این بقعه که به امامزاده پنج تن لویزان شهرت دارد، طبق آنچه که در زیارت‌نامه ایشان آمده این مکان مرقد چند برادر به نام‌های سالم، ابوطالب، رضا و رحیم، فرزندان شیث بن کاظم بن امام زین العابدین (ع) است.
در اصل بنای قدیمی بقعه ساده و چهارگوش با پوشش گنبدی بوده که در عهد قاجار بر 4 طرف آن ایوان ساده افزوده‌اند.
بعدها ساختمان بقعه بازسازی شد و در 4 ضلع بنا 4 طاق‌نما ساخته شده است که در ورودی روضه در طاق نمای جنوبی قرار دارد.
فضای روضه نسبتا وسیع است و در انتهای آن ضریح فلزی روی 5 صورت قبر قرار گرفته است. ضریح آن مشبک و معروف به جعفری و سبزرنگ است که به صورت مربع در عهد قاجار ساخته شده است.
اثر تاریخ خاصی در این بقعه مشاهده نمی‌شود، صحن امامزاده نسبتا وسیع است و توسط در و نرده‌های آهنی محصور شده است و چشم‌اندازی‌های زیبایی که از 4 طرف مشرف به آبادی‌های مختلف شمیران دارد، جلب توجه می‌کند.
این امامزاده در سال 1367 بازسازی شد و مساحت آن به ۴۶۰ مترمربع افزایش یافت و تزیینات داخلی نیز به صورت آینه‌کاری درآمد.
گورستان عمومی لویزان نیز در کنار امامزاده پنج تن واقع شده و مساحت آن به ۳ هکتار می‌رسد. این بقعه در تهران خیابان لویزان، خیابان شعبانلو واقع است.