حجت‌الاسلام دکتر سید محمدعلی احمدی ابهری در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا، با بیان این مطلب، گفت: این مجموعه که برخی از آن‌ها در ایران تنظیم شده و برخی دیگر توسط کشورهای دیگر تنظیم و به ایران فرستاده شده‌اند، دربرگیرنده حدود شش هزار نقشه است که جنبه‌های مختلف ایران از جمله سیاسی، طبیعی، فرهنگی و حتی اجتماعی را مورد توجه قرار می‌دهد.
او با اشاره به فراخوانی که هر سال توسط کمیته ملی حافظه جهانی یونسکو به مراکز تحقیقاتی، کتابخانه‌ها و موزه‌ها برای معرفی آثار قابل ثبت آن‌ها در حافظه جهانی یونسکو فرستاده می‌شود، اظهار کرد: پس از معرفی این آثار توسط این مراکز، آن‌ها توسط گروه ارزیاب بر اساس معیارها، ارزش و اهمیت توانایی اثبات آن‌ها برای ثبت بررسی می‌شوند و پس از ارزش‌گذاری و بارم‌بندی، هر اثری که برجسته‌تر باشد، به کمیته پیشنهاد می‌شود و در پایان، کمیته ارزیابی، آثاری را که بالاترین امتیازات را کسب کرده‌اند، برای معرفی به یونسکو انتخاب می‌کند.
او ادامه داد: در این میان، ممکن است کمیته ارزیابی بیش از دو اثر را که هر دو سال یک بار هر کشور در کمیته حافظه جهانی می‌تواند به ثبت برساند، حائز اهمیت بداند؛ به همین دلیل، دستور ثبت ملی آن آثار را صادر می‌کند تا پس از ثبت ملی آن‌ها، دو اثر دارای ارزش بیش‌تر برای ثبت جهانی فرستاده شوند.
احمدی ابهری اضافه کرد: در طی شش سال گذشته، پنج اثر از ایران در حافظه جهانی یونسکو به ثبت رسیده است و امیدواریم سال 1392 دو اثر دیگر از ایران را بتوانیم در این کمیته به ثبت جهانی برسانیم.
به گفته وی، «مجموعه نقشه‌های تاریخی مرکز اسناد وزارت امور خارجه» اکنون توسط کمیته ارزیاب یونسکو در دست بررسی است و هنوز این کمیته برای ارسال آن به یونسکو به نتیجه قطعی نرسیده است و امکان تغییر این گزینه برای معرفی به حافظه جهانی یونسکو وجود دارد.
او همچنین افزود: با توجه به این که هر کشور دو اثر را می‌تواند برای ثبت به یونسکو بفرستد، ایران هنوز در حال بررسی دومین اثر خود برای ارسال به یونسکو است.
«التفهیم لاوائل صناعةالتنجیم» اثر ابوریحان بیرونی و «پنج گنج» اثر نظامی گنجوی خرداد ماه امسال در هشتمین دوره شورای مشورتی برنامه حافظه جهانی سازمان علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) به ثبت رسیدند.