پاییز را فصل رنگها میدانند؛ فصلی که در آن میتوان طبیعت رنگارنگ را دید، اما رنگهای زرد و نارنجی و آمیخته با سبز و صدای برگهای خشک همراه با سکوت روستا و دور از هیاهوی شهر میتواند آرامشی به روح و جان خسته این روزهای ما ببخشد.
تهران فقط همین شهر پردود و دم با ترافیک کلافهکننده نیست. در فاصله چند کیلومتری این کلانشهر، روستاهای زیبایی وجود دارد که برخی از آنها از زیباترین روستاهای ایران محسوب میشوند. کافی است برای اثبات این ادعا، همین روزهای پاییزی شال و کلاه کنید و سری به روستای «زایگان» که به نگین قصران معروف است بزنید.
میگویند پاییز پادشاه فصلهاست. پاییز که از راه میرسد، طبیعت تنپوش هزاررنگ میپوشد و زیر سقف آسمان ابری، آدمها مهربانتر میشوند. در شمال تهران و آن سوی ارتفاعات البرز، روستایی وجود دارد که پاییز به فرشی هزاررنگ مانند میشود. گوشهای از لذت سفر پاییزی به این روستا را در ادامه به تصویر کشیدهایم.
نیایشگاه آدریان در شهر تهران، خیابان جمهوری، خیابان میرزا کوچک خان، پلاک ۴، (ضلع شمالی دبیرستان فیروز بهرام) واقع شدهاست. بنای معبد آدریان مربوط به دوره قاجار است و این اثر در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۴۴۲ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
«تهران بهتره یا اینجا؟!»، سوال همیشگی اهالی دیگر شهرهای ایران از ساکنان پایتخت پاسخ سهل و ممتنعی دارد؛ هم خوب است و هم بد، هم دوست داشتنی است و هم باید آخر هفتهها فرار کرد! هم شلوغ است و هم پر از امکانات.
اما واقعا «تهران چه جور جایی است؟!» خبرنگاران همشهری به مناسبت روز تهران از برخی شهروندان همین سوال را پرسیدهاند، پاسخها را ببینید.