به گزارش لایو ساینس گزارش‌هایی منتشر شده است که بر مبنای آنها او در طول این دوره بینابینی سعی کرد سرطانش را با درمان‌های طب جایگزین از جمله گرفتن رژیم غذایی خاص درمان کند؟
آیا چنین تاخیری در شروع درمان پیش‌آگهی جابز را بدتر کرد، و نهایتا مرگ را به جلو انداخت؟
این ادعا که جایز پس از تشخیص سرطانش تصمیم گرفت درمان با روش‌های معمول پزشکی را به تاخیر بیندازد، ثابت نشده است. و کارشناسانی که ما با آنها صحبت کردیم نمی‌توانستند به صراحت در این باره اظهار نظر کنند.
اما بر اساس گزارش‌ها جابز به شکلی از سرطان لوزالمعده که "تومور نوروآندوکرین" خوانده می‌شود، مبتلا بود. این نوع سرطان لوزالمعده از شایع‌ترین نوع سرطان لوزالمعده به نام "آدنوکارسینوم" کمتر مرگبار است. تورموهای نوروآندوکرین نسبت به آدنوکارسینوم‌ها رشد آهسته‌تری دارند.
جولی فلشمن، رئیس و مدیرعامل "شبکه کنش برای سرطان لوزالمعده" یک سازمان مستقر در منهتن بیچ در کالیفرنیا که از پژوهش درباره سرطان لوزالمعده و از بیماران مبتلا به آن و خانواده‌های‌شان حمایت می‌کند، می‌گوید ابتلای جابز به این شکل سرطان لوزالمعده ممکن است علت عدم عجله او برای شروع درمان بوده باشد.
به گفته او در موارد آدنوکارسینوم، اگر جراحی جزء گزینه‌های درمانی باشد، بیمار "معمولا روز بعد از تشخیص به اتاق جراحی برده می‌شود." اما در مورد تومورهای نوروآندوکرین، "مدت زمانی که پیش از تصمیم‌گیری درباره درمان در اختیار دارید، نسبت به آدنوکارسینوم، بیشتر است."
فلشمن می‌گوید: "این مسئله که فردی مدتی را پیش از انجام جراحی به انتظار بماند، معمول است."
بنابرین تصمیم‌گیری ادعایی جابز در به تاخیر انداختن درمان ممکن است آنقدرها هم که برخی مدعی‌اند، نادرست نبوده است.
دکتر ماجد ریزک، متخصص گوارش در کلینیک کلیولند در مصاحبه‌ای در این باره گفت: "فکر نمی‌کنم 9 ماه به انتظار ماندن پیش از جراحی تصمیم نادرستی باشد. به خصوص اگر بیماری شما محدود باشد و به خصوص اگر از نوع تومور سلول جزیره‌ای (تومور نوروآندوکرین) باشد و سلول‌ها در مراحل اولیه سرطانی شدن باشند، مادامی که علامتی ندارید، می‌توانید اندکی منتظر بمانید."
اما درباره استفاده جابز از طب جایگزین چه می‌توان گفت؟ آیا این کار اثری بر سرطان او داشته است؟
برخی از کارشناسان می‌گویند، استفاده از رویکردهای طب جایگزین اگر اثری هم داشته است، کمک به سلامتی کلی جابز بوده است. جایز 8 سال پس از تشخیص سرطانش زنده ماند.
میانگین امید به زندگی برای کسی که مبتلا به تومور نوروآندوکرین متاستاتیک (منتشرشده) است حدود دو سال است (روشن نیست که آیا سرطان جابز در هنگام تشخیص منتشرشده بود یا نه).
دکتری آشوین مهتا، استادیار و مدیر پزشکی طب تلفیقی در مرکز سرطان سیلوستر در دانشگاه میامی در این باره می‌گوید: "به اعتقاد من او باید از طریق تغییرات در رژیم غذایی و ورزش واقعا دوباره بر رفتارهای مربوط به سلامتش متمرکز شده باشد. او برای این مقصود باید کارهای بسیاری را انجام داده باشد."
به گفته مهتا درمان‌هایی مانند مراقبه، طب سوزنی و ورزش را می‌توان به همراه درمان‌های استاندارد سرطان به کار برد تا سلامت فرد بهبود یابد و اثرات جانبی درمان‌ها کاهش یابد. این اثرات جانبی ممکن است شامل خستگی، درد مزمن و مشکلات خواب باشد. مهتا می‌گوید او ترجیح می‌دهد چنین اقداماتی را "تلفیقی" بنامد تا "جایگزین"، زیرا این روش‌ها همیشه با درمان‌های استاندارد ترکیب می‌شوند. به گفته مهتا هدف طب تلفیقی بهبود سلامت کلی فرد است.
اما مهتا هرگز توصیه نمی‌‌کند که سرطان تنها با طب جایگزین درمان شود. مهتا می‌گوید: "من هیچگاه به بیمارانم نمی‌گویم که لازم نیست پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی‌شان را ادامه دهند، و تنها با مراقبه کردن و بهبود عادات خواب، یا ورزش کردن می‌توانند خودشان را علاج کنند. اصلا چنین موضوعی مطرح نیست.
اما طب تلفیقی اگر درست استفاده شود، ممکن است اثری قابل‌توجه بر سلامت بیمار مبتلا به سرطان داشته باشد."
مهتا می‌گوید: "جان کلام این است که ذهن چنان ابزار قدرتمندی است که معقول نیست از آن به عنوان متحدی در سیر درمان پزشکی استاندارد استفاده نکنیم."