حزب حاکم روسیه با اعلام این خبر در این زمان نشان داد که قصد دارد قبل از انتخابات پارلمانی تکلیف انتخابات ریاست‌جمهوری را هم روشن کند. به این ترتیب همانطور که قبلا پیش‌بینی می‌شد پوتین 6سال آینده یا حتی 12 سال آینده رئیس‌جمهور روسیه خواهد بود. (بر اساس اصلاحاتی که سال گذشته در قانون اساسی روسیه انجام شد دوران ریاست‌جمهوری از 4سال به 6 سال و دوره کاری مجلس از 4سال به 5 سال افزایش یافت. بر اساس همین قانون اساسی پوتین می‌تواند بعد از سال 2018 هم در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کند). به این ترتیب بازی‌ای که پوتین و مدودف در سال‌های اخیر انجام دادند و طوری وانمود کردند که گویی قرار است با هم بر سر کرسی ریاست‌جمهوری رقابت کنند، پایان یافته‌است.
اما موضوع به همین‌جا ختم نمی‌شود و واقعیت‌هایی در روسیه امروز وجود دارد که تصویری متفاوت از این کشور به ما نشان میدهد. یکی اینکه روسیه برای جذب افکار عمومی جهان با مشکل جدی روبه‌روست. دلیلش هم آمار و ارقام اقتصادی ماه‌های گذشته روسیه است. شرایط اقتصادی روسیه امروز خوب نیست و این وضعیت همزمان با رکود اقتصادی که جهان را دربر گرفته، تاثیر دوچندان پیدا می‌کند. با وجود اینکه قیمت نفت در سال‌های اخیر افزایش یافته و نفت جزو اصلی‌ترین کالاهای صادراتی روسیه و درآمد اصلی این کشور است، اما همچنان وضعیت اقتصادی روسیه خوب نیست. مثلا فرار سرمایه از روسیه در 4ماه اول سال 2011 طبق آمارهای رسمی بانک مرکزی روسیه، حدود 30 میلیارد دلار بوده‌است.
این درحالیست که طبق آمارهای سال 2010 فرار سرمایه از روسیه در این سال 35 میلیارد و 300 میلیون دلار بوده‌است. این یعنی طی 16 ماه گذشته بیش از 60 میلیارد دلار سرمایه از روسیه فرار کرده‌است. شکاف سرمایه هم در روسیه نه تنها کاهش پیدا نکرده بلکه روز‌به‌روز بیشتر هم شده‌است. مجله فوربس که لیست میلیاردرهای جهان را منتشر می‌کند، اعلام کرده‌است که تعداد میلیاردرهای روسیه در سال گذشته دوبرابر شده‌است. پس توزیع ناعادلانه درآمد هم یکی دیگر از مشکلات پیش روی روسیه است.
به این ترتیب با توجه به بدهی خارجی روسیه و شاخص‌هایی چون بیکاری و تورم، در مجموع کارنامه اقتصادی پوتین طی 4سال گذشته اصلا کارنامه خوبی نبوده‌است. بنابراین نباید انتظار داشت که پوتین در انتخابات ریاست‌جمهوری رای بسیار بالایی بیاورد. با این حال نظرسنجی‌ها نشان میدهد که پوتین هنوز شانس اول انتخابات ریاست‌جمهوری روسیه است. اساسا ساختار اقتدارگرایانه روسیه اقتضا می‌کند که یک نفر همه مسئولیت‌ها را به عهده بگیرد.
به نظر می‌رسد خبری که دیروز اعلام شد مبنی بر توافق میان پوتین و مدودف برای فرستادن پوتین به کرملین، پیامی به سرمایه‌گذاران خارجی باشد که از سردرگمی درآیند و درباره 6سال آینده تکلیفشان روشن باشد. از طرف دیگر اما این خبر خوبی برای غرب نیست. چون در تقسیم‌بندی که غرب میان پوتین و مدودف قائل شده‌بود، مدودف مرد خوب داستان و پوتین مرد بد بود. غرب مدودف را به پوتین ترجیح میدهد. البته در حقیقت این نوعی تقسیم کار بود که خود این دو نفر میان خودشان انجام داده‌بودند. اما به هر حال بازگشت پوتین برای غرب خبر خوبی نیست. نتیجه انتخابات پارلمانی که قرار است آذرماه برگزار شود، میزان آرای پوتین در انتخابات ریاست‌جمهوری را مشخص خواهد کرد. حزب حاکم روسیه متحد همچنان حزب اول این کشور است و بدون شک در انتخابات پارلمانی دوباره پیروز خواهد شد. اما شاید میزان رای به این حزب چندان مانند گذشته بالا نباشد.