهرستان نظرآباد در جلسه کمیته برنامه‌ریزی این شهرستان از اختصاص 15میلیارد و200میلیون تومان اعتبار اولیه به شهرستان نظرآباد برای امسال خبر می‌دهد. سید‌ابراهیم کساییان می‌گوید: «یکی از برکات تشکیل استان البرز افزایش قابل توجه اعتبارات تملک دارایی‌ها و اعتبار اولیه شهرستان نسبت به سال‌های گذشته است که می‌تواند در توسعه شهرستان در بخش‌های متعدد تأثیر بسزایی داشته باشد.»
نجم‌آبادی‌ها از مجموع اعتباراتی که به‌نظرآباد اختصاص می‌یابد، چیز زیادی نمی‌خواهند؛ همین که امکانات اولیه زندگی و چیزهایی که وجودشان برای شهرنشین‌ها چنان بدیهی است که اصلا به چشم‌شان نمی‌آید، فراهم شود، کافی است. آنان فقط قصد دارند با دعوت از مسئولان در حوزه‌های مختلف یا به کمک رسانه‌ها به متولیان امر یادآوری کنند که محل سکونت‌شان در نقاط دور دست و صعب‌العبور کشور واقع نشده است و نجم‌آباد بیش‌از 17کیلومتر یعنی حدود یک ربع ساعت با بخش شهری شهرستان نظرآباد فاصله ندارد. مگر تفاوت زمین تا آسمان 17کیلومتر است که نجم‌آباد اینقدر از نظرآباد عقب افتاده است؟ البته این مردم با وجود تنگناهای فراوان هنوز روی پاهای خود ایستاده‌اند و چه خوب ایستاده‌اند که در بیشتر خانواده‌های روستا فرزندی دانشجو به چشم می‌خورد و جوانان سالمی را می‌توان سراغ گرفت که تن به کار سپرده‌اند؛ به جای آنکه سرچهار‌راه‌ها چشم‌انتظار فروشندگان مواد‌مخدر صنعتی بمانند.