تاریخ انتشار: ۲۵ مرداد ۱۳۹۰ - ۱۰:۱۴

دکتر بابک قرایی‌مقدم: سرطان سینه بدون شک یکی از بزرگ‌ترین معضلات و هراس‌های بانوان در سنین میانسالی محسوب می‌شود.

 طبق محاسبات انستیتو سرطان ایالات‌متحده آمریکا، از هر 8زن، یک نفر در زندگی خود مبتلا به سرطان سینه می‌شود. این سرطان درصورتی که بموقع تشخیص داده ‌شود به خوبی قابل درمان است. به همین دلیل در سراسر جهان برای تشخیص زودرس این بیماری آزمایش‌های غربالگری متعددی برای بانوان در سنین مختلف زندگی‌شان توصیه می‌شود. همچنین هزینه‌های اقتصادی فراوانی جهت انجام این آزمایش‌ها توسط شخص و سیستم بهداشتی درمانی پرداخت می‌شود.

در سال2008 برای حدودی1/5 میلیون نفر در جهان سرطان سینه تشخیص داده شده است و حدود نیم‌میلیون نفر بر اثر این سرطان در همین سال جان خود را از دست داده‌اند. بیمار معمولا به‌دلیل احساس کردن توده‌ای غیرمشابه با بقیه قسمت‌های سینه‌‌اش به پزشک مراجعه می‌کند. ممکن است که شکل ظاهری سینه یا اندازه آن تغییر یافته و در موارد کمتری بیمار احساس درد داشته باشد.

درصورت شک به‌وجود توده غیرطبیعی توسط پزشک، برای بیمار اقدامات تشخیصی جهت بررسی بهتر وضعیت این توده صورت می‌گیرد که شامل سونوگرافی، ماموگرافی (عکسبرداری با اشعه ایکس از سینه) و در مراحل بعدی، بیوپسی (نمونه‌برداری) از توده غیرطبیعی برای تشخیص قطعی‌تر سلول‌های موجود در آن و ارسال نمونه سلولی برای تشخیص توسط پاتولوژیست است.
بعضی عوامل به‌عنوان عامل خطرساز برای بروز سرطان سینه محسوب می‌شوند. سن بالا، سابقه خانوادگی بروز سرطان سینه در اقوام مونث درجه یک شخص (مادر، خواهر یا دختر)، مصرف خوراکی جایگزین استروژن، عدم‌بارداری در طول زندگی، اضافه وزن به‌خصوص بعد از یائسگی، مصرف سیگار و الکل از جمله عوامل خطرساز برای بروز سرطان سینه محسوب می‌شوند.

پس از تشخیص قطعی با بیوپسی (نمونه‌برداری) و بررسی سلولی، درمان برای مقابله با سرطان آغاز می‌شود. البته شیوه درمان به نوع سلول سرطانی و شدت درگیری و پراکنده شدن این سلول‌ها بستگی دارد اما معمولا جهت مقابله با آن ابتدا جراحی برای خارج کردن بافت سرطانی صورت می‌گیرد. این جراحی می‌تواند به صور مختلف از خارج کردن کامل بافت سینه (ماستکتومی) تا برداشتن توده به تنهایی (لامپکتومی) بسته به‌نظر جراح و کادر درمانی باشد.

پس از جراحی ممکن است برای بیمار شیمی درمانی، رادیوتراپی یا درمان با ترکیبات هورمونی درنظر گرفته شود. درمان‌های بیولوژیک هم می‌تواند در بعضی از موارد کمک‌کننده باشد. بسیاری از بیماران ممکن است درمان کامل شده سرطانشان بازگشتی نداشته باشد اما متأسفانه در تعداد نسبتا کثیری از بیماران نیز تلاش‌های درمانی تنها موجب افزایش طول عمر بیمارشده و نهایتا وی در اثر سرطان سینه فوت می‌کند.دقت بیمار در مشاهده هرگونه توده غیرطبیعی و تغییر شکل سینه، انجام معاینات دوره‌ای و آزمایش‌های غربالگری (مانند سونوگرافی از سینه و ماموگرافی) می‌تواند به تشخیص سریع و درمان بموقع این سرطان کمک کند.
لازم به ذکر است که میزان شیوع سرطان سینه در نژادها و کشورهای مختلف به‌دلیل تفاوت‌های ژنتیک، پیشرفت آن کشورها در زمینه پزشکی و تمایل سیستم بهداشتی درمانی کشور برای انجام معاینات دوره‌ای و آزمایش‌های غربالگری متفاوت است و تلاش‌ها برای درمان کامل این بیماری همچنان ادامه دارد.

برچسب‌ها